KaNKaM DeĞiL SuÇ OrTaĞIM
Ben’i yakaladım suç üstü
aşkın dibine çömelmişti sinsice
kargacık burgacık bir el yazısıydı
alnındakiler /kömür karası
duymadı gelişimi /dalgındı
kazdığı çukura gömüyordu zamanı
ellerinde ise kan vardı.
kemiklerini saydım sırtında
ve kırbaç izlerini
upuzun bilirdim ya
bir de koskocaman gövdeli
(yanılmışım.)
küçülmüştü görmeyeli
iki yana sallandı
önce düşecek sandım
ama sonra
kaldırdı kolunu zorla
'pençe gibiydi tırnakları'
tutundu yalnızlığa
onu /orada / öylece/kendi haline
bırakıp kaçmaktı istediğim
tam orta yerimden
İkiye ayırıyordum ki kendi mi
'benden çabuk davranıp'
yamalı cebine yerleştirdi gölgemi.
şimdi ise / suç ortağıyız sadece.'
kanka değiliz artık
' o sayfayı kapattık. '
Mine Özdemirtaş
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|