Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Kısır Döngü
Anlayamadım nasıl birden böyle oldu
Sen alıp verir olmuşsun soluğumu
Gidince nefessiz kalışımda keşfedebildim
Sana bağlamışım bütün ruhumu

Gözlerinle bakmışım hayata benim diye
Ellerinle tutmuşum okşamışım bebekleri
Kalbinle devam etmiş içimdeki döngü
Dudaklarınla öpmüşüm hep tenini

Gitmen gerekir diye gittiğinden beri
Kelamlarım hep aynı ateşin etrafında
Birbirinden farksız anlatımlardayım
İçim sensiz, bilirim ki artık karanlıktayım....


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Kıssadan Hisse
Güldüm, kırmızı bir gonca
Kopardın yapraklarımı her haykırışında
Kalan sadece koca bir diken yığını
Sarılma...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Kimin Umrunda
Işık doğmuş, gün olmuş neyime
Sevdan bitmiş, kül olmuş kime ne
Ne gidişler gördük, dönmekti istekleri
Elleri ayak gibi süründü yürekleri

Gidene yol açık, dönüşü mümkün değil
Sevdanın adı bizde tükenmez acı değil
Gülüşüne hayransa gidişine de kabul
Sen git yürek ağlar gözler değil


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Kuru Soğuk
Kuru soğukta mı gizli gecenin karanlığı
Yoksa karanlık diye mi soğuk her akşam?
Sevgisizlikten belkide yüreklerin bu kadar üşümesi.
Evet! Sevgisiz kaldığı için bu kadar soğuk gece.
Yüreklerindeki sevgiyi yakarak ısınanların,
Küllerinin bile eseri kalmamışlığında gizli bu kadar ürkütücü hava.

Oysa ısınmalı hava…


(İsteğin üzerine, düz yazıyı bir de şiirleştirdik dost...)


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Kuru Soğuk (Yazı)
Kuru soğukta mı gizli gecenin karanlığı yoksa karanlık diye mi soğuk her akşam? Sevgisizlikten belkide yüreklerin bu kadar üşümesi. Evet! Evet, sevsigiz kaldığı için bu kadar soğuk gece, yüreklerindeki sevgiyi yakarak ısınanların artık küllerinin bile eseri kalmamışlığında gizli bu kadar ürkütücü hava.

Oysa ısınmalı hava…


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Kutsal Hediye
Işıklar yandı karanlık hücrelerde
İzledim duvarda akislerini
Güzeldiler...

Hapsedilmiş hislerim
Önce aydınlıktan çekindiler,
Sonra uyumla dans ettiler.

Süzüldü karanlık, çekingen ve ürkek
Uzanıp anahtar deliğinden usulca
Acısıyla anılarımın, bir olup gittiler.

Evreni sundular minik bir kasede
İçinde kutsal su ve gülümseyiş vardı
Ellerimde damıttım bedenine, süzüldüler.

Kalan aydınlığın oldu geceme
Bildiklerimi döktüm şüphelerine
Benle bir olup gözlerinde eridiler

Ağustos, 2006


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Küçüktü Ellerim Kadar Düşlerim
En sade anlatımıydın günlerimin,
Bir o kadar da ışıltılı duruşu düşlerin.
Kocaman ellerin vardı dokunuşunu sevdiğim,
Onların içinde küçük kalırdı ellerim.

Derin alınmış nefes gibiydin,
Onca yorgunluğa sade bir mola.
Ben varlığına anlamlar yükledim
Sen anlamları fikirlere çevirdin.

Gittin...
Gittiğin gibi geri geldi dertlerim...
Sen büyürsek eziliriz dedin
Oysa küçüktü ellerim kadar düşlerim...

~Ti'ci için uğurlama
Kasım, 2006


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Let Yourself To Be Mine
I feel
this is the end of the time
even
I know, it can be the last day of my life
Darling and darling
to be center of attention;
that is the aim of your life
be mine, be mine and
be center of my life...
this is the aim of my presence...

begining of December, 2004

Gülay Yıldız


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Masalsı Umut
Bir kuş var, yüreğimde saklı
Bir bacağı öyle bir dala bağlı
Acımasız düğümler atmışlar
Uçmak isterse kırılabilir bacağı

Umudum'muş adı!
Umudumu bağlamışlar o dala...
Kopması için azim lazımmış
Ama öncelikle yürek

Bir körün eline vermişler baltayı
'Vur' demişler 'biz üç deyince'
Korkmuşum, ya kuşumun bacağına gelirse
Yine de dur diyememişim, değil mi bu bir risk
Riskin sonunda özgürlüğü var kuşumun
Ya da ölümü tüm umudumun.

Ve bağırmışlar hep bir ağızdan
'Bir' dediklerinde korkmuşum yine
'İki' dediklerinde yalvarır olmuş gözlerim
'Üç' de yalvarışlarım birer damla olmuş
Kapanmış gözlerim...

Ve o kör adam ipi kesmiş bilinçsizce
İlk önce sevinmişim, umudum ölmedi diye
Ama serbest kalınca uçup gitmiş
Keşke, keşke kanadından tutsaydınız
Gitmeseydi, benim olsaydı umudum, benim kalsaydı
Düşün demişler bu muydu isteğin?
En iyisi oldu deyivermişim
Neye yarardı kanadı kırık kuş
Bir yanı gitmiş umut...
Uçtu ki bekleyen kuşlarıma sıra gelebilmiş,
Değil mi ya,
Umutlar hiç bitmezmiş....

(15.02.98)


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Mayın * 1 *
***'Bilmezken acıların yakan yanlarını
Ellerimle döşedim mayınları geleceğime'

Hatalar harmanında dövülen
Acı bir çocuk çığlığıydım.
_________henüz yeşerdi,
Sessizce sürülen çukurlara
Yerleştirdiğim mayınlarım


Ne bilirdim, Azrail orağıyla biçileceklerini...

Tüm anılarım birer çakmak taşı şimdi,
Hain bir düvenle gezinmekte günümde!
Hasat zamanı bile değil oysa
Miniğim;
Acılarım yeni doğan tınısı!

İlk mayın gürültüsünde erittiğim
Bir savaşçının miğferi...
Gözyaşlarımı buharlaştıran,
Kızgın demir sıcaklığı yüreğim

***'Mayınlar Döşedim Geleceğime' isimli şiirimden alıntıdır.

Aralık,2005


Gülay Yıldız