Ar Oldu
Uyandım uykulardan canımın feryadıyla
Çektiğin acıların yüreğimde kor oldu.
Hep şifalar dilerim Allah’ımın adıyla
Tüm bunlara alışmak inan ki çok zor oldu.
Bana verdiğin haber ciğerlerimi yaktı
Kolun kanadın kırık bunlar da beni yıktı
Yüreğimden vuruldum olay canımı sıktı
Sessiz geçen anlarım sanki ahu zar oldu.
Gelmek istesem sana yakın olmaz uzaklar
Kurulmuş yolumuza bilinmeyen tuzaklar
Silinir mi sandın sen, yürekteki ezikler
Karardı bak gözlerim, bütün renkler mor oldu.
Yiyecek ekmeğin var hem oğlunla kızınla
Yaşanacak günün var ak alnında yazınla
Eşin, dostun, kardeşin, elindeki sazınla
Söylediğin türküler halaylarla bar oldu.
Ağlıyorum burada iki göz iki çeşme
Beni teselli etmez telefonda görüşme
Zamanla inecek gör, vücudundaki şişme
Senin yanına gelmek artık bana ar oldu.
Yalvardım durdum canım Yüce Allah’a kadar
Minnettarım tabipten genel cerraha kadar
Yağmur oldu gözyaşım gece sabaha kadar
Şu koskocaman dünya neden bize har oldu.
Şimdi daha dikkatli sabırlı olmalısın
Sevenlerin gönlüne ay gibi dolmalısın
Üşüyen yüreklere mutluluk salmalısın
Bülbüller ağlaşırken gülüm Gülizar oldu.
(Kırklareli – 22.01.2008 – 05.14)
(Teşekkürler Gönül Dostlarım)
Seni düşünürken ben hayale dalıyorum
Senin varlığından ben gücümü alıyorum
Yollar var aramızda hasrette kalıyorum
Uzaklardaki yürek şimdi sana yar oldu.....................İbrahim Coşar
Ne desem ne söylesem imdadıma yetişmez,
Büyütttüğüm umutlar yüreğime katışmaz,
Onca hayal etsem de şu ellerim tutuşmaz,
Şubatın şu ayazı sevdalara har oldu.........................Mustafa Çelebi Çetinkaya
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|