Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

A r ı y o r k e n

Gözlerimle karşılaştım bu sabah aynada,
henüz suyun ıslaklığı üzerindeydi.
Bir başka geldi bakışları bana,
sanki yabancı bir insandı karşımdaki.
Sonra bir avuç su daha yüzüme çarptım şiddetle,
bu yabancılık geçer diye.
Yine olmadı bu ben olamazdım.
Nasıl da derinlerden yabancı bir bakış atıyordu
o sırları yer, yer dökülmüş aynaya.
Çekip bu yana mı alsam dedim,
o yabancı yüzdeki gözleri.
Olmuyordu işte,
böyle bir yetenek henüz düşlerden,
gerçek sanılan şu soğuk dünyaya gelmemişti.
Ayrıldım yansıyan yabancı benden,
aynanın önünden.
Soğuk bir gün başlamıştı ve
bu diyarlarda hiç yaşamamış gibi yabancıydım.
Pencereyi açtım,
bir parça temiz havayı
ciğerlerime çekmek için.
Garipti,
sabah bile yabancılaşmış,
sanki hareketsiz bir doğayla karşımdaydı.
Yapraklar kıpırdamıyor,
o minik ürkek serçeler ses çıkarmıyordu.
Sabahın tatlılığı da yok olmuştu,
oysa dün sabah içime öyle çok çekmiştim ki
şu pencerenin önünde sabahın mahmurluğunda
benim sandığım ciğerlerime.
Şimdi ne olmuştu da böyle her şey yer değiştirmişti.
Yoksa…
Evet yoksa aynadaki o yabancı gözler…
Hiç olmaz dediğim bir düşü
bakışları ile gerçek mi yapmıştı.
Dün benim olan, aynanın diğer tarafına,
Aynadaki ise bu dünyaya mı gelivermişti.

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Affetme...

Aklının bir köşesine
Yaz demiştin,
Önemli olduğunu düşündüğün anları,
Ama ben yine unuttum
Doğrusu mâhcubiyetimden
Arayamıyorum bile seni.
Oysa aramamak için hiçbir neden yokken!
Düşüncesizliğimden işte, Anla…
Unuttum anne
Senin beklediğini bildiğimden de
Daha bir gevşedim,
Çantada keklik sanıp,
Unuttum seni anne…


Söz vermiştim
Bekledin, zamanı sorgulamadan
Perdeyi ne çok çekiştirdin,
Şu ön balkondaki sokağın karşısındaki durağı gören
Ama beklendiğimi,
Unuttum anne

Düşüncesizliğime say da diyemeyeceğim
Onu daha önce kullanmıştım,
Hani tansiyonun yükselip bir hafta boyu
Hastanede yattığın zamanlarda…

Sana şu an telefon açmaya
Yüzüm yok!
Üretecek bahanem de,
Sadece unuttum
Beni özleyeceğini,
Düşündüğünü de biliyorum ya,
Buna güvendim.
Ve seni yine
Unuttum anne

Sesime su kadar
İhtiyacın varken,
Düşüncesizlik ettim
Şimdi azarla, kötü söz söyle,
Öyle mahzun ve kırık bir sesle
Hoş geldin kızım deme,
Deme lütfen…

Kabul de ediyorum kabahatlerimi
Bir daha yapmayacağım diye
Yeminler etsem bile…
Yüzsüzlüğe vurup kendimi,
Geldim, önündeyim yine..

Her ikimiz de biliyoruz ki,
İlk gülücüğün ve öpüşün ile
Tekrar bu plak yeniden çalacak,
Ve ben düşüncesizlik edip
Seni yine unutacağım…

Bencilleşmiş yaşamlarımız içinde
İnsanlığımızın yıprandığının,
Hiç farkına varmıyoruz,
Ya da bilip de bilmiyor edasındayız…
Oysa sen, öğütlerinde büyüklere saygı
küçüklere sevgi göster demiştin…

Büyüklerin de bir süre sonra
çocuklaşıp sevgi istediğini
Unutmuşum anne

Beni ne olursun affetme!
Söv, söyle, bağır, çağır
Sarılıp da tüm tatlılığın ile
Affetme
Ne olur anne..

Seni ben,
Affetmiyorum;
Bağışlayıcı olduğun için,
Hatalarımı yok kabul ettiğin için,
İyi adına ne varsa hep bana
Kötülüğüme rağmen
Sunduğun için,

Sendeki
Beni
Ben
Affetmiyorum ANNE…

Nuray Yıldırım

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Aklım

Duruyor aklım
bilmem ki hangi köşede
Kuytularda
Beklemesinin amacı ne
Kaçışları, yokoluşları
Belki de
yeniden varoluşları için
tüm bu sessizlik

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Alışacaksın

Zamanla alışacaksın diyenlere
K a n m a y ı n
Siz siz olun y a n ı l m a y ı n
Gün olur da
Bir köşede u n u t u l u r s a n ı z
Sesiniz çıktığı kadar
Avaz avaz b a ğ ı r m a y ı n
Nasılsa fark e d i l e m e z s i n i z


Nuray67

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Anneme...

Yeniden dünyaya gelseydim,
Yine annem olmanı isterdim…
Şu çocuk yüreğimde yankılanan sesle…
Yokluğunda yarım kaldığımı bilmelisin,
Biliyorsun ki bir yarım sende …
Büyümek, gerçekten içi zehirli bir sarmaşık…
Uzayıp gökyüzüne tüm çekiciliği ile nam salan…
Özlüyorum bu günlerde, bazen de öyle bir nefret sarıyor ki tutamıyorum kendimi
Parçalıyorum sözcükleri kanatarak ve hançerleyerek,
Çevremdekilere, sevenlerime hissettirerek…
Tüm kaprisim biliyorsun ki sana
Ve senin onulmaz yokluğuna…
Bırakmamalıydın beni,
Sende tutsak kalsaydı varlığım, ruhum…
Şimdi serseriyim…
Varım da diyemem yokum da…
An içinde yaşayan o rengarenk kelebekler gibi
Ölümü kucaklıyorum her gece…
Her sabah tırtılın kozasını delip,
Muhteşem bir kelebeğe yeniden dönüşünde var oluyorum…
Ne fayda ki hiç biri benim gerçeğim değil..
Tek gerçek varlığında varlığımı dünyaya getiren sensin…
Yabancı bir adreste,
Uzağında…
Sessiz çığlıklarımda adresimsin…
Gece meşalemsin, ateşine ateşimi katan,
Rüzgarları engelliyorum…
Setler kuruyorum dört bir yanına…
Bu çabama rağmen mum oluyorsun,
Uzağına veremiyorsun enerjini…
Düşüncelerimde galaksilerin en parlak yıldızı sensin,
Güneş sönük bir gezegen…
Gün ışıyıp düş sona erince,
Soğuk sevimsiz sözcüklerin kıskandığı o özel sözcüksün…
Seni çok özledim anne…
Fısıldıyorum,
Güneydoğunun rüzgar hakimine,
Keşişlemesine…
Bana saçlarından bir tel getirsin diye…
Eşarbından sen fark etmeden çalınıyor, rüzgara veriliyor
Bilmiyorsun…
Gece kızıllığı çöktüğünde şehrime…
Kırlaşmış bir tel saç saçlarımda…
Senden habersin gelen bir tel saç…
Gerçeğin oluyor bende o an için…
Saçlarıma katıyorum…
Kokun yayılıyor, gülümsüyorum,
Gözlerimse, çok ötelerde arıyor sararmış tarihleri…
Işık yoğunlaşıyor zaman kadranında…
Minik pembe ellerim geri benim oluyor ve minicik bir kız görüntüsündeki bende…
Sarıyorum bedenimi bedenine…
Sancım düşüyor yüreğine, hissediyor musun?
Büyüdükçe körleşiyor duygular,
Bencillik sarıyor dört bir yanımızı…
Bana öğrettiğin doğrular ve yapmamam gerekenler,
Şimdilerde depremler görmüş,
Tepe takla olmuş durumda…
Kimliğimse hata yapmaktan,
Nefreti beslemekten hoşlanan,
Bir ruhun içinde sıkışmış,
Minik bir kız çocuğu çığlığında…

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Ara

Beni benden sonrasına sorma

Beni benden öncesinde ara

Satır satır değil harf harf te

Beni ara
Noktaların arasında kalan boşlukta.

Nuray67

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Aşk

Nedir aşk?
bizi düşlere iten,
açken tok tutan
üşürken ısıtan
ağlatırken güldüren
aşk tezat duyguların çarpışma meydanı mıdır?
büyülü bir bakış mı?
dokunuşun yaydığı ürperti mi?
aşk
söylenecek çok sözü olan
söylemesini bilen
görmesini bilen
bilip de hissedenlerin
tanıştığıdır O

aşk
sözde
dilde
özde
bilinmezde....

aşk bu
çözemezsin nasıl sana hükmettiğini bilemezsin
bir gün
büyüsünde sende kalırsın
kaldığında
hissedeceksin
sözcüklerin sendeki melodisini...

nuray67

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Tanımı

Dünya aşk üzerine kurulmuş
Adem’in aşkı Havva da son bulmuş
Ardından milyonlarca aşk olmuş
Biri bitmiş kalpte biri oluşmuş

Kulmuş seven de sevilen de
Kalbi yerden yere vurup
Göklere çıkaran da
Bu son diyip hep yenisini bulan da

Şimdi evreni sarar aşk bulut bulut
Sen sonsuz aşkı unut
Hiç olur mu dünya üzerinde
Senden öncesi yoktu diyen
Ve seni uğurlayıp giden
Sevgiliydim diyen.

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Aymazlık

Aymazlık

Altımız üstümüz yalan
Biz insan olan
İnsanım diye geçinen
Şu
Acizler topluluğudur
Seslendiğim


Kıyamet mi kopacak?
Zaten kopmuş!
Farkına varmadın mı?
Aymazlığınla
Olup bitenin

Bak ta gör!
Aç geziyor
Şu yaşlı beden
Ürkek bakışlarını
Acemice saklayansa
Henüz genç kabul edilen

Reşit olmayanları da hiç sormayın
Onlar istatistiklerde
Fire sayılmakta zaten

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

B o ş l u k l a r

dolduramaz isen
b o ş l u k l a r ı n ı
simsiyah kareler olacaktır
y ü r e ğ i n
ve düşüncelerin
k a r a n l ı ğ ı n e f e n d i s i
silgi bulup silmelisin
t e r e d d ü t l e r i
yer verme
i h t i m a l l e r e
şıklara ve çengi zilleri şakırdayan
a p t a l c a s ö z l e re
i n a t e t
kötünün kötüsü b i l i n s e d e
g ü n e ş
doğurmuşsa d ü ş ü n c e l e r i n e
u m u t l a r ı
bir bebek doğdu
pembe p o p o l u...
a ç d u d a k l ı
ağıdını
anaç m e m e d e
s u s t u r a c a k
v a r o l u ş t ü r k ü s ü n ü....

Nuray Yıldırım