Altay Taşkın

[GooD aNd EvıL]

Çobanım

Nice tepeler aşarsın, engin engin
Süzülür gözlerin, vücudun bezgin
Dertsiz dalarsın erkenden uykuya
Rüyanda bile hasretsin yaylandaki suya.

Gün ışığında kalkar, sürünü toplarsın
Elinde ekmek çıkın, yola çıkarsın
Sen hep tek başınasın
Ey çobanım, sen doğayla başbaşasın.

Umudun, güvencen süründeki hayvanların
Can yoldaşın çoban köpeğin
Soğuktan seni koruyan kepeneğin
Çobanım, sen doğayla pek şensin.

Güneş yakar, karartır tenini
Yağmur damlar, ıslatır seni
Toprak senin, hava senin, su senin
Çal kavalını, kuşlar kulak versin.

Şırıl şırıl akan sulardan
İç yudum yudum
Serinletsin yanık bağrını
Sen garipsin, doğa çeksin kahrını.

Açsın çiçekler, koksun mis gibi ağaçlarda
Meyvelerini hediye etsinler birbir sana
Unutma ağaçları, gönlün hep olsun onlarla
Gölgelerinde dinlen, incitme onları asla.

Uçsun, rengarenk kelebekler etrafında
Ötsün serçe, kanarya, bülbül ağaç dallarında
Onlar da hürriyeti olan dostların
İlham versinler sana kanatlarıyla.

Sen insanoğlusun, yardım bekler senden
Yuvasından düşmüş yavru kuş, acizlik etme
Okşa onu, koru, ısıt nefesinle
Zor gününde Tanrı'da olur hep seninle.

Sanki karşımdasın, parlıyor gözlerin canlı canlı
Sağlıklısın, yanakların kıpkırmızı kanlı kanlı
Kalbin temizdir, kötülük nedir bilmezsin
Allah'tan dilerim ömrün uzun olur,cennet yerin.

Altay Taşkın