Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Duydun mu?

Yıldızlarla gönderdiğim sitemi,
Gecenin bir yarısında duydun mu?
Sevdalara demir attı bu gemi;
Gecenin bir yarısında, duydun mu?

İşte, bütün umudumu yitirdim;
Hayatımda mutluluğu bitirdim;
Sana yalnız acıları getirdim;
Gecenin bir yarısında, duydun mu?

Boynu bükük, hayalinin ardına,
Düştüm yine ayrılığın derdine.
Kanat açtım özlemlerin yurduna;
Gecenin bir yarısında, duydun mu?

Olmaz derdim seven gönlün ırağı;
Tesellime çalıverdi kırağı.
Gözlerindi aşkımın son durağı,
Gecenin bir yarısında, duydun mu?


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Ferman

Varlıkla yokluk arası bir yerdeyim;
Çözülmemiş sevdaların yükü,
Yorgun umutlarım.

____________Yaşam anlamını yitirdi;
____________Belli belirsiz hatıralarım

Bir sen varsın kazılı belleğime;
Gözlerin acı, gözlerin hasret.
Gözlerin ölüm fermanım.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Geç Artık

Akşam oldu umutların üstüne;
Gözlerinin hayatıma kastı ne?
Yeni baştan savaş vermek güç artık;
Dönmek için sevgiliye, geç artık.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Geçmiş Zaman Olur Ki...

Adam katık yaptı
Ekmeğine sevgiyi
Kadına şiir yazdı

Doyumsuzdu kadın
Bununla yetinmedi
Azdıkça azdı

Ne iş var, ne aş dedi
Odun kömür istedi
Sözde kurnazdı

Yakıp şiirlerini
Evi ısıttı adam
Hava ayazdı

Şimdi kadın aç
Sevgiye muhtaç
Kendi kuyusunu kazdı


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Gel Desen

İlk yaz sıcağıyla uyandım
Bu deli uykudan;
Hayatı unutmakmış meğer
Ölümüne sevdan.

Yeni bir ses,
Yeni bir ışık salsan içime;
Böyle olmayacak gülüm;
Özlemekten yorgun düştüm seni.

Böyle olmayacak, biliyorum.
Gözlerinde yaşıyor gözlerim;
Yüreğinde çarpıyor yüreğim;
Gel desen, geleceğim.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Gel Diyorum

Bir zincir mahkumuyum karanlık hücrelerde;
Ben umutsuz sevdanın kaçınılmaz sonuyum.
Hayatımın hatası olsa bile gelişin,
Bir martı kanadına tutunup gel diyorum.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Genç Mustafa Kemaller

Gündüz tempo tutmakta ıslıklaşan rüzgara;
Güneş baş kaldırmakta yarışan akşamlara.
Parıldamakta evren, selam durmakta yer yer;
Doğarken sonsuzlukta genç Mustafa Kemaller.

Volkan gibi fışkırır erişilmez dağlardan,
Derde dermen saçarız bahçelerden, bağlardan.
Ömrün ilkbaharında, sevgi dolu içimiz;
İlmi yol edinerek yükselmek hedefimiz.

Haksızlık yok, cefa yok bizim hayatımızda;
Yer gök barış üstüne kurulmuş bahtımızda.
Zihnimiz dinç, fikrimiz, bedenimiz sağlıklı;
Geçmişin ıstırabı vicdanımızda saklı.

Yüzyıllardır var olan ırkın temsilcisiyiz;
Damarımızdaki kan şanlı bir tarihten iz.
Yurdumuzun üstünden çekildikçe bulutlar,
Gün gün büyümekteyiz, büyümekte umutlar.

Gündüz tempo tutmakta ıslıklaşan rüzgara;
Güneş baş kaldırmakta yarışan akşamlara.
Parıldamakta evren, selam durmakta yer yer;
Doğarken sonsuzlukta genç Mustafa Kemaller.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Geride Kalan

Yolumuz sevgilim ayrılsa bile,
Aşkın yüreğimden çıkmıyor inan.
Sözlerle dertlerim gelmiyor dile;
Bir acı tebessüm geride kalan.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Giderken

Üzerine acıları yazdığın,
Evini de yak isterim giderken.
Anahtarı ellerinle kazdığın,
Mezarıma tak isterim giderken.

Ayrılığa varmıyorsa dilleri,
Çalınmasın saatlerin zilleri.
Uçuşunca umudumun külleri,
Hayatımdan çık isterim giderken.

Yine de hiç isyanım yok feleğe;
Benim sözüm taşıdığın yüreğe.
Geri dönüp bu zincirli köleye,
Son bir defa bak isterim giderken.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Gözler

Gözler sevdaların doğduğu pınar,
Gönülden gönüle aktığı yerdir.
Yılların izini taşıyan çınar,
Kızıl alevlerin yaktığı yerdir.

Gözler dünyadaki bütün varımız;
Kısa ömrümüzde tek baharımız;
Tükenmek bilmeyen ah-ü zarımız;
Hislerin hayata baktığı yerdir.

Gözler kaçırılan, düşünce dara,
Değdikçe kanayan derin bir yara.
Umudu dağlarca, yazgısı kara;
Gizli şimşeklerin çaktığı yerdir.


Ayşe Korkmaz