|
Gider Oldum Hep Kendime
Gidişlerimin sonu olmayacak mı diyorum kendime... İzlemeden dinlenmek ve vermeden soluk almak birde... O çocuk heyecanı her kıpır kıpır edişinde... peşinden koşmadan nefes nefese kalma anında... sonsuzluk mu sınırsız gelir bilemezsin... Yasaklı çocukların şımarıklığıyla yine mi gider olacaksın kendine... dikkat mi çekmek çocukça... yada sorular mı sormak kendine anlamlandıramadığın her şey için... yapraklar bile mi düşündürür seni... götürür kendine... Durduğun yerdeyken gidersin ya kendine, sonra kendinle geleceğine geçmişine... umut mudur yolculuğun yakıtı, hayal midir peşinden sürükleyen bilemeden... Gelen geçen yazlar kışlar mıdır, sen mi geçersin aralarından baharlardan... hep baharlarda mıdır bu gidiş kendine... Yaşanmış acıların mı götürür seni kendine... sonra toprağa... oradan yeni filizlere, yeni gelişlere ve yeniden dirilişlere... hangi dünyadasın ve bu rüyadan ne zaman uyanacaksın... Bülent Özdemir |
Gizlediğin Ruhunla Bulduğun Mu?
Yalvarırken sitem etme Cellata Uzanan ellerini çek Yağı bulaşmasın İlmeğin Bu bir boyunluk Günah uğruna Bahane bulduğun Ölümlerin Bir anda Dağları yaratırken Bilerek gizledin ruhunu Şimdi bittimi rüya Affedilince Unutuldu sanma Sakın ha yine uyanma Kabuslar sıra bekler Bu oyunda Başka oyunlar arama Hayaline verdiğin Umudun muydu Giderken döndüğün Yolun mu Kabullendikçe uzaklaşan Gizlediğin Ruhunla Bulduğun mu Yokluğun mu kabahat Yok saydığın Varlığın mı Bülent Özdemir Bülent Özdemir |
Gizlenen Vakit Daralmadan Gel...
Gizlenen günahların Yeni hayatlar doğurur Görünmez kör olan Gecenin karanlığında Eritir gölgesini şeytanın Çöpe atılan gurur Ve günahına ağlayan ruhlar Melekler yüz sürer yine Toprağa can verene Gizlenen hayatların Sevgi büyütür derinden Yanarken için sessizce Göz yaşların can suyu olur ateşe Kendine gidişlerin nereye Gizliden bıkmadı mı yolların Gün yüzü görsün mutluluğun Tozlanıp kaybolmayan Dünyadaki umudunla Gizlenen utançların Mühür vurmuş rüyalarıma Kapalıyken gözlerim Kinden kararmış dünya Nefret bahane olmuş Hıncıma dizgin yakışmaz Ölümün bile gülümsetir Dudakların açmasa mührü Ve utancından vazgeçmesen Şimdi gel ey yar Gizlenen gerçekler adına.. Doğan hayatlar Parıldayan umut Ve büyüyen sevgi adına Şimdi gel Günler tekrar kararmadan Gizlenen vakit daralmadan gel... Sessiz ve gizliden gel... Bülent Özdemir Bülent Özdemir |
Gökyüzündeki Yerler Nerde?
Küçük gören gökyüzü İçindeyim senin Anladım sessizliğini Buradan bakınca Her şey boş Görünmeyen hayatların İnanılmaz dertleri Yok Yerde Yarattıkları küçük dağlar Sahipsiz Gölgeler kaybolmuş Umutlar asılsız Çıkamadım içinden Bulutların Yeryüzünden Gelip toplaşan Tonlarca beyazın Her an yok olacak Sanki Çepeçevre günah gibi İki yüzlü hayatların Düzensiz gölgesi gibi Ya da Maveradan gelen Sessiz nefesle Tüm pislikleri temizleyen Dünyaların Ruhu gibi Sahi Gökyüzündeki yerler nerde? Bülent Özdemir Bülent Özdemir |
Gözler Neden Kara?
Sıçradı çamur gibi Güneşten Kan damlarken Ruh bulamadı Karanlık Dönüp dururken Alem Agahlık iftira Dünyama Çamurlar beyaz da Gözler neden kara? Bülent Özdemir Bülent Özdemir |
Güneş Benim Gözbebeğim...
Gecenin kör karanlığında... Ruhunu yıldızlar adamak için çıktın mı hiç Soğuk rüzgara katarak dertlerini de... Bir bir bakınıp durdun mu Hangisi hak ediyor ruhumu diye Hilal bir bir umutla baktımı İmrendimi yıldızlara... Son vedanı ederken Birazdan cesedin yığılıp kalacakken Güneş Uykusundan uyanıp da Geldimi gecene... Yıldızları yok edip Ruhunu kattı mı ruhuna... Güneş benim gözbebeğim Ve sen hiç güneşi görmemişsin... Simurg_b (P.D.) Bülent Özdemir |
Güneş Gözyaşı Döker Mi? ..
Nasılsın! Geçen günler güzel mi Şımarırken güneş gözyaşı döker mi Bulutlar belki yağmuru özler mi Yağmur mu yağan Karıncalar yine dua eder mi Suç mu inanılmazdı Ceza mıydı ağır olan Fazlamıydı Hakkı var mıydı Yağmurluydu istanbul yine Minicikti umutlar Biterken bir yaşam Beklenen mi ulaşılmazdı Verilmiş sözler durdu boğazlara Zamandı Can suyu oydu Yağmurluydu istanbul yine Bu gidiş başka gidişti... Sahi büyüktün sen Büyütmüştün Okyanus gibi nicelerine Can vermiştin yaşamdın Minicik bir umudu mu alamadın içine Büyüttüğün umudu... Yıllar silemedi giderken bıraktığı izlerini İstanbul tutamadı bir daha ellerini Ölümüne içti o gün istanbul Ölümüne gitti o gün umut Nasılsın Geçen günler güzel mi Güneş göz yaşı dökse özlemin geçer mi... Simurg_b (P.D.) Bülent Özdemir |
Güneşi Görmeden Saydığım Günlerde
Gizli gizli Cezalar büyüttüm sana Adı aşk olan Ne helal ettiğim Ne de geri istediğim Haklarım gibi Hücrelerden çıkamadım Güneşi görmeden Saydığım günlerde Hiç zorlanmadı yüreciğim Bu esarete Seve seve katlandım Sen yoksun Biliyorum Söylenmeyen yalan gibi Yaratılmayacaksın Ben büyüyen cezalarımla Bir ömür hücremde Sen hiç olmayacaksın... Bülent Özdemir Bülent Özdemir |
Güneşsiz Baharlar...
Güneşsiz baharlar çoğalıyor bakışlarda... Sabah rüzgarlarda arıyor çocuğunu bir kadın Kelebekler ölüyor kozalarından çıkmadan Arılar birbirlerini yaralıyor acımasızca Sessiz bir ölüm ölüyor ince parmaklarıyla Herşey varken birden yok oluyor gözlerinde Herkes alkış tutuyor ölümün gidişine Dizleri tutmuyor bir çocuğun yürüyemiyor Herkes dizleri oluyor çocuğun bir kez daha Gözleri kapanıyor yavaş yavaş gece gibi Hiçkimse bir şey istemiyor senden çocuk... Simurg_b (P.D.) Bülent Özdemir |
Hangi Yalan Süsledi Kıskançlığını...
Gururunun acısını Gülüşlerinden çıkartıyorsun... İçindeki hıncını Saklamaya çalışma sakın Kendi ruhunu acıtmak istercesine Adımladığın yerleri korkutuyorsun Kana susamış gibisin Cahilliğin seraba aldanmış Dolaştığın hücre evren olsa da Akacak olan kan bir sevdalık... Söylesene Hangi yalan süsledi kıskançlığını Zaman mı isyan etti yoksa Pervasız doğrularına... Kuralsızdı hani deliliğin Yapma mı diyor şimdi... Yazıklar olsun o zaman Akıllanan gururuna.. Sahi! Yaşayamadığın vardı ya Hani imkansız aşkın... Kaç ölüm ederdi? Güldürme beni Sen yaşıyor musun ki? Simurg_b Bülent Özdemir |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 04:22 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.