Mavri Mira Cemiyeti

[jockeя]

Mustafa Kemâl Harbiye Nazırı Cemal Paşa’ya gönderdiği 8 Kasım 1919 tarihli Fener Rum Patrikhanesi hakkındaki raporunda da şu bilgileri verir:


”Geçen ay kiliselerin yönetim kurulu seçimi yapılmış, bir çok Yunanlı kimse yönetim
kurulu üyeliğine seçilmiştir.

Rum Patrikhanesi Yunan elçiliğinden aldığı emir üzerine kilise kurul mütevellilerinden başka kırk kişilik (başka) bir kurul seçtirmiş ve bunlara İstanbul Rum mebusları adını vermiştir. Bu kurulun görevi, İstanbul meselesi konferansta söz konusu olunca propaganda için uygun görülecek kişilerin Paris, İngiltere, İsviçre, Yunanistan’a izâmile tahrikat ve teşvikatta bulunmak umum Rumlar adına İstanbul’un ilhakını sarf-ı mesaide bulunmak ve Yunanistan’dan gelen emirleri uygulamak ve sevk edilen çeteleri icab eden yerlere i’zam velhasıl hukuk hakimiyet-i Osmaniye ile gayr-ı kabil-i ahval ve harekatı idare etmektir. Kurul İzmir’e de gönderilecektir.

Yunanlı Miralay Aleksandros Simrafa’daki 12 gün önce buraya gelerek Elçilikte Yunan hafiye zabitasının İstanbul teşkilatına memur olmuş ve işe başlamıştır. Görevi bitince Atina’ya gidecektir. Bunun bir kaymakam, iki mülazım, iki yüzbaşı yardımcısı vardır. Bu yardımcılardan Yüzbaşı Dirikis Kalokilas bu günlerde Zalpili adlı Torpido ile Pontus Cumhuriyeti hükümetinin jandarma teşkilatını tensik etmek üzere Trabzon cihetlerine hareket edecektir.” (20)


Yeni Patrik Doreteos, Kasım ayında Batı kiliseleri ile temasa geçer ve onların desteğini almaya çalışır. Türkiye’deki Rum Okullarından Türkçe dersleri kaldırılır.İtilaf Devletleri ve Yunan Donanmasının karşılanması için Rum okulları tatil edilir.Bu arada diğer işgalci emperyalist devletlerin yetkilileri ile temas kurulmaya çalışılır. İstanbul’daki Yunan ateşemiliteri işgal güçleri ile Patrikhane arasında irtibat subayı görevini yapar. Patrikhane, devamlı olarak Yunan Konsolosluğu ile işbirliği içinde bulunur. Yunan Konsolosu, İstanbul Rumlarının Osmanlı Devletine vergi vermemeleri için onlara sahte Yunan pasaportları düzenler. Tabi bu faaliyetler, para yardımları ile de sürekli olarak desteklenir. Para yardımları İstanbul’daki Özel Teşkilata yapılır. Amerika’da oturan İstanbul kökenli bir Rum olan Nikopulos, 4 milyon Drahmi bağışlar. Kezâ, Venizelos, propaganda faaliyetleri için birkaç milyon Drahmi ile ayrıca Yunan İçişleri Bakanı’nın Anadolu ve Rumeli göçmenlerinin yerleştirilmesi için ayırdığı yarım milyon Drahmiyi bu Özel Teşkilata tahsis eder.Patrikhanenin gücünü artırmak için ruhanî kadrosunun takviyesi amacıyla Drama, Amasya, Ankara, İnoz, Viz, Çanakkale, Trabzon ve Kayseri metropolitleri İstanbul’a getirilerek Ruhanî Meclise üye olarak iştirak ettirilir (21).


Patrikhane, Rum çetelerini korumak amacıyla, bu eşkıyalara göçmen olduklarına dair resmî belgeler düzenleyip verir. Nitekim bu durum, Osmanlı polisi tarafından tespit edilir ve belge verilen kişilerin göçmen değil, çete üyesi olarak görevlendirilen kişiler olduğu anlaşılır (22).


Türkiye’deki Rum din adamlarının niyet ve düşüncelerini, İznik Başpiskoposu Vassilios bu sıralarda verdiği beyanatında şöyle dile getirir: “Geride bir tek ferdi kalmamak üzere Türklerin tamamiyle yok olmasını ne kadar isterdim.” (23)


Fener Patrikhanesi, Bizans’ı diriltme hayaliyle yaşar. Fener Patriği, Doreteos, 14 Şubat 1920 tarihinde L.George!a yazdığı mektupta; “İstanbul’un Türklük ile alâkasının kalmadığını ve Yunanistan ile birleşmek istediklerini” açıkça ifade eder (24).

Kısacası, Fener Rum Patrikhanesi ve Türkiye’deki diğer Rum din adamları, Millî Mücadele süresince, din adamlığı ile ilgisi olmayan fanatik ve gözü dönmüş bir şekilde Türk düşmanlığı yapıp, Yunanistan’a hizmet ederler.


ilgisi olmayan fanatik ve gözü dönmüş bir şekilde Türk düşmanlığı yapıp, Yunanistan’a hizmet ederler.


İşte bütün bunlardan dolayı da Mustafa Kemâl, 20 Ocak 1923 tarihinde Hakimiyet-i Milliye gazetesinde yayınlanan beyanatında, Fener Rum Patrikhanesi hakkında tarihî bir tespit değeri taşıyan nitelikte şunları söyler:


”Bir fesat ve hiyânet ocağı olan ve memleketimize nifak tohumları eken, uyuşmazlıklar yaratan, Hıristiyan hemşehrilerimizin huzur ve refâhı için de uğursuzluğa ve felâkete sebep olan Rum Patrikhanesi’ni artık topraklarımız üzerinde bırakamayız. Bu tehlikeli teşkilâtı memleketimizde muhafaza etmeye bizi mecbur etmek için ne gibi vesile ve sebepler gösterilebilir.

Türkiye’nin, Rum Patrikhanesi için arazi üzerinde bir sığınılacak yer göstermeye ne mecburiyeti var? Bu fesat ocağının gerçek yeri, Yunanistan değil midir? Büyük Millet Meclisi tarafından yönetilmekte olan yeni Türkiye, Babıâlî’nin yönetimi altındaki eski Osmanlı İmparatorluğu değildir.

Yeni Türkiye; şeref ve haysiyet, kudret ve kuvvetini müdrik ve haklarını koruma için mevcudiyetini tehlikeye atmaya hazır ve âmadedir.” (25)