Serdar Öncül

[GooD aNd EvıL]

Birer birer yıkıp, tüm engelleri,
Coşkun sular gibi, çağlayayım ben,
Şifa vermiyorsa, yârin elleri,
Tuz basıp yaramı, dağlayayım ben.

Ne olur inanıp biraz güvensen,
Kıyamet mi kopar, sen de seversen,
Uzatıp elini, elime versen,
Yolumu yoluna bağlayayım ben.

Nasıl davranayım, sana deyip de,
Soruyorum işte, boyun eğipte,
Bilmem ki, ne edip, ne eyleyipte,
Bana güvenmeni, sağlayayım ben.

Neden bu aşılmaz taştan duvarlar,
Her şeyden üstünmü, sence kurallar,
Çaresiz kalınca, erkek de ağlar,
Ağlamak çareyse, ağlayayım ben.

(06.01.1994)