|
Nuray Yıldırım
A r ı y o r k e n
Gözlerimle karşılaştım bu sabah aynada, henüz suyun ıslaklığı üzerindeydi. Bir başka geldi bakışları bana, sanki yabancı bir insandı karşımdaki. Sonra bir avuç su daha yüzüme çarptım şiddetle, bu yabancılık geçer diye. Yine olmadı bu ben olamazdım. Nasıl da derinlerden yabancı bir bakış atıyordu o sırları yer, yer dökülmüş aynaya. Çekip bu yana mı alsam dedim, o yabancı yüzdeki gözleri. Olmuyordu işte, böyle bir yetenek henüz düşlerden, gerçek sanılan şu soğuk dünyaya gelmemişti. Ayrıldım yansıyan yabancı benden, aynanın önünden. Soğuk bir gün başlamıştı ve bu diyarlarda hiç yaşamamış gibi yabancıydım. Pencereyi açtım, bir parça temiz havayı ciğerlerime çekmek için. Garipti, sabah bile yabancılaşmış, sanki hareketsiz bir doğayla karşımdaydı. Yapraklar kıpırdamıyor, o minik ürkek serçeler ses çıkarmıyordu. Sabahın tatlılığı da yok olmuştu, oysa dün sabah içime öyle çok çekmiştim ki şu pencerenin önünde sabahın mahmurluğunda benim sandığım ciğerlerime. Şimdi ne olmuştu da böyle her şey yer değiştirmişti. Yoksa… Evet yoksa aynadaki o yabancı gözler… Hiç olmaz dediğim bir düşü bakışları ile gerçek mi yapmıştı. Dün benim olan, aynanın diğer tarafına, Aynadaki ise bu dünyaya mı gelivermişti. Nuray Yıldırım |
Affetme...
Aklının bir köşesine Yaz demiştin, Önemli olduğunu düşündüğün anları, Ama ben yine unuttum Doğrusu mâhcubiyetimden Arayamıyorum bile seni. Oysa aramamak için hiçbir neden yokken! Düşüncesizliğimden işte, Anla… Unuttum anne Senin beklediğini bildiğimden de Daha bir gevşedim, Çantada keklik sanıp, Unuttum seni anne… Söz vermiştim Bekledin, zamanı sorgulamadan Perdeyi ne çok çekiştirdin, Şu ön balkondaki sokağın karşısındaki durağı gören Ama beklendiğimi, Unuttum anne Düşüncesizliğime say da diyemeyeceğim Onu daha önce kullanmıştım, Hani tansiyonun yükselip bir hafta boyu Hastanede yattığın zamanlarda… Sana şu an telefon açmaya Yüzüm yok! Üretecek bahanem de, Sadece unuttum Beni özleyeceğini, Düşündüğünü de biliyorum ya, Buna güvendim. Ve seni yine Unuttum anne Sesime su kadar İhtiyacın varken, Düşüncesizlik ettim Şimdi azarla, kötü söz söyle, Öyle mahzun ve kırık bir sesle Hoş geldin kızım deme, Deme lütfen… Kabul de ediyorum kabahatlerimi Bir daha yapmayacağım diye Yeminler etsem bile… Yüzsüzlüğe vurup kendimi, Geldim, önündeyim yine.. Her ikimiz de biliyoruz ki, İlk gülücüğün ve öpüşün ile Tekrar bu plak yeniden çalacak, Ve ben düşüncesizlik edip Seni yine unutacağım… Bencilleşmiş yaşamlarımız içinde İnsanlığımızın yıprandığının, Hiç farkına varmıyoruz, Ya da bilip de bilmiyor edasındayız… Oysa sen, öğütlerinde büyüklere saygı küçüklere sevgi göster demiştin… Büyüklerin de bir süre sonra çocuklaşıp sevgi istediğini Unutmuşum anne Beni ne olursun affetme! Söv, söyle, bağır, çağır Sarılıp da tüm tatlılığın ile Affetme Ne olur anne.. Seni ben, Affetmiyorum; Bağışlayıcı olduğun için, Hatalarımı yok kabul ettiğin için, İyi adına ne varsa hep bana Kötülüğüme rağmen Sunduğun için, Sendeki Beni Ben Affetmiyorum ANNE… Nuray Yıldırım Nuray Yıldırım |
Aklım
Duruyor aklım bilmem ki hangi köşede Kuytularda Beklemesinin amacı ne Kaçışları, yokoluşları Belki de yeniden varoluşları için tüm bu sessizlik Nuray Yıldırım |
Alışacaksın
Zamanla alışacaksın diyenlere K a n m a y ı n Siz siz olun y a n ı l m a y ı n Gün olur da Bir köşede u n u t u l u r s a n ı z Sesiniz çıktığı kadar Avaz avaz b a ğ ı r m a y ı n Nasılsa fark e d i l e m e z s i n i z Nuray67 Nuray Yıldırım |
Anneme...
Yeniden dünyaya gelseydim, Yine annem olmanı isterdim… Şu çocuk yüreğimde yankılanan sesle… Yokluğunda yarım kaldığımı bilmelisin, Biliyorsun ki bir yarım sende … Büyümek, gerçekten içi zehirli bir sarmaşık… Uzayıp gökyüzüne tüm çekiciliği ile nam salan… Özlüyorum bu günlerde, bazen de öyle bir nefret sarıyor ki tutamıyorum kendimi Parçalıyorum sözcükleri kanatarak ve hançerleyerek, Çevremdekilere, sevenlerime hissettirerek… Tüm kaprisim biliyorsun ki sana Ve senin onulmaz yokluğuna… Bırakmamalıydın beni, Sende tutsak kalsaydı varlığım, ruhum… Şimdi serseriyim… Varım da diyemem yokum da… An içinde yaşayan o rengarenk kelebekler gibi Ölümü kucaklıyorum her gece… Her sabah tırtılın kozasını delip, Muhteşem bir kelebeğe yeniden dönüşünde var oluyorum… Ne fayda ki hiç biri benim gerçeğim değil.. Tek gerçek varlığında varlığımı dünyaya getiren sensin… Yabancı bir adreste, Uzağında… Sessiz çığlıklarımda adresimsin… Gece meşalemsin, ateşine ateşimi katan, Rüzgarları engelliyorum… Setler kuruyorum dört bir yanına… Bu çabama rağmen mum oluyorsun, Uzağına veremiyorsun enerjini… Düşüncelerimde galaksilerin en parlak yıldızı sensin, Güneş sönük bir gezegen… Gün ışıyıp düş sona erince, Soğuk sevimsiz sözcüklerin kıskandığı o özel sözcüksün… Seni çok özledim anne… Fısıldıyorum, Güneydoğunun rüzgar hakimine, Keşişlemesine… Bana saçlarından bir tel getirsin diye… Eşarbından sen fark etmeden çalınıyor, rüzgara veriliyor Bilmiyorsun… Gece kızıllığı çöktüğünde şehrime… Kırlaşmış bir tel saç saçlarımda… Senden habersin gelen bir tel saç… Gerçeğin oluyor bende o an için… Saçlarıma katıyorum… Kokun yayılıyor, gülümsüyorum, Gözlerimse, çok ötelerde arıyor sararmış tarihleri… Işık yoğunlaşıyor zaman kadranında… Minik pembe ellerim geri benim oluyor ve minicik bir kız görüntüsündeki bende… Sarıyorum bedenimi bedenine… Sancım düşüyor yüreğine, hissediyor musun? Büyüdükçe körleşiyor duygular, Bencillik sarıyor dört bir yanımızı… Bana öğrettiğin doğrular ve yapmamam gerekenler, Şimdilerde depremler görmüş, Tepe takla olmuş durumda… Kimliğimse hata yapmaktan, Nefreti beslemekten hoşlanan, Bir ruhun içinde sıkışmış, Minik bir kız çocuğu çığlığında… Nuray Yıldırım |
Ara
Beni benden sonrasına sorma Beni benden öncesinde ara Satır satır değil harf harf te Beni ara Noktaların arasında kalan boşlukta. Nuray67 Nuray Yıldırım |
Aşk
Nedir aşk? bizi düşlere iten, açken tok tutan üşürken ısıtan ağlatırken güldüren aşk tezat duyguların çarpışma meydanı mıdır? büyülü bir bakış mı? dokunuşun yaydığı ürperti mi? aşk söylenecek çok sözü olan söylemesini bilen görmesini bilen bilip de hissedenlerin tanıştığıdır O aşk sözde dilde özde bilinmezde.... aşk bu çözemezsin nasıl sana hükmettiğini bilemezsin bir gün büyüsünde sende kalırsın kaldığında hissedeceksin sözcüklerin sendeki melodisini... nuray67 Nuray Yıldırım |
Aşkın Tanımı
Dünya aşk üzerine kurulmuş Adem’in aşkı Havva da son bulmuş Ardından milyonlarca aşk olmuş Biri bitmiş kalpte biri oluşmuş Kulmuş seven de sevilen de Kalbi yerden yere vurup Göklere çıkaran da Bu son diyip hep yenisini bulan da Şimdi evreni sarar aşk bulut bulut Sen sonsuz aşkı unut Hiç olur mu dünya üzerinde Senden öncesi yoktu diyen Ve seni uğurlayıp giden Sevgiliydim diyen. Nuray Yıldırım |
Aymazlık
Aymazlık Altımız üstümüz yalan Biz insan olan İnsanım diye geçinen Şu Acizler topluluğudur Seslendiğim Kıyamet mi kopacak? Zaten kopmuş! Farkına varmadın mı? Aymazlığınla Olup bitenin Bak ta gör! Aç geziyor Şu yaşlı beden Ürkek bakışlarını Acemice saklayansa Henüz genç kabul edilen Reşit olmayanları da hiç sormayın Onlar istatistiklerde Fire sayılmakta zaten Nuray Yıldırım |
B o ş l u k l a r
dolduramaz isen b o ş l u k l a r ı n ı simsiyah kareler olacaktır y ü r e ğ i n ve düşüncelerin k a r a n l ı ğ ı n e f e n d i s i silgi bulup silmelisin t e r e d d ü t l e r i yer verme i h t i m a l l e r e şıklara ve çengi zilleri şakırdayan a p t a l c a s ö z l e re i n a t e t kötünün kötüsü b i l i n s e d e g ü n e ş doğurmuşsa d ü ş ü n c e l e r i n e u m u t l a r ı bir bebek doğdu pembe p o p o l u... a ç d u d a k l ı ağıdını anaç m e m e d e s u s t u r a c a k v a r o l u ş t ü r k ü s ü n ü.... Nuray Yıldırım |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 09:35 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.