![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57910
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Gün biterde karanlık çökünce hana
başlarmış ağlamaya bir garip hancı halini bir soran gören olmazsa başlamış ağlamaya bir garip hancı Umutla çıkmıştı bu uzun yola Yürüdükçe dermansız vermişti mola Bir gün gelip düştüğünde bu küçük hana başlamış ağlamaya bir garip hancı Karanfiller gibi bir yari varmış her zaman onu öpüp koklarmış Gün gelip gurbet bağrını yakmış başlamış ağlamaya bir garip hancı Son sigarasını koyduğunda kora Çektiği her nefes olurmuş dost ona Gurubun rengi vurduğunda cama başlamış ağlamaya bir garip hancı Yaz bitipte sonbahar başladığında Yapraklar sararıp savrulduğunda Arabalar bir bir yol aldığında Başlamış ağlamaya bir garip hancı Uzak diyarlardan bir mektup gelir Uzatır postacı zarfı verir yazar ki mektupta yar size ömür başlamış ağlamaya bir garip hancı Günler geçer odasında çeker bin elem doktorlar söyler olmuşsun verem Söylenir kendine ben şimdi neyleyim başlamış ağlamaya bir garip hancı Anlamış artık son duraktadır Yanında sadece duvarlar vardır Dışarıda mevsim kış her taraf kardır başlamış ağlamaya bir garip hancı Kahve gözlerini usulca kapatmış Bedenine derin bir ağrı saplanmış elleri güçsüz bir çare kalmış başlamış ağlamaya bir garip hancı.
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|