Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

# Dar Geliyor #

DAR GELİYOR ANKARA

Sesim asılı kaldı fezanın boşluğunda,
Hayalını ararım gecenin loşluğunda,
Sonunu düşünmedim, sevda sarhoşluğunda,
Git gide derinleşti yüreğimdeki yara,
Yaralı yüreğime, dar geliyor ANKARA.

Bomboş kalmış sokaklar, kuşlar bile göç etmiş,
Beni benden koparıp, uzak diyara gitmiş,
Yârin kalbine girmek, aşılmayan geçitmiş,
Kimse çare bulamaz, yüreğim düştü dara,
Yaralı yüreğime, dar geliyor ANKARA.

N'olur selâm göndersen, bir kuşun kanadından,
Aşkta gurur mu olur, vazgeç şu inadından,
Bir gün payına düşer aşkımın feryadından,
İsyan edip dururken sensiz geçen yıllara,
Yaralı yüreğime, dar geliyor ANKARA.

Açmak istemiyorum gözlerimi dünyaya,
Dönemez miyiz bir gün, tekrar aynı rüyaya?
Her gece seni sordum, gökte yıdıza-aya,
Bağladım kaderimi coşkun akan sulara,
Yaralı yüreğime, dar geliyor ANKARA.

Benden uzaklaşınca yıldızlar düştü yere,
Sığdğramadım seni uykusuz *******e,
Neden derman bulunmaz, yaralı gönüllere,
Teslim olmak istemem, başıma yağan kara,
Yaralı yüreğime, dar geliyor ANKARA.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

# KaDeRsİz #

KADERSİZ

Değirmen misali döner talihim,
Hayatımı öğütüyor un gibi.
Geçip gitti hayatımın baharı,
Karşıma çıkardın, daha dün gibi.

Nerde ümit veren sevdalı sesin,
Hangi ilde, söyle kime gölgesin,
Hayalimde duyduğum her sefesin,
Kaderimi eğiriyor, yun gibi.

Ümitsiz gecenin sabahı olmaz,
Sevgiyle beslenen çiçekler solmaz,
Unutma bu dünya kimseye kalmaz,
Kimler gelip geçti, daha dün gibi.

Kaç bin yıldır, gönlüm sensiz virane,
Dünyâ ören yeri, bir viranhane,
Görmek istemezsen her şey bahane,
Eller ile, bir tutuyormuş gibi.

Gönlüme işlerken bin bir deseni,
Kime saklıyorsun, tatlı buseni,
Başımdaki kar mı korkuttu seni,
Varlığımdan, usanıyormuş gibi.

Uzaklaşıyorsun benden git gide,
Yalnız kaldım dünyâ denen gemide,
Özlemin mi kaldı başka sevgide,
Artık aşka susamıyorsun gibi.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

# Öteye Yol Yok #

ÖTEYE YOL YOK

Sabah doğan güneş, akşama batar,
Sevilen, sevenin gönlünde yatar,
Sanma ki söz veren, sözünü tutar,
Kahrolup gidersin, öteye yol yok.

Zaman gelir, gökten yıldız da düşer,
Hasret seni bulur, gönlünü deşer,
Ok atmak istersin, hedefin şaşar,
Kendini vurmaktan, öteye yol yok.

İnciler dizmeye olmaz zamanın,
Kavrulur yüreğin, tütmez dumanın,
Kimse duymaz seni, boşa fıganın,
Istırap çekmekten, öteye yol yok.

İndirmezler seni bayırdan, düze,
Boyun eğdirirler, sararmış güze,
Takılır kalırsın bir tatlı söze,
Kendinden bilmekten, öteye yol yok.

Gelmez olur yardan, bir tatlı seda,
Düşmanların bekler, her gün pusuda,
Balık avlanmıyor, bir damla suda,
Derbeder olmaktan, öteye yol yok.

Hayatını süsler, gördüğün serap,
Terk edip giderler, olursun harap,
Bulutlu gecede görülmez mehtap,
Hayaller kurmaktan, öteye yol yok.

Yüreğini kaplar ince bir sızı,
Ah edip inlersin, döversin dizi,
Cansız hayallere gözlerinizi,
Dikerek bakmaktan, öteye yol yok.

Geçit vermez, kalbine örülen ağ,
Dikilir önüne aşılmayan dağ,
Boşalırsa bir gün gönlünde otağ,
Yıkılıp kalmaktan, öteye yol yok.

Susarsın, soracak sualın olmaz,
Boşalır bakışın, hedefi bulmaz,
Terk edip giderler, tek dostun kalmaz,
Perişan olmaktan, öteye yol yok.

Bunca yıl hayattan sana ne kalmış,
Gönül bağını sel, yarı el almış,
Açar zannettiğin, kuru bir dal mış,
Ateşe atmaktan, öteye yol yok.

Tomurcuklar açmaz, kuruyor çiçek,
Hayale benzemez, acılar gerçek,
Dünyânın kahrını ömür boyu çek,
Sonunda, ölümden öteye yol yok.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

&Toprak Kucaklar&

TOPRAK KUCAKLAR

Bir sen varsın bir de ben, bütün çiçkler soldu,
Yollarına bakmaktan, saçlarıma ak doldu,
Esti bora - fırtına, sorma bize ne oldu,
Birer - birer döküldü, dallarından yapraklar.

Bir zamanlar çiçektim, kardelen gibi açan,
Ben hayata aşığım, kaçsın sevgiden kaçan,
Gezdiremezsin beni boynuma takıp de çan,
Özgür yaşamayınca, ağarırmı şafaklar.

Bir zamanlar bahçede, bülbüller kadar şendik,
Kendi isteğimizle, çamurlara döşendik,
Kırdığımız kalplerı, onarmaya üşendik,
Kararıyor, el ele gezdiğimiz sokaklar.

Ben artık gül istemem, dikeni acı verir,
Kavuşmamız imkansız, ayrılık sancı verir,
Kader böyle yazmışsa, döner ilaci verir,
Yaşatmıyorsan beni kara toprak kucaklar.

Yüreğime taş bastım, ipek diye severken,
Bahrı yaşamadık, hazana erdik erken,
Kapandı kederlere yüreğimde ki mesken,
Benim de bedenimi, kara toprak kucaklar.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

* Güneş Doğacak *

GÜNEŞ DOĞACAK

Yeniden bir çiçek ektim bahçeme,
Yar bağından, gül topladım bohçama,
Kanıyorken, tuz basmayın yarama,
Sanmayın gözlerden yağmur yağacak,
Benim de ufkuma güneş doğacak.

Hasret değil, sevgin kalbimde oktur,
Boşa ağlamaya zamanım yoktur,
Sevda ateşinle gönlümü yak dur,
Sevgi mutluluktur, sanma boğacak,
Benim de ufkuma güneş doğacak.

Sevda yağmurları kar olup yağsa,
Kolların sevdanın narına boğsa,
Sen varken diyemem bir güneş doğsa,
Aşkın yüreğime nasıl sığacak,
Benim de ufkuma güneş doğacak.

Boş verdim geçmişe, geriye bakmam,
Sel olsam gönlünden dışarı akmam,
Yerleştim kalbime, kolay bırakmam,
Bir sarılman, dünyâlara değecek,
Benim de ufkuma güneş doğacak.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

* Güzel Yurduma *

GÜZEL YURDUMA

Anadolu, benim güzel vatanım,
Denizi var, ovası var, dağı var.
Köprüsüdür iki büyük kıtanın,
Çağıl, çağıl çağlayan ırmağı var.

Yolları ağ gibi bir ucdan uca,
Fabrıkaları var tütüyor baca,
Erciyes dağında sabah olunca,
Eteğinde Erkilet'in bağı var.

Edirne'den Van'a, İzmir'den Kars'a,
Cennet vatanımda benim ne varsa,
Afyon kalesi var, yeşildir Bursa,
Egesinde efeler durağı var.

Urfa'nin etrafı dağlar bürümüş,
Ağrı, Nuh'un gemisiyle yürümüş,
Yürek yangınından karlar erimiş,
Ayrı düşmüş o yüzden merağı var.

Geçit vermez dağlar, Kop ve Zıgana,
Anadolum, bize her zaman ana,
Yurdumda tek nefer yeter cihana,
Gözü pektir, demirden yüreği var.

Kimi halay çeker, kimi bar oynar,
Kimi hoyrat, kimi de kibar oynar,
Hepsi neşe dolu kanları kaynar,
Alev - alev yanacak çerağı var.

Karadeniz deli eser, durulmaz,
İnsanları çalışkandır, yorulmaz,
Sis basınca menziline varılmaz,
Bahçesinde çayı var, fındığı var.

Unutmadım Erzincan'ı, Sıvas'ı,
Bereket doludur Konya ovası,
Güzel diyar, Mevlana'nın yuvası,
Isparta'nın gülü var, yaprağı var.

Sayamadım, çok yurdumun illeri,
Efkâr dağıtıyor seher yelleri,
Sevgi dolu hanımları, beyleri,
Bende tükenmeyen sevda çağı var.

Aslı sevmiş, ateş sunmuş Kerem'e,
Ferhat için Şirin düşmüş vereme,
Cennetten köşedir Ürgüp, Göreme,
Her bölgede erenler ocağı var.

Emine Sönmez'im, il - il gezerim,
Bazan durur dertlerimi yazarım,
Seksen ilde olsun benim mezarım,
Desinler, bu elde dert ortağı var.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

* Saat 01 30*

SAAT 01 30

Saat 01 30, hep böyle kalsın e mi,
Demirledi kalbimde seni getiren gemi,
Sesini duyduğum an yendim kederi - gamı,
Dünya bir yana dursun, sen kalbimde dur yeter.

Hata ettim diyorsun, affetmem seni daha,
Sesini duyduğum an yeşerdi çölde vaha,
Fırtınalar esmesin aramızda bir daha,
Yeter ki güller açsın, bir gün bülbül de öter.

Sesini duymak yeter, sitemin bile tatlı,
Uçacak gönül kuşum, sevdan ile kanatlı,
Seni benden alamaz, gelseler binbir atlı,
Beni yaşatan sensin, kalbim seninle atar.

Karanlık *******de, mehtap gibi doğarsın,
Kurumuş topraklara yağmur olur yağarsın,
Devleşirsin gözümde, yüreğime sığarsın,
Görür bizi Yaratan, bu hasretlik de biter.

Sensin ufkuma doğan, ayım da, güneşim de,
Besmele gibi seni anarım her işimde,
Hasret ateşi tüter, duman - duman başımda,
Ayrılığın acısı, ölümden daha beter.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

*** SeVeCeĞiM***

SEVECEĞİM

Hiç bir seste bulamam, sesindeki ahengi,
Gözlerinde parlıyor, sevdsnın bin bir rengi,
Bulunmaz sanıyordum, seven gönlümün dengi,
Dünyâ dursa vız gelir, her zaman seveceğim.

Güneşin sıcağını üstüme giydirseler,
Aşkın haramdır diye, fermanlar bildirseler,
Senin için doğarım, bin kere öldürseler,
Bin yıl bana az gelir, her zaman seveceğim.

Şafaklar hep kararsa, gözlerin ışıyacak,
Kalbim senin sevgini ebedi taşıyacak,
Asırlar gecse bile bu sevda yaşıyacak,
Felek vursa naz gelir, her zaman seveceğim.

Dağ başına çıkarıp, sarsalar bulutlara,
Parçalayıp atsalar, yılanlara, kurtlara,
Seni bekleyeceğim, sarılıp umutlara,
Mevsim döner, güz gelir, her zaman seveceğim.

Susuz da bıraksalar, aşkı içer, kanarım,
Ateşten gömlek olsan, cayır - cayır yanarım,
Hasretinle kavrulsam, kurusa göz pınarım,
Sen gelince yaz gelir, her zaman seveceğim.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

**Hayat**

HAYAT

Değişir insanlar, değişir çağlar,
Hep ayni düzende gitmiyor hayat.
Kırılır gönüller, yıkılır dağlar,
Her zaman elinden tutmuyor hayat.

Güneş doğmaz her gün, sabah olunca,
Gökyüzü fırtına, bora dolunca,
Yıllar surup gider kendi halınca,
Bulutları boşa çatmıyor hayat.

Duvarlar yıkılır, gemiler batar,
Gelenler gidiyor, göç katar, katar,
Kim nafile gelmiş, yan gelip yatar,
Zevk-i sefalara yetmiyor hayat.

İnce bir çizgidir sonsuza kapı,
Ne olursa, kalbe sığıyor çapı,
Hak'tan dir, gönülde kurulan yapı,
Çizgiyi geçince batmıyor hayat.

Kimi seyran eder gönül dağında,
Kimisi çırpınır sevda ağında,
Bir düşün ömrünün son durağında,
Seni senden mahrum etmiyor hayat.

Sonu geldi sanma, ömür bitince,
Elbet gideceksin vaden yetince,
Yaptığını Hak katında tartınca,
O gün asla hile katmıyor hayat.

Dünyâ' nın kadrını, varmıdır bilen,
İster saltanat kur, istersen dilen,
Olabiliyorsan seven, sevilen,
Kıyamete kadar bitmiyor hayat.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

**İstersen Padişah Ol**

İSTERSEN PADİŞAH OL

Yaz geçti dolu dizgin, olanca hızı ile,
Felek seni de yazmış alnıma yazı ile,
Nerelere gideyim, gönlümde sızı ile,
Hani her zaman vardı, gönülden gönüle yol,
Ben sararıp solmuşum, sen istersen bahar ol.

Bulut uçurtma yapmış, güneşi uçuruyor,
Yıllar elimden almış, gençliği kaçırıyor,
Henüz vade dolmadan, sırattan geçiriyor,
Hani her zaman vardı, gönülden gönüle yol,
Seven sen olup yanma, sevilen gönüle dol.

Son kırlangıç de uçtu, göç etti bu diyardan,
Rüzgâr bile uğrayıp, haber getirmez yardan,
Kimse tutamaz beni, giderim bu diyardan,
Hani her zaman vardı, gönülden gönüle yol,
Arş'a uzanmak için, ne derman kaldı, ne kol.

Geldi sarı sonbahar, kucağında bulutla,
Bu yol nereye kadar, gönlümdeki umutla,
Bir gün her şey bitiyor, istersen bine katla,
Hani her zaman vardı, gönülden gönüle yol,
Sen de Hak'kin kulusun, istersen padişah ol.

Emine Sönmez