Eskimiş Mendilin Dili...

Boş vakit sıkıntısı çekmeyen beyzadelerin, her bir renginden, işlemesinden anlam çıkardığı haberci mendiller...

Hangi rengi kullansam acep, ne desem diye uzun uzun düşünüp, dadısına bibisine danışıp renklerde çözüm arayan küçük hanımların işleme yaptığı mendiller...

Koca koca çınarlar bir bir devrilirken, geçip giden zamana ağlayan mendiller..

Şairlerin dilinde kanatılan, gidenlerin ardından sallanan mendiller...

Bestekarların hüznünü silen, dinleyenlerin ruhunu ipeksi dokunuşlarıyla rahatlatan mendiller...

Tarlada güneşin altında çalışırken hafif bir koruyucu olduğu için dört ucu düğümlenince takkeye dönüşen mendiller...

Çeşme başında havlu niyetine kullanıldıktan sonra ağaçların güneş gören dallarına asılıp kurutulan, sonra da yine dört ucuna atılan düğümle keseye dönüştürülüp, tarla, bağ, bahçe dönüşü meyve taşınan mendiller...

Önlüklerin ceplerinde çifter taşınıp; biri özellikle kışın akıntısı hiç durmayan burunları temizlemeye yararken, diğeri henüz tüketim köleliğine tevessül edilmediğini gösterircesine havlu niyetine, sürekli temiz tutulan ve tekrar tekrar yıkanıp kullanılan mendiller...

Bol sıfırlı etiketlerine bakılmadan alınan, son moda takım elbise veya dopiyeslerin olmazsa olmaz aksesuarı olan mendiller...

Bir kez kullan atlık selpaklar... Özellikle selpak dedim ürün ismiyle markanın bütünleşmesine ilk örnektir selpak... Kağıt mendil demiyor insanlar, selpak verir misiniz diyorlar. Kim bilir belki de selpak’ı mendilden saymıyorlardır bilinç altlarında. Yeni kuşak gençler ve ilk öğretim çocukları hariç tabikide...

Neredeyse ülkemizin tüm yörelerindeki halk oyunlarının vazgeçilmez unsuru mendiller...

Hokkabazların elinde rengarenk açan, içinden türlü çeşit şaşırtmacalar çıkan, göz aldatıcı mendiller...

Düşüncesizliğin ötesinde bir şey olsa gerek; kaba ama pratik, çağdaş yaşam... Belki de sinir bozucu ritüellere bir baş kaldırıdır bazı değerlerin unutulması.

Enderun mezunu beyzadeler yok şimdilerde... Parklarda ya da sahillerde hangi dilber mendil atacak diye bekleşmiyor gençler... Arkadaşlık sitelerinden istediği özelliklere göre seçiyorlar sevgililerini ve direkt konuya giriyorlar... Msn arkadaşlığıyla devam edip, minik ve anlamlı ikonlarla, sonrasında cep telefonu vasıtasıyla metin ya da resimli mesajla da yollarına devam ediyorlar...

Hanım kızlarımızın danışacakları dadıları yok, bibileri de kendi dertlerindedirler... Dert geçim derdi... Kırmızı mendil; seni bütün varlığımla seviyorum. Mavi mendil; kederlerdeyim. Kenarları sarı mendil; rahatsızım, hastayım üzüntüden bitap durumdayım. Eflatun mendil; Yarın penceremin önünden geçiniz mektup vereceğim.... Düşüncelerinden çok uzaklarda, bu dünyada var olmalarının suçunu tek başlarına yüklenmiş olarak ev bütçesine katkı derdinde yaşam savaşı peşindeler... Tüm bu hengame içinde kabalıkları mazur görülebilir belkide...

Mendil kültürümüzün neresinde... Toplumun hangi bölümünde var olmuş hepsini belirtmek, tespit etmek mümkün görünmüyor pek.

Bill Gates’in “Düşünce Hızında Çalışmak” isimli kitabında belirttiği gerçek şuydu kısaca: “20. Yüzyıla kadar elli yılda tamamlanan gelişme ve değişim süreci bundan sonra beş yıl içinde gerçekleşecektir.”

Bunu yaşayarak anlamaya çalışmak gerek sanırım. Ya da çok gerilere gitmeden yakın geçmişimizle aramızdaki dünyalar kadar farkı görerek. Unutulan, önemsenmeyen, bir nostalji gibi davranılan tüm gelenek, görenek ve değerlerimizi düşünerek...

Mendil, bunların belki en sonuncusudur, ama yine de birçoğumuza hafif bir iç çektirmeye yetti sanırım.

Kaba ama pratik yaşam zamanı şimdi yapacak bir şey yok, düşünce hızında ama düşüncesizce akmaya devam ediyor...

Bülent Özdemir

Bülent Özdemir

Gece Bulutları...

Gece bulutları gibi mahzun durma
Paramparça...
Birkaç damla gözyaşı
Umutlara ve tüm sırlara...
Huzurdasın üstünde insanların...
Arasında yarılan ayların
Kendi nefesinden uzak
Ölümü öldüren canların...
Delirmiş melek gibi
Yakacaksın arşı
Bil ki ağaçlar ayakta isyan da
Karıncalar kıyamete gün sayar
Karanlık da doymayan ervah da
Birazdan ağaracak
Nefret ettiğim günler
Sayısı arttıkça
Acizliğim ölüme göz kırpıyor
Yapma böyle
Çektiğin çileler adına
Akan kanın kutsalına...
Büyüttüğün hayatlarına
Nefretimin verdiği acı
Sevgimin intikamı biliyorum
Acizliğimde hayatlarım...
Ya peki ben?
Nerde sığınacak eski limanım...
Ve yol gösteren şimalım...

Simurg_b

Bülent Özdemir

Gece Gizlediklerimizi Açarken...

Huzurlu şarkılar
Fısıldamayın artık..
Yıldızların neşelendirdiği
Karanlık ******* bitti.
Çıplak gerçekleriyle
Gündüze döndü hayat...
Sessizlik dersen
Şaşkın ve kararsız
Peki ya sen?
Gerçekten gidersen
Susar mı ağıtların
Sorunsuz aydınlıklar
Ağır gelmez mi
Siyaha meftun gözlerine...
Uzaklarda doğmayan günler var mı
Meçhul aydınlıkla yaşarken...
Gece gizlediklerimizi açarken..
Tıpkı buralar gibi
Renkleriyle ******* yaşar mı...

Simurg_b

Bülent Özdemir

******* Boyu...

hercai yüreğim
******* boyu süren
yalnız ******* boyu
tüm mistik hezeyanlarım
yaşadıklarım aahh
yaşattıklarım..
ölümüm
ve öldürdüklerim...
yaşam mı bu...
yaşam bu mu...


simurg_b (Ö.D.)

Bülent Özdemir

Gecikmiş Ölümüm...

Gelişi güzel
gelmeyin
üstüme ne olur!
kaçırmayın
gelmeyecek ölümümü
dokunmayın
içime akıttığım gözyaşlarıma!
sararmış
gibi yapmayın
kanayan yaralarıma.
geçikmiş ölümüm zaten
bide siz
ertelemeyin
kesinleşmiş cezamı…

Simurg_b

Bülent Özdemir

Geçiyor Vakit Sınırdan...

Kazası olmuyor barışın
Kaldımı savaşa çalıyor
Kendini aşk...
Sabır bitmeyen silah
Affedilmeyi bekleme ey çocuk
Bir fidan dik
Gözlerimin bağrına...
Gelmedikçe kanatma umudu
Bir busen ışık olsun yarına...
Yok olmaz ama
Sen çektin sınırını çemberin
Bırak barışa uzanmasın
Ellerin...
Zor yanın bana düştü
Gözlerin...
Hiç gelmeden hep gidişlerin
Cellatım sen ol ama
Acıtmıyor artık
Sözlerin...
Ve yorgun *******in...
Geciyor vakit sınırdan ey canım...
Kalmadı çemberde heyecanım...


Simurg_b

Bülent Özdemir

Gelecek Ecelinle

Sonrası yoktur ayrılıkların
Sanma sakın
Öncesi bırakmaz yakanı
Gelen geçtikten sonra
İz bırakıyor gönülde asıl
Yalanlar sarhoş olunca
Sabaha doğru
Gün bile ağarmak istemezken
Sadece gecenin sonrası
Olmamak adına
Nereye ayrılırsın sen
Gelecek geçmişinle
Neyi unutabilirsin
Yokluğun hayal senin
Varlığın hayatım
Taşıdığın benim canlarım
Bir şey de sen söyle öbür yanım
Ayrılıktan sonrası
Gelecek ecelinle...

Bülent Özdemir

Bülent Özdemir

Gerçek Özdür Sevmek

Gerçek Özdür Sevmek

Sessiz bir çığlığın ürpertisiyle gelir sevgi...
Girer usulca ruhla birlikte yüreğe...
Acıyla karışık ironi sunar samimiyet...
Gerçek özdür dürüstlük...
Sevgi içinde özdür artık söz, susar..
Gözyaşları şahittir herşeye...
Pişmanlık arzunun doruğu...
Yaşamak imar etmektir...
Kırıp onarmak zulüm...

Simurg_b (Ö.D.)

Bülent Özdemir

Gerçek Zamanı Duran Saatler Söyler!

Duran saatleri kurma kafanda
Güneşi ruhunda hisset
Bakmasını bil vakti gelince
Aşk gibi
Doğruyu gösterir bir an
İşte o zaman asıl
Aşka doyduğun andır
Ve doğru zaman
Sonsuzluk da
Anlam bulur ölüm de...

Aslında var ya!
Gerçek zamanı
Duran saatler söyler
Hissedene...
İki an vardır doğru olan
Hayatında
Doğduğun an
Ve öldüğün an
Aradaki zaman mı
Hep yalan...

Bülent Özdemir

Bülent Özdemir

Gına Gelmiş Gülden Yalandan...

Canım çıkmış faldan yalandan...
Mimiklerin yol vermiş dumandan
Ara sokaklardan
Sonra sıradan
Ellerini verme
Sahte gülücüklerinle
Bir daha gelme
Gidiyorsan durmadan...
Sarı güller ne için
Beyazlar kırmızılar nerde
Seveceksen sevme
Yarım çıkmış faldan
Canımdan...
Gına gelmiş gülden
Yalandan...
Birde hep arta kalandan...

Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir