![]() |
Eylem
Karmaşık umutlar,hayallerle ben Ömür pınarımı çamur eyledim. Acıyla, sevgiyle,olmaz dilekle Bir canı çileyle hamur eyledim. Aradım her zaman anka kuşunu Gerçeği hayalle harrman eyledim. Bulamadım derdime yarar bir ilaç, Yılanın zehrini derman eyledim. Düştü başıma bir tatlı sevda, Dağlarla taşlarla zikir eyledim. Bu diyardan gitmek, kurtulmak için Olmayacak işlere fikir eyledim. Yanmıştım ateşiyle sevda odunun Bir daha mı asla, karar eyledim. Fayda verir sanmıştım, maddeye meyil; Fayda ne kelime, zarar eyledim. 2 Haziran 1992 Nuray Kurban |
Fasafiso
Vesaire, vesaire, vesaire İşte bomboş ömürden bir perde! Bir perde ki,oynanmakta peşpeşe .................................. Ve musallâ taşında bir nidâ: Perde! ! ! ! ! ! ! ! Sonra? ? ? Sonrası meçhûl.... Yine oynanır mı bu oyun bilinmez. Günahın karası, sevabın pırıltısı yarışır birbiriyle... Sonuçta yine kazanır en güçlü olan. Nuray Kurban |
Gece Militanı
Gün geceye dönüp de El ayak çekilince İrkilir pusuya yatan sessizlik. Uykunun bağrına Sığınamadıysan Bir çığlık savurur Orda sessizlik. Oda büyür Çığlık içine işler Bir tek tıkırtı bile Sessizliği böler. Asidir sessizlik Bir o kadar kırılgan. Ona inat tıkırdayan saati Mahkum eder giderek Büyütmeye sesini. Yükselir tik taklar Yükselir sessizliğin Saate baskısı. Gece yürür Sessizlik yürür Saatse mahkum tak taklara Sessizliğe garezi olmadığı halde Ona inat bölücülüğünü Sürdürür bir ömür. Ses kesilmez Sessizlik vaz geçmez Gece ise serazat Alır başını yürür. Nuray Kurban |
Geceye
Gecenin karası inmiş ruhuma Titreyen bu alev üşümüş belli. Ruhumdaki ayaz zemheri sanki Dondurur bakışlarım sokak fenerini. Ararım bir tek dost karanlık buzullarda Sokaklar bir mezar sanki,yok bir tek ses Uyumuş tüm insanlık,ebedi suskun, Kabristan misali örtünmüş her yer, Yok tek bir nefes,duran şu kalbime Nefes verecek. Sesime ses veren dostlarım hani? Güldüğümde gülen canlarım nerde? Düşüyorum kör karanlıklara Elimden tutacak eller nerede? Doldum,taşıyorum, ummana döndüm Derdimi dökecek dere ararım. İnsana insan gerek bunu bilirim Karanlığın soğuk koynundan Isıtacak bir göz,bir söz ararım…… Nuray Kurban |
Gidenin Ardından
Ilık ılık bir rüzgâr eser denizden Gül kokusuyla karışık bir meltem belki. Alır götürür beni gençlik günlerime, Hayallerimle dolu eşsiz gülşene…. Sonra karışır gül kokusuna çimler Daha yeni ezilmişçesine, Yağmurla yeni buluşmuşçasına Yayılıveren o çimen kokusu….. Çocukluk yıllarımın ıssız bahçelerinde Vurdumduymazca ezdiğim çimenlerin kokusu gelir aklıma; Lâleler, nergisler ve tabii kardelenler. Nerdesiniz? Neden sadece hayallerdesiniz? İçildi sunulan gençlik şarabı,o eşsiz zehir Neden o kadehle gidiverdiniz? Güller mi saklar oldu kokularını, Ben mi duyamaz oldum o ilahi soluğu? Aradıkça o günleri, sığınırım yapma güllere Balkondaki bir saksıya,vazodaki lâleye Belki şişedeki esans kokusu sanıp verir teselli Sığınırım ya,bilirim geri gelmeyeceğini O çimen kokusunun ve güllerin ruhumu okşayışının. Nuray Kurban |
Gerçek
Görebiliyorsan arada duvarlar Varken bile gülüşünü. Affedebiliyorsan her gidişin dönüşünde Ve hala sıcacık gülebiliyorsan Bakarak gözlerinin içine. Özleyebiliyorsan her saniye Yüzünde ona dair hayallerinden kalma Bir tebessümle göze alıyorsan beklemeyi Belki mahşere kadar. Ve yüreğindeki sevda ikinizin yerine yetip de Aynı mekanda olmasını istemeyi Terk edebiliyorsan nefsinde, Ve gerek duymuyorsan Ondan karşılık istemeye Sen gerçekten aşıksın. Seni anlayamayan yürek Derdine yansın… Nuray Kurban |
Gidiş
Biliyorum gittiğini Bir rüyanın bittiğini Usulca terkettiğini Mecalsiz izliyorum. Gitme diyemem sana Bir sebep yok kalmana Yüreğim kavrulsa da Finali bekliyorum. Verdiklerin emsalsiz Ödeyemem,bedelsiz Yaşar mıyım ki sensiz Terhisi bekliyorum. Gidişin çok hassastı Yüreğim dağılmadı. Birden yerin boş kaldı Boşlukta titriyorum... Nuray Kurban |
Git
Sesin gelmez oldu,büyüdü hasret Yollara vuslatı sor da öyle git. Adın hece oldu şiirlerimde Aşığa hasreti sor da öyle git. Aldığım nefesler sensiz buz gibi Sevdaya ateşi sor da öyle git Dilimden düşmeyen duasın şimdi Feleğe kaderi sor da öyle git. Ruhumda uç veren taze goncasın Bülbüle sevdayı sor da öyle git…… Nuray Kurban |
Gizli Sevda
Herkes güle hayrandır: Ondaki asalete, Duruştaki zerafete, Erişilmez güzelliğe... Kimse bülbülü anmaz Aşkı, gülü anarken Bülbül aşık halbuki Güldeki gerçek öze... 1991 Nuray Kurban |
Gömdüm
İlk ismin neydi senin Ya da kaç şekerli severdin çayını? Yoksa şekersiz miydi içtiğin demli çaylar? Sahi sen çay sever miydin? Aklımda kalmamış sana dair bir tek iz Ne ellerimde sıcaklığın, ne hafızamda yüzün Sesin güzel miydi,yoksa herkesinki gibi mi? Titrer miydi yüreğim seni görünce? Unutmuşum seni yazık O derin gözlerine gömdüğüm hasretimde! ... |
Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 11:21 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.