An
zaman küstü bana,
ağlamadAN
'bir oğlum var'
dedi, zamAN.
hiç girmemiş mısralarımın
-mürekkebini kâğıtla kesip-
arasına AN.
*
oysa hiç duvar örmedim mısralarıma.
örmüş olsam da
mermiden hızlı koşAN
delerdi duvarı
bulurdu mısrasını
tel örmüş olsaydım bile
usulca gelip geçerdi
minnacık baklavalardan
işine gelince kocamanlaşAN
işine gelince ufalAN
*
istese;
geçip siniverirdi
harflerimin arasına AN
dolaşırdı 'A'daki açıklığı
salon sanAN
üçgen odaya kapanAN
'b'yi koltuk sanıp
arkasına yaslanAN
'U'yu küvet sanıp
yıkanAN
'j'nin noktasına ı yı çivi yapıp 'T'yi çakAN
şemsiye bile yapan
üşümesin diye kardAN!
*
akşam tepsilerimde yokmuş
demek ki AN
geleceği yutkundum afiyetle
bir heyecAN
geçmiş
ince bağırsağımda bile sindirilemezdi benim
boka kokAN!
ağzıma attım şimdinin saniyelerini
dakikalara çeviremeden yutuverdim
ben pişmAN
*
an bana kızgın anlaşılAN
bir şiir üflüyorum inAN
adına bak,
adımı AN!
21 Eylül 2005 / Bursa-01.13
Ali İlik
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|