|
Beş-Altı
dilini yemişler çocuğun bugün şaşırmış bağıramıyor uzaktan bile ölemiyor sıkıntılı geçen günler beni bıraksın sana yakışır diğer çocuksa nerede oynuyor bir bataklıkta timsahlarla geldi çattı toparlanma çalıyor borusu aydınlık bir gazete getirin mezarıma okusun çocuklar güle oynaya konuşa! 6. çizmişler üstünü yoksulluğun onlar sanki yok sessiz sessiz derinden haykırış üzülmek derinden herşey var onlarda herşey yok gülmek sevinmek yorulmamak istemezler mi? köleliktir bu moderninden çağın adı ey! 21. yüzyıl eğer sende kabul edersen haksızlığı bunca gelme! kal olduğun yerde Hakan Rodop |
Beyaz Kapı
bıraksalar ovalara dağlara sığmayacağım karanlığı seviyorum yüzler açık yalan yok haydi gel dostum ol seveceksin beni gereği yok birbirimizi anlatmaya güçsüzlüğümüzü göstermeye kıskançlık gösterisine sarılırsak insanlık ülküsüne vızgelir korkunç rüzgar çünkü kötüler olsa olsa bir piyondur korkma onlardan, haydi gir şu beyaz kapıdan Hakan Rodop |
Bıçak
Her beş yılda bir bir bıçak yarasını özlerim keskin ve dişli bir bıçağın yırtacağı sis perdesini günlük tutmuyorum uzun zamandır ama sanki gazetelerde okumuyor musunuz? gerçeği yazmıyorlar hiçbiri hiçbiri bıçak taşımıyor ve hiçbirinin sayfaları kanamıyor alınterini anlatmıyorlar hiçbiri karar verdim daha çok yazacağım onların yerine elimde işe yarayacak bir bıçak var elbette... Hakan Rodop |
Bir-İki
Ayrılık kuşu önce bakışlara konar sonra dudaklara talihse zamanın akışı birileri içinse vurdumduymaz aşkın savunmasıdır zaman biter önce-sonrası hayat bazen gülümser bize bazen de hüzünlenir bir kuş sürüsü yetmez ki sonlandırmaya onca zamanın doluşu karanlık bir sevdadır bizimkisi güneşsiz evler mi daha acıdır yoksa ayrılıklar mı? 2. barış istemiyorum adı yalnızca bizde saklı güllere yazıktır konuşmayan evler dilsiz yürekler paradır barış yıkıldığında güvenilir olacak beraber inciteceğiz tutuldumu kanatları güvercinin ay dolduğunda istemiyorum ben barış huzurlu geçitler seni-beni alır götürür nasıl olsa beraber devireceğiz bu dünyayı kuracağız beraber Hakan Rodop |
Bulamazlar
dalgıçların arayışı boşuna beni bulamazlar kaldığım yerde denizlerin içinde tavanında bile sorulan sorulara yanıt bulamazlar enginlerin devrildiği yerde bazen de boşluğa sesleniyor kendimle konuşmak zorunda kalıyorsam eğer yalnızlık korkunç ama güzel şey bıkkınlık verecek kadar Hakan Rodop |
Çanlar Kimin İçin Çalar?
Çanlar çalıyor duymuyor musun? atlı arabalar vardı eskiden yük taşırlardı atlar ezilirdi arabalar eskirdi arabacı kamçısıyla habire vururdu atlarına - gerçi şimdi de var bazı yerlerde – hele birde kar yağdığında dost-düşman kaçarken sığınağına bir onlar dışarıda hallerine acırlardı - sosyete bayanları hala kürk giysinler üşümemek için ellerini sımsıcak saran eldivenler neden yapılıyor acaba? – ortalığı toza-dumana katarlardı bak, sizin için çalıyor çanlar! ÇAN ÇAN ÇAN... Hakan Rodop |
Çık artık!
Saklandığın kovuklardan çık git bak güneşin doğduğu yerden başlıyor Aydınlık kaçma sığınaklarına söyle eski de olsa şarkılarını hani özgürlük, aşk, vatan hani nerde o umut türkülerin biliyorsun sen nasıl koşulacağını ölüme nasıl haykırılacağını zulme çık artık mağaralarından koş meydanlara katıl insanlara söyle. Hakan Rodop |
Dalları Yeşil Bir kadın
Ne zamandır içimde biriken Ve söylenmesi gereken notları yazıyorum İşte o zaman bir kadın geliyor geçmişten Dalları yeşillenmiş, Ya da göğü şafaktaki gibi kızarmış bir ülkeden Bir kadın geliyor aklıma Aniden ürperiyor içim Acaba Öripides’in kahramanlarının da içi Böyle mi ürperirdi Böyle mi titrerdi Ve birçok soru var sorulması gereken Avcılara, umutları kıranlara, boşluğa Yaşam aramak mıdır hazineyi Yeşil dallı ve kızıl göklü bir ülkenin Ütopyasını, Ya da Ütopyamızı yazıyorum Dalları yeşil bir kadın geliyor gelecekten! - Yakışmıyor size ağlamak çocuklar Hakan Rodop |
Darmadağın
parmaklarında asılı bir küçük yağmur tanesi ısıtıyor içimi güne başlarken dışarısı buz misali yangın yeri ıslak uğurlar ola diyorsun beni bırakıp yarınlara ıslanıyorum üşüyorum birden sıcak ılık bir kartanesi alkışlamaya geliyor beni bense darmadağın senden uzakta! Hakan Rodop |
Dayanmalısın
Dayanmalısın yiğidim bataklıklara düşmemek için yolunu saran azgın dalgalarla her zaman boğuşmak için her zaman dayanmalısın dayanmalısın güzelim gülmeni engelleseler de deseler de direnmek bir boş felsefe her zaman gülerek her zaman dayanmalısın çirkinlikler de sarsa etrafını tutunacak tek dalın da kırılsa ölüm adını yazacak olsa dayanmalısın yiğidim dayanmalısın güzelim aradığın bir dost eli mi hiç bulamasan da etrafında dimdik tek başına ama bir gün mutlaka sen dayanmalısın. Hakan Rodop |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 11:32 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.