YaNLıZLıĞıN AcıSı...

[KoJiRo]

Yalnızlığın en kuytu köşelerini bilirim ben
Terkedilmişliğin verdiği ızdırabı
Herkesin küsmüşcesine veremediği teselliyi bilirim ben
Bir tatlı tebessümü esirgeyen üşüten titreten rüzgarı bilirim
Tanıdığın tüm dostlarının,
Zor zamanındaki yabancılığını bilirim ben
En kalabalık ortamlardaki
Tek kalmışlığın ezikliğini bilirim ben
Hani tutunacak bir dal arasında
Tutunduğunda elinde kırılıverdiğini hissedersin ya bir an
Hayallerinin kırıldığı yalnız kaldığın andır o zaman
Yalnızlığın en karanlık *******inde sabahladığımı bilirim ben
Bir umut ışığının güneşinin doğacak vakitlerini beklemeyi
Bir anda doğan güneşinin,
Fırtınalı bir yağmura dönüşüvermesini bilirim ben
Güldüğüm zamanlar gözlerime
Yalnızlık yağmurlarının yağmasınıda bilirim
Yaşadığım aşklarda ayrılık korkusundan kurtulamaz yüreğim
Sanki konuşmaya ilk başladığım zamanlarda
Yalnızlık kelimesini öğretmişler ilk önce bana
Sanki doğduğumda ezan yerine
Yalnızlık şarkıları okumuşlar kulağıma
Bir bilen varsa söylesin bana dostlar
Başka bir yürekte yaşamayacak mı benim sevgim yüreğim
İsyan etmiyorum Allah’ım bu mu benim alın yazım kaderim
Attığım kahkahalarda bile yalnızlığın acısını ben bilirim