Sevgi, insanlara verdiğiniz sürece, sevgidir.
Rahip, mezarlıktaki isini bitirmek üzereydi. O anda elli yıllık
karisini kaybeden
78 yasındaki adam "Onu ne kadar çok sevdim" diyerek çiğlik çığlığa
ağlamaya başlamıştı.
Yaslı adamın yaslı sesi törenin asil sessizliğini bozmuştu. Mezar
basındaki diğer
aile bireyleri ve dostlar sok olmuşlardı, utanç içindeydiler. Yetişkin
çocukları ali al moru mor babalarını yatıştırmaya çalıştılar: Tamam, baba.
Seni anlıyoruz.
Yaslı adam gözlerini dikmiş kazılan mezara yavaş yavaş inen tabuta
bakıyordu. Rahip
törene devam etti. Törenin sonunda, aile bireylerini ölüm töreninin
kapanışı olarak tabutun üstüne toprak atmaya çağırdı. Yaslı adam hariç
hepsi sırayla toprak attılar. Yaslı adam hâlâ: Onu ne kadar çok sevdim
diye sesli sesli konuşuyordu. Kızı ve iki oğlu konuşmasını engellemek
istediler, ama o devam etti: Onu sevmiştim!
Kalabalık mezarlığı terk etmeye hazırlanırken, yaslı adam gitmemekte
direniyordu.
Gözlerini mezara dikmiş bakıyordu.
Rahip yaklaştı: Kendinizi nasıl hissettiğinizi biliyorum, ama gitme
zamanı geldi.
Buradan ayrılmalı ve kendimizi hayatin akısına bırakmalıyız dedi.
Yaslı adam çaresizlik içinde bir kez daha "Onu ne kadar çok sevdim"
diyerek
söylendi ve beni anlamıyorsunuz, dedi rahibe, ben bunu ona sadece bir kere
söyleyebildim.
* Zil, çalmadığı sürece zil değildir.
* Şarki söylenmediği sürece şarki değildir.
* Sevgi gönlümüzde tutsak olsun diye yaratılmamıştır,
* Sevgi, insanlara verdiğiniz sürece, sevgidir.
Sevginizi asla saklamayın...