|
Nokta
Bir nokta bırakmak istenirse yaşamda; An ve yer birlikteliğinin, Mükemmelliğinde olmalı. Dalgaların sendeki her salınımında bile, Koordinatları değişmemeli asla o noktanın N o k t a Ali Arslan |
Noktalarında
her dokunuşunda düşer üzerimize ki ne tuhaf .....ve düşer yasaklılığında camdandır zaten öylesine de kırılgandır yorgun yaşamın içinde tutuşan .....ve bir o kadar tatlı bir hayalden ibaret olan bu aşk belki de yaşanmamışlığın bir günahı mıdır? solgun ve uçuk dudaklarının tebessümündeki o hüzün ......ve asıl gözlerindi sevgili senin gözlerindi. ......ve ne kadar güzeldi ki sana hiç diyemediğim istemeye kıyamadığım göz bebeklerine saklanmış düşlerin mi olacaktı daha kim bilir ......ve asla karşılığını veremediğin Ay 'ın altında süzülürken müstesna ışıklı yüzün hangi gün gelecekti kadifeden ......ve bir o kadar da buğulu sesinle er geç vereceğin sözün .. müsadesi olan noktalarında kıvılcımlanır aşk .......ve yürür odağına külleri arasında hiç sönmeyen bir közün. Ali Arslan |
O An
Yaprak yaprak kan kırmızı Soluk soluğa bırakır ya hani! .. Dökülür kalır insan,çaresiz... İşte hani bilirsin ya, O muhteşem an! .. ./.........Bir o yana sen, ./........ Bir bu yana ben, Yan yana can Can cana yan! .. Ali Arslan |
O Gece Bir Aşk Ağladı
O gece bir aşk ağladı. Yana yana sularını bırakırcasına ağladı. Döndü dolaştı,durdu baktı Ve gülümserken bile ağladı. Kayıtsızlıklara ağladı. İçinin sonsuzluğuna, Bırakıp da kendini,mutlu sananlara ağladı. Kaderine saplanan yüreğin anlayışına ağladı. Reddedilişine bir aşk ağladı. Çözümsüz çaresizliklere ağladı. O gece, Yok oluşuna masalın, Ağladı Bir Aşk. Ali Arslan |
Oyalanmışım
Alev alev dağılırdı kasıklarının arasında soluğum, Susardık birlikte o anlarımızdan kalan İkimize ait bu naif bilmeceden, Damlardı sakladıklarımızın büyüsü bir bir düşlerimize. Dokun dediğimde hilafsız dokunur, Soyunuk bedeninle,*******ime gümüş renginde Ve bir Ay masumiyetinde, Yüzünden, birden bire dökülürdü olanca yaramazlığın. Arsız gülüşlerine takılınca kalbim, Bil ki işte seninle tam da o vakitler bir mutluluktum, Depreminin şok dalgalarında gelinceye kadar bir ölüm. ... Rüzgâr söyler oysa şimdi o mahmur çiçeğin şarkısını, Bir dağın yamacına çarparak dönen sızının her bir çizgisinde biçâre. Memelerinin körpecik uçlarında, Her bir damla sütünden hazla aldığım o gül’ ün yapraklarında Beyaz hayallerde saklıymış meğer tüm aldanışım Kimliksiz ve kırılgan gülüşlerinde. Söyler misin? .. Ben böyle seninle nasıl oldu da çaresiz oyalanmışım? .. Ali Arslan |
ö L ü M
iki karanlığın arasında bir kıvılcımdır yaşamım iki boşluk arasında bir nar kırığı rengi neden en çok da son karanlığa takılı bu günlerde aklım oysa yüreğim serin bir doğum ah! .. beni ümitsizliğimle buluşturan sen misin bu ey ölüm! .. |
Ölü Aşklar
Haydi Kalk Kalk gidelim dostum Bir zamanlar Zil takıp da oynadığımız Şimdi eteklerimizden dökülmüş O ölmüş aşklarımızı Kalk da gidelim toplamaya. Sararmış aşk yaprakları Ve sonbaharın sarı gülleri Dururlar döküldüklerinden beri Kim bilir kimlerce bırakılan Kimlerce içilen her suyunda Buruk bir acıda saklı adlarıyla Ağlaşan bu Aşk Ölüleri… Haydi Kalk Kalk bakalım dostum Hazırlayalım artık tabutları Her birinde bir beyaz Birer solmuş kırmızı gül kalsın. Ölü Aşkların gülllerinden Kokusudur kalan. Dikeni bağrına saplı Başı eğik suskun diller Ve kapkara toprağında Mekanı kırık birer yürek olsun. Ağlaşan bu Aşk Ölüleri... Ali Arslan |
Ölüm Yanılgısı
Bir yanılgı mıdır Ölüm, Zamana direnerek kendi tülden kafesinde yayılan? .. Yaşamdan kesebildiğin her şeyde bir çizgin kalıyorsa, Ne önemi var? Bırak, Oyalansınlar. Yalanı Doğru sanarak, Ölümü cennet diye sunmayı beceren aklın, Büyüsüne aldananlar… Ali Arslan |
Ölümle Kalım Arasında Bir İnce Çizgi
Ölümle kalım arasında bir ince çizgi Bir çocuğun uykuya düşünce gözleri. 'Annem Ellerinin kokusunu ver, Parmaklarının sessizliğini saçlarıma. Ölümün soğukluğu içime yürüyor, Alev alev kavruluyor bedenim, Serinliğini ver bana. Yeni yılın bu ilk karanlığında, Lapa lapa kar taneleri yağdır üstüme, Koşmak istiyorum düşe kalka sokaklarda.' Yüreğinde bir kâbus, Sızılarını düşürür bir anneden Çocuğa. Adamın biri çok uzaklardan bakar Gözleri dalar Birbirlerinde buza keserler zamanı. Güller atmalar Gülümser güne döner doğa. Çocuğun göz bebeklerinde fışkıran bir hayat, Bir korku; Ölümle kalım arasında bir ince çizgi. Ali Arslan |
Ölümün Düşüyor Aklıma
Gökyüzünün maviliklerine yerleştirdiğinde kendini *******i göz bebeklerini arıyorum, Her kayışında ışığıyla yıldızlar dökülüp geçerken yanımdan, Aklıma ölümün düşüyor ağlıyorum. Kayboluyorsun sanıyorum. Ne zor bilememek Nerede nasıl ne zaman? .. İçimde acıların birikiyor Bedenini kavuran yangının külleri sanıyorum Bir an kendi bedenimden utanarak kahrediyorum. Issız karanlıklarında yeryüzünün Bulutlara dolanmış dağların yamacına yüklüyorum İnadına direnen anılarımızı kaç kez. Senin adın oluyor birden her şey sanki öyle sesleniyorum. Yoğrulurken düşlerim hayalinle, Sabahı karşılayan kan çanağı gözlerimden çaresizliğim dökülüyor. İşte o an bir daha ölümün düşüyor aklıma Nerede nasıl ne zaman? .. Ölümün düşüyor aklıma hep Göz bebeklerin her gece gök kubbemde bir türlü, İnanamıyorum! .. Ali Arslan |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 01:36 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.