Onurumdur...
Güzel yüz
Güzel dudaklar
Çok güzel gözler
Yumuşacık eller
Hele o saçındaki örgüler…
Ne kadar güzel yaratmış Allah seni
Özenmiş bezenmiş
Eksik bırakmamış hiçbir şeyini
Düşündüm
Belki şimdi sevmezsin beni…
Ben elleri nasır tutmuş bir gençliğin
Ahı dünyayı tutmuş garip bir neslin
Sözcükleri yangın yerine çeviren
Her düşte yeni düşünceler uyandıran şairliğin
Belki ilk belki son esiriyim…
Bir mısrayım gelip geçmekte olan
Dünyaya kök salmayacak kadar hafif
Kökleriyle toprağı incitemeyecek kadar zarif
Biraz düşünceli hayata karşı biraz pasif
Belki suskun biraz agresif…
Belki istemezsin yanında olmamı
Ama yine de bilmelisin
Ben her an seni düşünüyor olacağım
Gözlerine baktığımı
Ellerini tuttuğumu
Yürek atışını duyduğumu
Sözcüklerini ağzım açık dinlediğimi
Belki hep hayal ederek
Belki uzaktan
Tuttuğun başka elleri seyrederek…
Ben bir şairim
Yüreğim titrek
Ellerim ürkek
Yitik ve çaresiz belki ama
Yine de onurundan vazgeçmeyen
Ölümle dirilen dedelerim gibi
İşte ben o kadar cesaret sahibi…
Neyse daha fazla yormayım seni
Hayat dar gelmesin üstüne
Dikkat et kimse incitmesin seni
Sen, kalbimin narin sevgilisi…
Rüya Deniz Demir
|