Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

31 Mart
Bu gün bir yıl dönümüydü.
Yüreğe çöreklenmiş hasret
Bir kat daha abandı ruhuma
Beklemenin bir adı da çaresizlik
Olarak kazındı yazıma.
Rüyalar bile bu dönüme kilitli:
Zifiri gökler
Bir tek yetim çığlığı
Ve ancak rüyada öpülen eller….
Her yıl aynı günde görülen aynı rüya
Tek fark her defasında
Arınmalarından mıdır
Giderek yaklaşmaktan mıdır bilinmez
Mekanda artan debdebe ve ziya!
Hele bu sefer var ya
Ayrılmak çok güç oldu.
Hasret tükeneceğine
Ruhuma büsbütün doldu.
Sarılmaktı tek emelim
Sade rüyada da olsa,
Havada kaldı kolum
Havada kalsa neyse,kırıldı hatta.
Sarılmayan iki can
Bekleyiş ve kırılma.! ! !
Çok mahzundum ayrılırken
Yad eller oldu teselli
Rüyamdaki üçünü kucak, ki hala
Ölüm denen sudan içmeyen biri...
Sığındım o kollara
Durgun liman misali.
Uyanınca mahzunluk,
Terk etmedi kalbimi
Anam,babam canımdı
On yıl olmuş gideli.
İyi bir evlat idim
Yüreklerinde eşsizdim
Neden sarmamıştı peki o kollar beni?
Neden avutmamıştı yetim,öksüz bedenimi?
Neden bayramlaşırken uzaklardı bu denli?
Sorguladım kendimi, sorguladım her şeyi.
On yıldır tüten hasrete
Neden bir tek sarılmanın çok görüldüğünü….
Büküldü boynum hepten
Acıma bir merhem ararken
“Geride kalan sağ olsun”
Sesi ürpertti yalnızlığımın kıyısını
Evet sarılan tekti
Çünkü o yaşayandı
O hayatın sembolü
Annemle babamsa ölümün remziydi
Bana sarılan hayattı,
İten ise ölümüm
Kıyamamışlarıd yine
Sarılıp krendi saflarına çekmek yerine
Vakarla dikilerek bana yarınlarımın
Işığını sunmuşlardı
Bu ışık daha ne kadar aydınlatır bilmiyorum dünyamı
Ama doğduğum günden son demlerine
Motif motif işledikleri ruhum
Ölene dek ı aldığı o ışığı saçmayı sürdürecek
Ta ki, ölüm beni buyur edip
Ebedi vuslat gerçekleşene dek…….


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Ağlamak
Ağlamak,
Kutsaldır
Ağlandığında
Kutsal değerlere
Manevî varlığa.


Ağlamak
Abestir
Ağlanıyorsa
Madde
Denen
Hiçliğe


Ağlamak
Güzeldir
Döküldüğünde
Gözyaşı
Değecek
Değerlere.....

1991


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Annem
Duvarlar üstüme geliyor anne
Bulutlar yas tutmuş, ağlar halime.
Bu kahpe şehirin rüzgârı bile
Her gece gülüyor vurup yüzüme.

Güllerin dikeni, gecenin karası
Sanki perçinliyor içimdeki yası.
Evet bu dünya ölümlü amma
Gitmiyor ki serden anne acısı.

Sığınırım yalnızlığın kucağına ya
O da sen gibi sıcak değil ki.
Evlat, eş, yaren herkesim var da
Hiçbiri aradığım kucak değil ki.

Ben seni özledim anne
Özledim ellerini, dualarla yücelmiş.
Yüreğimde bir hasretsin
Köz oldukça derinleşmiş.


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Anneme
*******i de açan

Sen nadide çiçeğim.

Sen ey güzel çehreli

Sen eşsiz anneciğim.

Derdime tasama ortak,

Gücüm,her şeyim.

Sensiz doğan gün kara,

Sensiz ufuklar kayıp!

Bak boşlukta ellerim

Ne olur tut uzanıp....


Sensiz eksik bir yanım

Ve tatsız geleceğim.

Dünlerde kaldım anne

Derdiğin gülşenlerde.

Kokunu hatırlatan

Güllerle avunurken

Ne olur bir geliver.

Rüyada bile olsa

Razıyım varlığına

Cennet bahçelerinden

Atacağın bir güle...

O gül sen gibi koksun

Sen gibi yumuşacık

Ve sen gibi sıcacık

Okşasın ellerimi.

Ebediyyen solmasın

Terk etmesin sen gibi.! ! !


Hasretim sana anne.

Hasretim gözlerine

Yalnızlığıma ilaç

O güzel sohbetine..

Sesini özledim anne

Bir kerecik

Son bir kez

Bana,yavrum desene.....


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Asi Gözler
Gözlerim bana asi bu gün
Ne gülüyor,ne ağlıyor,ne uyuyor.
Sadece etrafta mânasız dolaşıp duruyor.
Asilerin canı gidermiş eski hesapta amma
Ben gözlerime kıyamam ki....
Nefsimi yokedemem ki.

Ağla diyorum sana gözlerim
Ağla!
İçimdeki fırtınayı ancak sen anlatabilirsin.
Neden ağlamıyorsun?
Ak,coş, çağla.
Halimi anlatmaya yetmiyor sözlerim.
Ağla ne olur gözlerim,ağla......

Madem ağlayamıyorsun
Etrafına bak da gül!
Gününü gün et sen bakma bana.
Senin için güzellikler,
Senin için bülbül, gül!
Yoo, gülemiyorsun da.
Doğru ama içi hüzün dolu bir evden
Nasıl gelir kahkaha?

Uyu o zaman
Kapan
Asi ve beceriksiz gözlerim kapan.

Ne o?
Uyumuyorsun.
Yoksa uyumayıp
Gülerken ağlamayı
Ya da seven bir çift gözün
Sevdasını görmeyi mi istersin?

Dene ozaman, ara sevdalı bir çift gözü
Ama sakın yenilme,
Onu bulamadıkça duyduğun endişeye.
Nasıl olsa gün gelince
Kapaklarını sımsıkı kapasan da,görmesen de
Çalacak senin kapını
Gerçek sevdaya ait
Bir ceylanın bakışları.


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Aşmak
Kendine bir de benim gözlerimle baksaydın
İnan 'yalancı' diye aynalardan kaçardın.
Bendeki senin çokluğunda, bulamazdın kendini
Yiteceğine büsbütün artan bir sen var içimde
İnan ki bu sıkleti sırtına alamazdın.


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Babama
Benim sevgi pınarım, can içre canım baba!
Ey başımın devleti, hânım, sultanım baba!
Ey sesi kükrer gibi, yelesi arslan baba!
Gönlü iman deryâsı, şefkat ummanı baba!

Kara bahtın rüzgârı inlerdi burçlarında
Bir kaleydin başı dik, dağların doruğunda
Genç yüzünde çizgiler ve aklar saçlarında,
Yürürdün dağlar gibi,Allah, millet uğrunda.

Seni kartal sanırdı heybetini görenler
Ya da bülbül sanırdı,Hakk sırrına erenler.
Görünüşü korkutan bir kaleye benzerdin
Gülistana girerdi kapısından girenler.

Dalgaları şahlanan bir umman iken için
Yüzüne sükûnetin nikabını gererdin.
Çilenin kozasını örerken için için
Kimbilir duyurmadan ne sırlara ererdin....

Sen binerdin binilmez azgın küheylânlara
Dize gelirdi sende en göz korkutan fırtına.
Devirler üzerinden aşırılıp indirilen
Eski bir bahadırdın, uymazdın bu zamanlara.

Kim derdi ki 'yıkılır granitten bir kale'
Hiç arslanın öldüğü gelir miydi hayâle?
Eceli karşıladın kıpırdamadan kılın
Asaletle, erkekçe,erdin sonda visâle.

Hakkını ödeyemem, aciz bir yavrunum ben
Saye-i nimetinde bu dünyada varım ben.
Sana lâyık olmaktır, şu cihanda emelim
Sana ak bir alınla kavuşmak dilerim ben.

Hasretim çoksa bile ne gelir artık elden?
Sen bilgiler vermiştin bize ezel- ebedden.
Hangi ağuşa gittin, biliyoruz çok şükür
Ne olur haber gönder o gittiğin menzilden.


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Ayna
Su içtiğim pınarım
Dayandığım duvarsın
Ağladığımda omuz
Gülüşüme ortaksın

Dostluğun tek hazinem
Yol gösteren fenersin
Kendime ayna diye
Tuttuğum elmassın sen.


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Bahara
Açtım penceremi doğan güne
Buyur ettim gülüşünü baharın.
Kuş cıvıltılarından aldım selamı
Işıldadı günüm denizin mavisinde.
Selamladım parıldayan güneşi
Çektim içime kırların kokusunu.
Karıştı semaverin fokurtusuna
İçime hapsettiğim kahkaha.
Sevdaların açtığı çiçeklerin
Rengindeydi tüm güller
Soluduğum hava kadar berrak
Isınan kemiklerim kadar
Neşeliydi bu bahar.
Öptüm dallarından baharı çiçek çiçek
Saçlarımı okşayan meltem serinliğinde.


Nuray Kurban

[GooD aNd EvıL]

Başbağlar'a
Anadolumda
Bir dağ başında
Uzakta;
Sizin göremeyeceğiniz
Kadar uzakta
Bir baba ağlar:
Yüreği dağlı
Evlatlarının acısıyla.
Şaşırmış
Hangisine yanacağına
Ve kolları acıyla
Kasılmış kalmış.
Son bir kez kucakladığı
Adı konmamış
Balasının kavruk vücudunun
Sıcaklığı dondurmuş ruhunu.


Hey bebek, bebeğim!
Ağlayarak doğdun bu köhne dünyaya
Ve kalleşçe bir oyunun kurbanı oldun.
Ağlattın, kuruttun gözlerimizi.
Döktüğümüz yaşlar yalnız sana değil yavrum

Senin menzilin malum
Lakin,
Seni saramayan,senin derdine yanmayan
Gafilleredir kahrım;
Sana el uzatan alçaklaradır,
O aşağılık kuduz köpekleredir küfrüm! ! ! ! ! !

Yandım!
Yandım senin derdinle yavrum.
Sen böyle küller, dumanlar içinde kalmamalıydın.
Baban seni böylesi ak kefenlere değil
Gelinliklere sararak göndermeliydi kollarının arasından.
Ve anan
Seninle aynı ecele kurban gitmemeliydi.
Takdiri ilahi şüphesiz amma
Böyle de pisi pisine,nedensizce ölmememliydin.
Senin o narin canını almak için Azrail
Çok çetin bir orak seçmiş
Sen bir kelebek kanadı kadar yumuşak
Bir ecele layıktın.

Canım evladım
Sen okuyacaktın
Milletini ve vatanını seven
Kürtlüğünü Türklüğününden ayırmayan
Bir Osmanlı hanımefendisi olacaktın.
Gülistanlarda bir dervişin ince kalbiyle
İnançsızlara, hainlere inat
Başın dik yürüyecektin.

Sonra bu ülke için belki yine ölecektin
Ama önce
Baban seni ap ak gelinliğin ve alnınla everecek
Anan, o temiz, eli öpülesi
Mübarek Anadolu kadını
Bu ülkeye layık bir evlat
Yetiştirmenin gururuyla
Sevinç gözyaşları dökecek
Saadetine ortak olacaktı,
Eceline değil!
Ve sen kendin gibi
Alperenler,Nene Hatunlar,güzeller yetiştirecektin.

Sana yumuşak yatağında ölmek yasakmış
Sen şehadet şerbetini
Hepimizden önce içtin kana kana
Yüreğimin bir yarısı
Seni kıskanıyor ölesiye
Ama bir yanım kan ağlıyor:
Vatan,Allah diyenin
Vatana ihanetten
Tutuklandığı;
Devlete, millete,geçmişe küfretmenin
Bir marifet sayıldığı bir ülkede
Topyekûn acizliğimize
Ve zulüm karşısında susarak
Kendi yaptığımnız kalleşliğe!

Evet yavrum,
Bu gün belki susuyoruz
Affet bizi
Ama unutma
Her gecenin ardıı sabahtır
Ve unutma denizler durulur
Ama asla çekilmez.
Sokulluyu hatırla ve
Müsterih ol:
Kesilen sakal daha gür çıkar
Demişti ya,
Bu su serpsin bağrına.

Ancak bu benim için avuntu olamaz asla.
sen yaşamalıydın yavrum
Seni yaşatamadık affet bizi
Fakat,
Başka bebeler yaşayacak
Çünkü aklımız başımıza geldi ciğerparem
Bu uğurda icabederse can vermeğe
Ant içtik.
Ve artık adı konmamış bebeler
Katledilmeyecek.
Kulakları ilk ezana hasret konmayacaklar kabre
Zira bu millet uyanıyor
Ve set çekecek ihanete.




6 TEMMUZ 1993


Nuray Kurban