İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Neye Yarar Sen Yoksan

Yine yeniden gün doğacak
Hergün olduğu gibi.
Gün ışırken, o minik serçelerin ötüşüyle uyanacağım.
Çıplak ayakla çimlere düşmüş çiyleri çiğneyeceğim,
Ama yanımda sen olmayacaksın
Yanımda sen yoksun, neye yarar ki?
Kimi zaman, *******e rüşvet vereceğim
Yine ezan seslerine kadar
Uykularım indiremeyecek göz kapaklarımı
Ve ben yine seni düşüneceğim
Uzaklarda da olsan.
Eskimiş pabucumdan, kar suları sızacak
Yorgun ayaklarımı yıkayacak,
Bir kış günü sokaklarda üşüyeceğim.
Yanımda sen olmayacaksın
Sen yoksun, neye yarar ki?
Ağaçların çiçeklerinde seni
Gelinciklerin narin yaprağında seni
Nisan yağmurlarında seni göreceğim.
Sensizlikten öleceğim.
Yanımda olmayacaksın
Sen yoksun, neye yarar ki?
Tenimi kavuracak ağustosun o kızgın güneşi
Kemiklerim ısınacak
Yosunlara basıp ayağım kayacak
Belki denize düşeceğim
Yanımda sen olmayacaksın
Sesini duymayacağım
Sen yoksun, neye yarar ki?
Birgün, ipeğini örmüş bir ipek böceği gibi
Kozamda öleceğim,
Sen duymayacaksın
Sen bilmeyeceksin
Sen görmeyeceksin
Sen yanımda olmayacaksın
Sen yoksun, neye yarar ki?

İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Nokta

Gözyaşımı sende gizledim,
Hasretimi dudaklarında.
Kollarımı ellerinde kelepçeledim,
Bil ki ben varım akan gözyaşında.
İçim yanarken,
Sanır mısın ki sen gülebileceksin?
Unutma, ahımı çekeceksin.
Günahsa beraber işledik,
Tövbeyi de beraber etmeliydik
Hayatında bir başkası yoksa.
Kendinden mi kaçıyorsun benden mi
Yoksa ikimizden mi?
Nedeni belli değil.
Nokta mı sandın yüreğimdeki sevdamı
Tüm evreni saran
Bir büyük ummandı o
Haydi kaç
Aman boğulmayasın.
Noktaları küçük görme sakın bebek,
Bir çift nokta değil mi
Dünyayı içine sığdıran gözbebeklerin.
Ve bil ki
Sen benim ulaşabildiğim
En son noktamsın.

[GooD aNd EvıL]

Oğlum

OĞLUM

Kimi zaman derin bir girdaba benzer,
Balık gibi bilsen de güzel yüzmeyi
Emişinden çıkmayı beceremezsin,
Hayatı av zannetme, avlanma oğlum.

Sakın toz pembe sanma böyle her günü,
Görmeden karanlığı hiç bilemezsin,
Ne hayvanlar çıkacak her gün yoluna,
İt sürüsüne dalıp ağlama oğlum.

Bir lokma ekmeğimi sensiz yiyemem,
Sanma asla arkandan artık gelemem,
Canımı veririm de öldüm diyemem,
Elimi ayağımı bağlama oğlum.

Hazineler verseler değişmem seni,
Sadece bir saygıdır senden beklentim,
Bana bunu çok görüp uzakta durma,
Yaralı yüreğimi dağlama oğlum.

Amacım yol göstermek, sapma yanlışa,
Doğruyu, dürüstlüğü öğretmedim mi?
Belki böyle zamanda yanlıştı ama,
Yanlış da olsa sakın ayrılma oğlum.

Babayım, yol göstermek asıl görevim,
Kendini çok akıllı görebilirsin,
Aklına laf yok ama tecrübesizsin,
Hayat elma şekeri, aldanma oğlum.

Kılıç bile kesmezken zindan kınını,
Kopmaz et tırnaktan hoyrat düşünme,
Akıl terazisiyle duygu topuzu
Hep birlikte tartsınlar, yanılma oğlum.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Oldu mu Şimdi

OLDU MU ŞİMDİ

İki ayrı renk idik tezat durmadan
Omuz omuza birlikte, karşı olmadan
Paylaşırdık kederi kimse duymadan
Çabuk bırakıp gittin oldu mu şimdi

İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Olmadı Tahammülüm

Binlerce kez ne yaralar gördü bu gönlüm
Katlandım her seferinde binbir acıya,
Çaresiz dedikleri dertler vız geldi de bana
Bir sensizliğe olmadı tahammülüm.
Aç kaldım, besledi ağaç yaprakları,
Kirlendim, temizledi dereler göller,
Parklarda banklarla bölüştüm *******imi,
Yıldızları yorgan yaptım üstüme.
Kimi zaman
Yolumu kesti sokaktaki serseriler.
Şişlediler sekiz yerimden.
Kırkiki dikişle dikildi vücudum,
Bir damla yaş dökmedim gözlerimden,
Bir ah bile çıktıysa ağızımdan namerdim.
Anla işte
Bir sensizliğe olmadı tahammülüm.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Olurdum

Okyanus olsan, boğulurdum sularında
Kan olsan; içerdim seni doyasıya
Gözyaşı olurdum göz olabilseydin eğer,
Ses olurdum kulak olsaydın
Toz olurdum, burun olsaydın
Yalnız sana kavuşabilmek
Yalnız sende ölebilmek için.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Oyuncak

Sanma ki senden uzak duruşumla
Sana kapris yapıyorum,
Sesindeki sevgisizliği yakaladığımda,
Boş bir çuval gibi yıkılıyorum.
İşte bu yüzdendir senden uzak duruşum
Yoksa seni sevmediğimden değil.
Ben senin gibi değilim,
Nerede kaybettiğimin
Farkına bile varamıyorum çoğu zaman,
Ne zaman sevildiğimi anlayamıyorum.
Seni sevdiğim kadar
Sevenim de yok üstelik.
Benimle oyna, oynayabildiğin kadar,
İzin veriyorum.
Ama sana sevgim yasakladı beni,
Ben seninle oynayamıyorum.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Öldüğüm Zaman

Madem gideceksin
Hiç olmazsa söz ver
Beni burada böyle boynu bükük
Gözleri dolu dolu
Bıraktığını unutmayacağına.
Beni mektuplarına hasret bırakmayacağına
Hiç olmazsa ara sıra
Sevgi dolu yüreğinle anacağına söz ver.
Söz ver aşkım, söz ver kar tanem
Ağlayacağına,
Öldüğüm zaman.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Ölüm

Bir gece karanlığın ortasında ansızın,
Ölümün sıcak kollarında boğulacaksın.
Yüzünde tatlı ve soğuk bir gülümseme,
Hiç bir şeye aldırmadan uyuyacaksın.

Ne bir nefes alamama korkusu,
Ne işe yetişebilme telaşı, ne de ala çakır kafayla
Kaçırmak son vapuru.
Umursamayacaksın.

Artık ne bir rüyada korkutulacak
Ne yepyeni hayallerinde binlerce kez yaptığın gibi
Güzel bir bayanın kollarında hayattaki
Son Tangonu yapmayacaksın.

Kır çiçeklerinden demetler yapmana gerek bile kalmadı.
Kapısında sabahlamayacaksın sevdiğin
O deli fişek dediğin kadının.
Ne mutlu sana, artık hırpalanmayacaksın.

Kim bilecek giderken yorgunluğunu,
******* boyu uyumuş, uyumamışsın ya da.
Kim anlar, kim dinler seni, kimin umurunda,
Şimdi orada boylu boyunca uzanıp yatacaksın.

Yaşanası sevdalara hasret mi gittin?
Bir züğürt delikanlı gibi beş parasız mı öldün?
Ya da bir yosmanın koynunda sabahlamadın mı hiç?
Şimdi yattığın o çukurda huzurla uyuyacaksın.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

[GooD aNd EvıL]

Öylesine Bir Şiir

ÖYLESİNE BİR ŞİİR

Çılgındı kaçamak *******,
Girdabında boğdu beni.
Sen zevkinin doruğunda
Erirdin parmak uçlarımda,
Bacaklarım titrerdi heyecandan.
İliklerim boşalırdı
Kan sarardı vücudumu,
Öksürük fışkırırdı yırtılası boğazımdan,
Ateş sarardı tırnak uçlarıma kadar.
Doyumun doyumsuzluğunu yaşardık birlikte,
Benden daha genç
Benden daha güçlü biri çıkana kadar.

İzzet Selçuk Cumaoğlu