|
05-04-2009, 10:14 AM
|
#36 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57931
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Yine De Gitme
Boş ver beni diyorum, yüreğimin tam ortasından Olan olmuş bir kere; aslında beni sevmediğin gelmiş aklının diğer köşesine Şiirlerime vurulmuşsun kimi zaman, bazen de seni seviyor olmama Veda etmeni de istemiyorum; varamayacağın şehirlerin kaldırımlarına söylersin Ellerin ellerimde güzeldi, bu bana yeterdi Radyolu günlerin sevdası gibiydin; utangaç, narin, nazenin Seherin esintisi gibi, ürperdim her seferinde Ellerim ellerinde güzeldi, bu sana yeterdi Nihayete erdiğinde günler; hayalin yatağımda, güzeldi Babamın gurbeti gibisin artık; uzak, özlem dolu, bisiklet bekler gibi Ekmeksiz sofra sahibiyim; aç, biçare, divane Nerene tutunsam, düşmezdim; nerenden tutsam, gülerdin Dudakların dudaklarıma gülerdi, bu bana yeterdi İsmin kalemimin ucunda hala, yazamam bir türlü, veremem adını Yağmur bile girmezdi aramıza; o kadar yakın, o kadar birlikte Okşasam, içime girerdin; sarılsam, ruhum olurdun Maviydi hep gökyüzü ve güneş gülerdi gülüşüne Gitmediğimiz yerler vardı, sensiz; soluktu ve gri, gülmezlerdi İlk değil bu, ama son kez yazıyorum, sana ve sevdana Tut ki; söz uçar, yazı kalır; yazıda belki ben kalırım Sahile yazılan sevda kelebeği olmayayım diye Ellerim hep ellerinde kalsın diye Neden diye sormanı severdim en çok; daha çok konuşurdum gözlerine Dudaklarım dudaklarına gülerdi, bu sana yeterdi İki insan arasındaki en güzel şeydin; seni seviyordum ve seviyorum Limana demirli kalacaksın sandım Eğilmiş omzuma, öylece yaşlanacaksın sandım Dağıldığında ruhum, kalbim ve aklım; her seferinde sen toplayacaksın sandım “Ğ” harfinin yumuşaklığını beraber anlayacağız sandım İnce perdeli evlerin önünden geçtik; içerde saadet; kıskandık Nehir boyu sevdim seni ben Yani, şairin dediği gibi; “sokağın tavanı kadar” Üryan bıraktın beni, utanırım böyle sokağa çıkmaya; sensiz, libassız Reşit çocuklar güler halime, reşit olmayanlar kovalar, ellerinde kocaman taşlar Ellerinde sen, her değdiğinde inciteceksin bu sefer beni Gözlerim gözlerine değmeyecekse, uzak olsun şiirler bana Ellerim ellerini görmeyecekse, bırak vursun beni azrail Kapımın ziline sen basmayacaksan, anam da çalmasın Ordunun dereleri aksın üzerime, muş ovasında kaybolayım Nusaybinde aç kalayım, diyarbakırda qırıx Sur dibinde istemez artık kimseler beni, sensiz benzemem bir şeye Aynada suratım kaçar benden, gölgem uçar kendimden Ne yana dönsem sensizlik, sessizliğin her yanda Ardıma verip üryanlığıma gülenlerden nasıl kurtulurum Mabedsiz ne yaparım, hangi yana secde ederim Uykusunda bile seni yaşayan ben Neresinden tutunursam bu şehrin, düşerim Uğruna savaşacak dava da bırakmadın bana, ölecek vatan da Tut ki, söyledim yukarıdaki her şeyi Milyon kere öldüm ardından Adını sayıklayarak, deli divane dolaştım istiklalde Sabahlara kadar seni içtim, ballici çocuk yanımda Ardından koştum seni taşıyan otobüsün, günlerce Neye baksam seni gördüm, ne yöne dönsem sana çarptım Bazı bazı ağladım, bazı bazı kafamı vurdum en sert yerine duvarın Ekmeği haram ettim, aşı uzak Nehirlerin en azgın yerine attım kendimi, İnsanın en katiline sataştım, vursun diye beni Ve, gökdelenlerin tepesinden yeryüzüne süzüldüm Ellerin ellerimde güzeldi, bu bana yeterdi Ellerim ellerinde güzeldi, bu sana yeterdi Boş ver diyorum beni, yüreğimin en ortasından Yüreğin kime akmışsa, sen ona var Dudakların dudaklarıma gülerdi, bu bana yeterdi Dudaklarım dudaklarına gülerdi, bu sana yeterdi Memet Karabalık |
|
|
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| Konu Araçları | |
| Görünüm Modları | |
|
|
Threaded Mode