Ölümün Ucunda

Az daha gidiyorduk...
Kuzey Doğu Akdenizin
Binsekizyüzlü rakımlarına tırmandığımızda,
Kar yolları kesmişti
Bir biz vardık bir de dağlar
Alabildiğine kar
Kayıyorduk Kayıyorduk...Kayıyorduk...
Ölümün Ucu görünmüştü sanki.
Işte aklıma O an, ilk sen düşmüştün.
Sesin düşmüştü...
Sesindeki hüzün buğulanan.
Tipilenen kar
Ve sisler arasında,
Senin gözlerin geldi aklıma:
Bir an,baktım:
Yaşıyoruz! ..
Ve karla,gözlerinle,sesinle...
Yaşıyorduk hep beraber.
...
Arkamızda bırakırken karı
Önümüzde pırıl pırıl bir güneş
Uzaklarda Çukurova
Dağların tepesinden
Ve çok daha uzaklarda ışıklar içinde masmavi bir göl
Üstünde yüzüyorduk sanki gökyüzünün
...
Serin bir ilkbahar sabahı
Aklımda gülümseyen
''Benim'
Diyen sesin.
Senin sesindi;
Bize 'Yaşama Merhaba ' dedirten...
...
Suskun,utangaç
Ve benden 'Kopan',
Yaramaz.
' Bebeğim'
Derken
'-Hayır. Ölme sakın.'
Diyen sesindi bana,
Son seslenişin...

Ali Arslan

Ölümünün Ardından Yıllar Geçti

Bu gün
Harun’u (*) kaybettik! ..
Kanserdi.
Paslı tel örgülerden miras.
Bir kolsuz
Gitti...
Gencecikti
Diğerlerinden farksız.

Karanlığın perdesini araladığımız
Günlerde
Işıktı! ..
Sönmedi! ..
Sene
Ağustos
Bin dokuz yüz yetmiş beş ti...







(*) Harun Karadeniz. İnşaat Y. Mühendisi (İTÜ)

Ali Arslan

Öyle Bir Sevmek

Fedakarlığın
Bir uzun sevda yolculuğu
Bir soluk alış
Kadın yüzüne dökülen
İnsan yüzün
Vazgeçilmezlik hudutlarındayız
Nöbetimiz bu seninle
Rağmen sevişiyoruz
..

Birbirimize geçen ey hayat
Yüz yıl önce olsaydık
Ya da yüz yıl sonra
Bu kez bilerek
Öyle bir sevmek
Dünyanın bütün sevişmelerine inat
Aklın ve duyguların oynaştığı
Bir dans
Gül kadifesinde hışırdar
Çiğdem sütünde
Beyazlık
Bir masumiyetin tülünde
Gelinlik
Kırmızı bir çizgi
Düşler içinde kıpırdar
Yeniden alevlenirdi hayat

..
Dünyanın bütün sevişmeleri
Açılın
Biz geldik.

Ali Arslan

Özet

Sen şimdi

Ve artık içimdeki hakikat.


Cesaret;

Asıl şimdi,

Sana,

' Seni Seviyorum ' diyebilmek ise,

Evet.


Bu da bir hakikat.

Ali Arslan

Özlem

Başını
Dalından öne sarkıtan
Bir gül’den,
Damla damla
Dökülen,
Kar çiçeğimin bembeyaz yapraklarının
Damarlarına,
Kan damlaları yayılır
Nedendir?
Bu gece vaktinde neden?
Üzerime üzerime gelir,
Bu dağlar.
Daracık aralığından bakarken gökyüzüne,
Dans eden bu yıldızlar mıdır beni avutan?
Düşünüyorum
Ne işim var şimdi benim bu dağlarda?
Gecesi çok serin bu mevsim buranın
Üşüyor kollarım.
Aşağıda düğüm düğüm
Birbirine eklenerek şelaleler halinde,
Apak kayalardan yuvarlanarak
Birbirini ağlatarak yürüyen bir mahzun su,
Keşiş,
Ay ışığıyla yıkanarak
Seyrediyor devamlı ovaya doğru.

Kül renginde akıyor şimdi
Balçık kokusunu sarmış bedenine
Karnından sancılı akar bu aylarda su.
Ağlıyor bu gece
O da,
Benim gibi yanarak geçmişine.
Andırın'ın dağlarında;
Meşe ağaçlarının
Geceye,
Ay’dan yansıyarak düşen gölgelerinde.

Ağlarım.
Şimdi çok uzaklardadır kim bilir?
Özlemimi kendi içine
Bir su duruluğunda saklayan,
Sevgilinin gözyaşlarından
Düşüveren hüznüne,
Ağlar,
Yanar durur şimdi benim yüreğim.

Ali Arslan

Özlemi Var

.................................... /Canım Arkadaşıma/



Her yüzün farklı bir bahar
Sende sevda çiçeklerinin kokuları var.

Bir çocuk gözleri masumiyetiyle dolar taşar
Kanarlar.

Üşürler yapraksız kış dallarında yoksul
Ürkek bir serçenin gözlerinde ağlarlar.

Dönüp dururlar,
Karanlığın izini süren gölgeleri sessizliğinde
*******in.

Sen aynamızdan düşünce
Yokluğunla başlar böyle bizde kırılmalar.

Her yüzün farklı bir bahar
Bizde şimdi her baharının ayrı bir özlemi var

Ali Arslan

Özleminle yudumladığım

Ben seni kokladım
Sarıldım *******in ıssızlığında tenine Tuna 'nın;
Bu koku basbayağı senin kokundu.
Ve gözler yeşil ağlıyordu sahiden senin gözlerindi,
Damla damla ben vardım bir yerlerinde bu anın.
Geller Tepesi'nden Peşte'ye her bakışımda
Ay ışığında yıkanan bir tarih düşerken aşağılara,
Neden içimde bir karanlık birikir? ..
Neden çok üşürüm sensizken böyle Eylül *******inde? ..
Şarabını özleminle yudumladığım saatlerinde
Ben bu eskiyen Şehrin.


(Budapeşte 4 Eylül 2005)

Ali Arslan

Özlüyorum

Seni neden ben gözlerinin içinden çekip alıverdim
Ve gözlerimin içine seni her zerrenle beraber sokuverdim ki?
Neden gülücüklerin bana hoş geliyor da her seslenişinle
Beni benden…..alıyorsun?
Bana güzel gelişin …senin içsel duruşunda mı?
Yumuşak dokunuşundaki seslenişinde mi gizlisin?
Bedenine sinmiş koku mudur seni çeken bana
Sevişmelerini bundan mıdır hep özlüyorum…..anlatılmaz
Akıyorsun farkında mısın..?
Bir şeyler bırakarak geride …..yanıyorsun.
Bana dolanışını yaşıyorum….anlıyor musun?
Göz bebeklerin beni anıyorlar hissettim şimdi….bilmiyor musun?
Çaresizlikler dökülmüş üzerimize……yaramıyor muyuz? ....yakıyorlar.
Seni sevdim ya ben….çoğalan bunlar mıdır?
Bir başka dökülüyor…bir bakıyorsun aşk diyoruz….aldanıyor muyuz?
Kokun yıllardır sinmiş bana sanki bir kekre vişne oluyor…..seviyoruz ikimiz de bunu..
Bir bakıyorum kollarımın arasındasın da…….birden uçuveriyorsun
Sonra birden kalakalıyorsun…..sen orda mahzun……..üzülüyorum.
Biliyorsun değil mi? Seni öylesine çok……özlüyorum.

Ali Arslan

Özüm

Benim şiirlerimden dökülenler,
Geçmişimden süzülen hiç saklamadığım,
Damla damla gözyaşlarımdır.
Aşk bende,
Evrensel her güzelliğe adanan,
İçsel bir armonideki sarmaş dolaştır.
Her Bahar bir farklı Bahardır bende;
Her Baharda başka bir Yıldız açar içimde.
Her Yıldıza şavkım vurduğunda,
Kendinleyim sanırsa aldanır.
Ne ondayım ne bunda,
Ben Güneş'i sıcaklığında, ışığında,
Gül'ü varsa renginde,kokusunda,
Dallarında aşk için toplarım.
Damlayan her şeydeyim.
Benim şiirlerime serpiştirdiğim imgelerimde,
Anlamı öznelleşen sözcük oyunlarına asla gerek yoktur.
Beni kendinde bulan herkese aşikârım.
Hangi çiçek beni kendi için'im sanırsa aldanır.
Ben kâh o çiçekte kâh bu çiçekteyim.
Yüreğindeki aşkla tutuşan her şeyin derdindeyim aslında.

Ali Arslan

Papatya

Aşkın arasında bir mesafe olmalı
Sıfır mesafe
Mesela.
O mesafeden bakabilmek
Sabırlı bir bekleyiş
Ve umutla.

Biz seninle sıfırlandığımızda da
Bil ki sevgili;
Aşk,
Şimdi yüreğimizde olan aynı
Yapraklarla,
Kutsal
Apak
Bir papatya.