İlk buluşma***24 OCAK 1982 7:00
Günlerden pazar ocağın yirmi dördü
Gece gündüze bırakmakta yerini
solgun yanarken sokak lambaları;
Sabahın ağır ezikliği altında.
Ne açık bir kafeterya var,
Nede bir pastahane.
Sabahçı kahvelerinin hepsi kapalı,
Kaldırımlar bomboş:Şehirde
Hiç bilmezdim pazar günlerinin
Bu kadar donuk yaşandığını,
Henüz sabahın yedisinde...
Şehir sanki ölüm uykusunda,
Hava ayazmı ayaz
Olsun durmak olmaz,
Gönlüme düşmüşken ilk cemre.
Aşkta mantık olmaz deselerde;
İnanmazdım!
Ama ben burdayım:Sokakta! ! ? ?
Dört basamaklı merdivenin sahanlığında! ?
Saat sabahın yedisinde.
Ve sen sol yanımda ellerin avuçlarımda,
Gözlerinden gözlerimin derinlerine
Püsküren bir volkandan akan;
sıcak lavlar gibi
Garip bir ürperti yayılıyor bedenime.
Tarifsiz bir duygu bu
Kelimelerin ifadesini kaybettiği.
Şimdi o duygu ısıtıyor içimi;
Kesif duman kokuları arasında,
Sabahın ayazında.
Günlerden pazar ocağın yimidördü
Hava ayazmı ayaz
Saat sabahın yedisinde......
Abdurrahman Güleç
|