![]() |
Bazen
Bazen dalga olurdun, Hayatıma bir girer bir çıkardın, Sevinir, sonra üzülürdüm, Ben senden bıkmazdım fakat, Muhakkak bir şeyler bulur bıkardın. Bazen aydınlatırdın ruhumu Bazen karanlık sen olurdun, Bulur sonra kaybederdim seni, Ben seni hiç unutmazdım ama Unutacak bir şeyler bulur, unuturdun. Bazen gökyüzü olurdun mavi mi mavi, Bazen gönlümde çığlar yaratırdı gülüşün, Birden değişirdin, Ben üzülürdüm Üzülecek bir şeyler bulunca hüznün. Bazen sinirlenirdim, Bazen 'Yeter artık' der sana küserdim, Sen gidince var ya, sen gidince Aramak için yollara düşer Deli deli eserdim. Yoruldum artık, Ne aramak, ne bulmak istiyorum, Bir daha gitme ne olursun, Hep yanımda kal Bak sen de yoruldun Bak sen de yoruldun, biliyorum Turgut Uzdu |
Bazen Rüzgârlar Eser
Bazen rüzgârlar eser Alır gönülleri, baharlara savurur Kuşlar takla atar, kelebekler dansa vurgun Kırmızı açtıkça çiçekler Ruhlar kavrulur. Bazen rüzgârlar eser Yağmura gebe bulutlar dağılır Yeni nefeslerle tanışır yaşlı gönüller Kelebek dansları siler izleri Lekesiz yeni sayfalar sağılır. Bazen rüzgârlar eser Gece,gece olmaz gündüzler gündüzdür Çöller yeşerir, vahalar kaplar her yanı Engeller saklanır Kavşaklı yollar ise düzdür. Bazen rüzgârlar eser Unutulmuş kokularla dolar burun Yürekler şaşkın, Damarlarda yeri olmaz Hiç bir desturun. Bazen rüzgârlar eser Hayaller hep olacaklarla süslenir Ve bir rüya kandırır gerçeği İnadına nefes alınır, inadına başlar savaşlar İnadına her şey göğüslenir. Sonra,sonra aynalar kırılır tek tek Rüzgârlar susar Yokluk yankılanır kendi sesiyle Hüzün yerleşir gözlere, renksiz Şarkılar hep ayrılık kusar, hep hasret kusar, hep acı kusar, Acı kusar. Turgut Uzdu |
Bazı
Bazen yolun başından Bazen sonundan başlanır Gerçekler istenmez bazen Hayaller sevilir Hayaller yaşanır. Bazen umutlar çiçek açar Bazen puslu bir ayaz etrafı sarar Güller istenmez bazen Yüreklere dikenler batar. Bazen değişsin istenir her şey Bazen suskunluk yeşillenir Tomurcuklar istenmez bazen Ölümsüzlük sevilir yürekte Değişmezlik sabit kalsın istenir. Bazen kahkahalar sarar her yanı Bazen suskunluk yıldızlaşır Sessizlik baş tacıdır Mehtap saçlarını tarar gün boyu arka planda Gittikçe kadınlaşır. Bazen gönül yırtar fermanları Bazen daha kalın, daha büyüktür puntolar Padişah ve avenesi sevilir Asırlık çınarlara adlar kazınır. Bazen ağırlık övgüdür sayfalarca kendini ezer Bazen hafiflik baharla gelir göz bebeklerinde kelebek Saatler, saniyeler sevilir Hep gece yarısı açılır gülümseyen defterlerde Sayfalar açılır tek tek. Turgut Uzdu |
Be Hey Gönül!
Çiçek çiçek dolaşırsın Arı mısın be hey gönül? Her çiçeğin başka çeşit Balı mısın be hey gönül? İlkbaharda açıyorsun Her sevenden kaçıyorsun Hep güzele koşuyorsun Malı mısın be hey gönül? Niye girdin şu gönlüme Taht kurmuşsun bilmem niye Sana hayran şu bahçeye Yalı mısın be hey gönül? Hicrana mı aşık oldun Vuslatı mı evden kovdun Bir gül idin şimdi soldun Çalı mısın be hey gönül? Tutsun derim tohum sende Kara derler güzel yerde Aşık gülün bilmem nerde Dalı mısın be hey gönül? Turgut mudur senin adın Bilinmiyor şu muradın Gökte uçar bir kanadın Halı mısın be hey gönül? Turgut Uzdu |
Be Hey Kara Toprak
Doğumumla hasretimi çekmeye başladın, Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak, Bir urgan bağladın boynuma, habire çektin, Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak. Dağ oldun yoluma, yar oldun önüme çıktın, Dâğ oldun kalbime, yâr oldun gönlüme çıktın, Bağ oldun bahçeme, bağ oldun ömrüme çıktın, Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak. Nereye gitsem yanımdasın, hiç ayrılmazsın Yediğim senden gelir, içtiğimde sen varsın, Sana gelenleri hep sever, hep kucaklarsın Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak. Güller gibi kokarsın, seni seveyim diye Zaman zaman tozarsın, seni göreyim diye Tohumu alır, büyütürsün yiyeyim diye Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak. Turgut’um, inan canımdan çok seni severim Çekinmem senin için ölümlere giderim İnan sevdiğin kadar ben de seni severim Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak. Turgut Uzdu |
Bebiş'e
Yeni bir can geldi Kutlarım Dilerim ömrü uzun, Canı sağ olsun Sevgi katsın yuvasına Sevgiyle büyüsün Başarılarıyla Bütün akrabalarını güldürsün. Sevgiler getirmiş olsun geldiği yerden Işıklar saçsın etrafına Ağlayışları saadet çiçekleri olup Yanaklarında açsın Bütün aksilikler Etrafından uzaklaşsın Bu güzel bebek Sevgisiyle kalsın Hep sevgiyi yaşasın. 30/12/2006 Turgut Uzdu |
Beddua
Pişman olasın yaptıklarına Ahlar çekesin, kimse duymasın! Dilerim, dilerim Allah’tan Seni Benden başka seven olmasın! Yüzümü göremeyesin! Sesimi duyamayasın! Dokunamayasın ellerime diyemiyorum Seviyorum bu haini, Allah’ım! N’olur beddualarım yerini bulmasın Yerini bulamasın. Allah’ım, gülümseyince yüzünde güller açsın! Dünyanın neşesi dolsun gönlüne! Mutluluğu gökyüzünü doldursun Neşesi dünyayı, Yer kalmasın acıya, kedere... Ben razıyım yalnızlığa O yalnız kalmasın! Ne ızdıraptan, ne kederden Ölünceye kadar Bir nebze bile tatmasın! Turgut Uzdu |
Beklemek
Kim sever sessizliği, Kimsesizliği kim sever, Bir bardak çay karşılıklı içilmezse eğer, Kim sever demi, kim sever demsizliği? Biliyor musun, hep boynu bükük durdu İçi bir türlü dolmayan terlikler… İnanmazsın, kapının tokmağı, zilin düğmesi bile Gece gündüz üşenmez, dokunacak bir el bekler… Yastık tek, yorgan tek, tabak, kaşık, çatal tek Hep aynı dudakta yalnızlık türküleri söylenir, Hüznüm beni aşar, Evin her köşesi bana bakar, hüzünlenir… Ya Rabb’im giden oldu da, gelen yok, Beklenen bir türlü gelmez… Ellerimin hiç biri bir türlü, Bir türlü başka bir ele değmez, değemez… Boşluk her odaya yerleşmiş, Kendi kendine konuşur, duyamam, Öyle alıştım ki, kurtar artık Yanımda bir nefes olmazsa, ben, ben uyuyamam Turgut Uzdu |
Beklenen An
Hüzün ellerden taşar, gözlere bulaşır Neden hep tetiktedir, insafsız rüyalar Bir silah sesi patlar, yürek ortasında Gül kendi aleminde, kendi sefasında. Kanamaz, kuştüyünde bir yudum damladır Gâh uçar bilinmeze, gâh uyumaktadır Bir rüzgâr eser bazen, sel olur serinlik Kendine ateş yakar, göz olur derinlik. İşte beklenen andır, kendini yakar lav Bekçinin görevidir, incecik ses, hav hav Dua yükselir göğe, yağmurlarca sayı Yürek düşer yüreğe, umut kabadayı. Yapışırken kum rengi, istek boyun eğer Elmas gibi parlayan, elmaslara değer Podyumlara asılı mankenlerden güzel Konur ulaşılmaza, pamuklaşmış bir el. Sonra, baş tekrar baştır, hüzün selamlaşır Göz, diğerine bakar, birlikte ağlaşır Zaman sessizce inler yoluna giderken Aşk gözyaşına yatar, hicran “ At bin! ” derken. Turgut Uzdu Turgut Uzdu |
Beklenen Gelmeyince
Kızıllığın ardından saatler saatleri vurur Beklenirken beklenen, kalpler durur Çok garip bir ikilem yaşanır Beklenen gelmeyince bütün akşamlar Karanlık olur. Kulaklar ses duymak ister Uyku, beklenenin dizinde uyur Düşlerde sırayla sevdalı durur Beklenen gelmeyince bütün akşamlar Karanlık olur. Beklenen gelmeyince Bütün akşamlar karanlık olur Isı kaybolur Kalpte heyecan biter Umutsuzluk sarar dört duvarı Lambalar sönükleşir Beklenen gelmeyince Bütün akşamlar karanlık olur. İnsan hep bekler Bazen bir güzeli gönülden Bazen bir sevdalıyı masallardan Gece başlar bekleyişi ruhun Hiç bitmeyen bir enerjiyle umudun. Hayaller süsler dört bir yanı Kuru sözler şiir olur taşar Hasret süsler cümleleri Beklenen gelmeyince Bütün akşamlar karanlık olur. Turgut Uzdu |
Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 05:51 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.