**Olurmu**

OLURMU

Hayallerim tükendi, gözlerim yollarında,
Aşktan kaçmak olurmu, muhabbet yıllarında,
Baykuş ötmeye başlar, gönül saraylarında,
Önce saraylar kurup, yıkıp gitmek olurmu.

Gözler yalan söylemez, gözüme bakabilsen,
Kapanmış yüreğime, su gibi akabilsen,
Geldi - geçti demesen, bir iz bırakabilsen,
Yılların sevgisini, heba etmek olurmu.

Can suyumu çekince kurudu gözde çaylar,
Başıma karlar yağdı, sensiz geçmiyor aylar,
Sizin elde mezara, ölmeden mi koyarlar,
Ömrümün son aşı na, zehir katmak olurmu.

Kör oldu iki gözüm, güneşi görmüyorum,
Sesini duysam yeter, nerdesin sormuyorum,
İstemiyorsan gelme, bir haber ver diyorum,
Geleceğim deyip de, kaçıp gitmek olurmu.

Geleceğim demiştin, kaybettirdin izini,
Taşlara çaldın beni, özlemişken dizini,
Kurutmak mi istedin muhabbet denizini,
Kalbimi parçalayıp, çöle atmak olurmu.

Emine Sönmez

**Öldürüyorsun Beni**

ÖLDÜRÜYORSUN BENİ

Seni araya - araya, dizimde ser kalmadı,
Seni gözleye - gözleye, gözümde fer kalmadı,
Ne bir selam gönderiyor, ne kendin geliyorsun,
Anladım ki bu dünyâ' da vefalı yar kalmadı.

Karanlıkta yola düştüm, bulunmuyor izlerin,
Hayalimden gitmez oldu canlar yakan gözlerin,
Yollarını bekletmekten, söyle ne anlıyorsun,
Boşa mı ümit bağladım, yalanmıydı sözlerin.

Aşkına bel bağlamıştım, kaldım yine yollarda,
Diyordum şifa bulurum, belki selam yollar da,
Hançerledin yüreğimi, şimdi de dağlıyorsun,
Gelecek mi aranırmış, yaşanmamış yıllarda.

Sevdan çınar ağacıydı, budadın dallarını,
Kapatırsın aşkımıza, sevdanın yollarını,
Benim kötü kaderimle gönül mu eğliyorsun,
Kime ümit veriyorsun, giyip de allarını.

Senle çözülür sanmıştım, hayatın kör düğümü,
Hayra bile yoramazdım, düşümde gördüğümü,
Hasret acı, çekilmiyor, dertlere salıyorsun,
Bil ki senin yüzündendir, düyarsan öldüğümü.

Emine Sönmez

**Sonu Belli Değil**

SONU BELLİ DEĞİL

Sonunda ellerinle tutuşturdun geceyi,
Toplayıp götürmüşsün, ne ay kalmış, ne yıldız.
Yıllar önce sorduğun o garip bilmeceyi,
Bir türlü zaman bulup, çözmedi yüreğimiz.

Dünyâ tersine dönse, düzeltiriz sanırdım,
Bir an unutsam seni, kendimden utanırdım,
Neler düşündüğünü, gözlerinden tanırdım,
Yine ters yöne gitti, kesişen yollarımız.

Seneler asla bitmez, ömürdür bizde biter,
Her zaman tap tazedir, sevdan başımda tüter,
Viran olan bahçemde, şimdi baykuşlar öter,
Esti yine fırtına, kurudu dallarımız.

Yaş tükendi, kan şimdi,gözlerimden damlayan,
Sebepsiz çekip gittin, sendin beni anlayan,
Şu gurbet ellerinde bıraktın beni yayan,
Bir daha gelmeyecek, kaybolan yıllarımız.

Seviyorum demeyi gurur mu sanıyorsun?
Kaderimiz mi süçlü, senmi usanıyorsun?
Saman alevi gibi kül oldun, sönüyorsun,
Eline ne geçecek, susunca dillerimiz?

Emine Sönmez

*Denizler Gibi*

DENİZLER GİBİ

Gözlerinde sitem, dilinde ikrar,
Fırtına öncesi denizler gibi.
Beni yok etmeye çalışıyorsun,
Kalbinden sildiğin son izler gibi.

Hicran sürecekse, yıllarca sürsün,
Yeter, feryadımı düy ne olursun,
Sen gidersen, varsın dünyâ da dursun,
Bekliyorum, yolunu gözler gibi.

Sevgiler, dostluklar kötürüm olmuş,
Kırmış kanadını, canımdaki kuş,
Dizimde derman yok, yollarım yokuş,
Güneş bile sararmış, yüzler gibi.

Geçmedi başımdan bulutsuz bir yaz,
Her mevsim karakış, her mevsim ayaz,
Seni dilemiştim Tanrı' dan niyaz,
Yüreğimi yakarsın, közler gibi.

Gökyüzü bulutlu, gönlümde sis var,
Anlatamadığım garip bir his var,
Gelmesen de, senden dyduğum ses var,
Gönlüm dalga - dalga, denizler gibi.

Emine Sönmez

*Geri Dönülmez*

GERİ DÖNÜLMEZ

Hayat bir değirmen, bizler se darı,
Boşuna teperız tozlu yolları,
Ağlama anıp da geçmiş yılları,
Yaşanmıştır artık, geri dönülmez.

Galibi yok, ömür denen yarışın,
Bir anlıktır, sonsuzluğa varışın,
Sönüp gider sessizce ağlayışın,
Belki adın bile daha anılmaz.

Yıllar tükeniyor, bir inci için,
Söyleyin, ödül ne birinci için,
Gün gelir anlarsın, yanınca için,
Ateş de nasıp dır, boşa yanılmaz.

Donacaklar bir gün, gözünde yaşlar,
Dünyâ durur, yıllar akmaya başlar,
Sonunda yerine oturur taşlar,
Dermansız yaradır, artık onulmaz.

Boşadır sevgiler, bilinmez kıymet,
Tükenir dermanın, tükenir gayret,
Ne kadar sevmişsin dünyâ yı, hayret,
Ecel şerbetine bile kanılmaz.

Emine Sönmez

*Hicran Tarlası*

HİCRAN TARLASI

Ben Karadenizin hirçin dalgası,
Denizi, ormanı, köyü, yaylası,
Yüreğim sönmeyen hicran tarlası,
Her adım bir gedik açıyorum ben.

******* karanlık, yanmaz fenerim,
Kendim yanar, yine kendim sönerim,
Sormak isterseniz, yoktur hünerim,
Kendi hayatımdan kaçıyorum ben.

Bir garip yolcuyum, yolum yokuştur,
Derman varsa, kalpten kalbe akıştır,
Kalplere kor olan bir tek bakıştır,
Beni yakacak kor arıyorum ben.

Çağlayarak aktım, hiç durulmadım,
Ömrümce hep koştum, hiç yorulmadım,
Acı çektim, kimseye darılmadım,
Zehirleri, kendim içiyorum ben.

Malım - mülküm, sevgi dolu yüreğim,
Yalnızlık durağım, hasret merağım,
Gün gelecek, ben de olmayacağım,
Sevdamın ardından uçuyorum ben.

Emine Sönmez

*Kaç Satıra Sığacak*

KAÇ SATIRA SIĞACAK


Seninle aramızda ne oldu bilemedim,
Her zaman ağlıyorum, bir türlü gülemedim,
Kestiler yollarımı, yanına gelemedim,
Okyanuslar gibidir, aşkın beni boğacak,
Bunca yoğun duygular, kaç satıra sığacak.

Kahrımdan ölsem bile dermanım yok başıma,
Kapılıp gideceğim, gözlerimin yaşına,
'Gülmeden öldü' diye yazın, mezar taşıma,
Senin de benim gibi başına kar yağacak,
Bunca derin duygular, kaç satıra sığacak.

Esti aşk fırtınası, harman gibi savurdu,
Düştüm çöl ortasına, ateşinle kavruldum,
Ömrün son baharında, bir zalıme vuruldum,
Beni bırakıp gittin, başın göğe değecek,
Bunca yoğun duygular, kaç satıra sığacak.

Baharda yeşermedim, ne beklerim hazandan,
ALLAH razı olur mu, aramızı bozandan,
Yine dileyeceğim, seni bana yazandan,
Dilerim bizim için yeni bir gün doğacak,
Bunca derin duygular, kaç satıra sığacak.

Emine Sönmez

*Sevmek Zamanı*

SEVMEK ZAMANI

Dört mevsim de aşık olmuyor insan,
Aşık olduğunda, mevsim bahardır.
Bir gün kâinat'a hükümdar olsan,
Aşk için tahtından inenler vardır.

Yıllar akıp gider, çile çekerim,
Gidenin ardından yaşlar dökerim,
Durmadan, kadere boyun bükerim,
Ağardı saçlarım, sanmayın kar dır.

Gönül yarasının olmaz dermanı,
Yanar için - için, tütmez dumanı,
Olur mu sevmenin yaşı, zamanı,
Sevip sevilmezsen, bu dünyâ dar dır.

Yar geri dönmeden doğan, gün olmaz,
Sevmek istese de, dengini bulmaz,
Sevilen, sevenin kadrını bilmez,
Oysa gönüllerin dermanı yar dır.

Yaz yağmuru değil, sele düşmüşüm,
Yanmış, kavrulmuşum, çöle düşmüşüm,
Bu aşkın yüzünden, dile düşmüşüm,
Yüreğim yanıyor, sönmeyen har dır.

Emine Sönmez

*Veda Etmeden Gitme*

VEDA ETMEDEN GİTME

Güneş dedim gözüne, bulutlarla kapladın,
Yaralı yüreğime, hançerleri sapladın,
Beni sevgiyle sarıp avucuna topladın,
Kor ateşlere atıp, veda etmeden gitme.

Ben gonca gül değilim, solmam- solduramazsın,
Kalbime yazdım seni, silmem - sildiremezsin,
Anladım yükün ağır, aşkı kaldıramazsın,
Beni tekrar yaratıp, veda etmeden gitme.

Yıllardır tanıdığım bu sanki sen değilsin,
Hani derdik 'bu aşka bütün dünya eğilsin',
Yürekten sevmeyenler, çektiğimi ne bilsin,
Gözlerini karartıp, veda etmeden gitme.

Biraz geç anlıyorum sözüm geçmediğini,
Keşke baştan söylesen, beni seçmediğini,
Nasıl bilebilirim aşktan kaçmadığını,
Beni aşk la donatıp, veda etmeden gitme.

Suyu bulandırırsan durulmaz akar durur,
Aşk ateşı görülmez, sinsice yakar durur,
Hayalini sardıkça, mis gibi kokar durur,
Yüreğimi karartıp, veda etmeden gitme.

Emine Sönmez

< Uzun ******* >

UZUN *******

Ufkuma doğmayan güneşe inat,
Dost oldular bana, uzun *******.
Gün be gün dertlerim artsada kat, kat,
Dertlerime derman, uzun *******.

Unutmak isterim hicranı, gamı,
Dost gibi görünür, deşer yaramı,
Güneş doğmuyormuş, umurumda mı,
Sırdaşımdır benim, uzun *******.

Yeter, hayatımı ettiniz talan,
Saadet rüyâdir, mutluluk yalan,
Akşam oldu yine gönlüm, oyalan,
İmdada yetişti, uzun *******.

İstemem gün doğsun, sönsün şafağı,
Ahır ömrümüzün, bu son sapağı,
Ömür geçip gider, yoktur durağı,
Beni dinlendirir, uzun *******.

Ruhumda doğuyor benim güneşim,
Ocağım küllendi, yanmaz ateşim,
Kederimdir, benim ekmeğim - aşım,
Yoldaş olur bana, uzun *******.

Emine Sönmez