[GooD aNd EvıL]

elimde değil gülüm;
uyuyamıyorum...
*******i dededen kalma
abanoz yaftalı saatin/
tik tak sesleriyle
hayatımdan
bir şeyler kayıp gidiyor
haykıramıyorum...

her sabah;
bir parçamı yitirmiş halde/
uyanıyorum...
kinliyim zifiri karanlığa
hiç akşam olmasın istiyorum.
aydınlık her daim aydınlık.!
gece uyurken;
habersiz ölürüm korkusunu/
defalarca yaşamak istemiyorum...

ben; adını henüz öğrendiğim,
koklamaya
fırsat bulamadığım
özgürlüğün maviliğini/ içime
doya, doya çekmek istiyorum...
sabahları ürpererek;
yalınayak, çırılçıplak
terler içinde/
uyanmak istemiyorum...

evet türlü renklere boyalı;
mavinin ağır tonunu,
özgürlüğümü istiyorum.!
doya, doya yaşamalı öpmeliyim...
beyaz rengi;
yaşarken giymeliyim.!
o masumane renge
toprağı bulaştırarak;
ihanet etmek istemiyorum...

elimde değil gülüm;
*******i uyuyamıyorum...
uyurken kaskatı, asık suratlı/
kalmaktan korkuyorum...
bir daha komşu çocuklarının/
sesleriyle...
kafeste ki kuşumun ötüşüyle/
uyanamamaktan korkuyorum...

ben her sabah
mahalle simitçisinin/
ekmek kaygısıyla koşuşturmasını;
seviyorum...
ben; İstanbul’umu özlemekten;
martılarla vedalaşmadan
anamdan helallik almadan/
gitmekten korkuyorum....


14.04.01. Salı