Yüreğimde Yer Kalmadı
 

Darmadağın duygular içinde hissettiklerimi yırtık kağıt parçalarına yazmaya çalışıyorum
Esiyor rüzgar çarpıyor senin olduğun yere kalbime
Durmuyor çıldırmış göz yaşlarım rüzgarla birlikte savruluyor
Kupkuru bir ağacın dalı misali
Hoyrat bir rüzgarla yıkılmayı bekliyorum
Ama artık rüzgarlar durdu esmiyor yaralanmış kalbime
Usul usul bir yılan gibi
Süzülerek girmiştin kalbime
Soktuğun an dünyam döndü tersine
Ve yapayalnız kaldığım her an
O sızı vuruyor yüreğime
Bitiyor artık kağıdım
Artık hapsediyorum duygularımı yüreğime
Sanki sıcak bir salep içmiş misali
O kadar ağızım yandı ki senden
Salep acısı geçer ama
Ben geçemem senden
Gözlerime yağan her yağmur damlasının senin göz yaşların olduğunu biliyorum
Biliyorum güneş açtığı zaman sen gülüyordun
Her şimşek çaktığında ise bana kızıyordun
Darmadağın duygular içinde hissettiklerimi yırtık kağıt parçalarına yazmaya çalışıyordum
Kağıt bitti şimdi
Sadece kağıt değil yüreğimde de yer kalmadı.