Hayata Senle...

[PirincBurgeR]

Yine mi dönüyorum hüzünlü saatlere? Oysa geceye beş kala
çağırışlarını duymuştum. Belki sensindir diye bir umut kapladı içimi.
Nafile, sana uzanan bütün yollar kapalı...öğrendim, evet geç de olsa
öğrendim bunu. Çok geç olsa da...

Uzaklardan bir ses olmak istedi bir dostum, uzaklardan bir el...
Üşüme diye. Olamadı, olamazdı, yokluğun her şeyden daha soğuktu.
Yokluğun soğuk, yokluğun buz gibi...

Hani; öyle üşürsün ki, artık hiç bir şey hissetmez uzuvların,
uyuşur kalır da manasız bir donukluğun çizgileri oluşur, ardından
bir kabuk içindeki parçalanmayı döker, ezip de geçer tüm bedenini,
acısı en derinden gelir de yakar her yerini...

İşte ben de öyle üşüdüm gece yarısını beş geçe...
Manasız buluyorum sanki artık her şeyi.

Sevgi deseler sadece bir iç çekebilirim,
sonra gülüp geçerim gibi geliyor.

Aşkı sorsalar, aynı dili mi konuşuyoruz diye
anlamsızca bakabilirim gözlerine...

Anlatın derim durmayın, bırakın tüm şiirleri, şarkıları, masalları...

Dokunabilir miyim aşka, dokunabilir miyim ellerimle diye sorarım,
geçer mi üşümesi yüreğimin, geçer mi üşümesi içimin...

Aşk dediğiniz şey gelince ansızın, anlar mı beni aşkla gelen,
beni ben oldugum için mi, kendi var ettigi için mi ister...
Varolanlara, benden kalanlara hoş geldin mi der,
yoksa bir iki zaman sonra herkes gibi o da mı çekip gider...

Bakışlarım dondu sanki, yüreğim donunca. Nasıl da manasız
bakıyorum etrafa. Görmesin istiyorum hiç kimse gözlerimi,
görmesin hiç kimse hüzün tanelerimi...

Susuyorum artık derin derin. Nasıl da konuşmak istiyorum oysa.
Saatlerce susmadan konuşmak istiyorum. Tüm biriktirdiklerimi
en başından başlayıp sonuna kadar anlatmak istiyorum.
Anlatmak yetmez biliyorum, anlaşılmak da istiyorum...

Bir el istiyorum başımda...
Saçlarıma dokunsun istiyorum, tüm bedenimden söküp alsın
yalnızlığımı tılsımıyla... Bir el istiyorum dokunsun saçlarıma
yumuşacık ve alsın tüm donuklukları usulca.

Bir göz istiyorum gözlerimde...
Anlamsız bakan gözlerimin içini görsün, hala arkalarda kalmış
ışık huzmelerinin içine dalsın, çıkarsın tüm umutlarımı
eski sandığın içinden, açsın da ışığı ile umut olsun yollarıma,
yolum olsun yordamım olsun istiyorum...

Bir omuz istiyorum...
Başımı yaslayıp uzun uzun ağlayabileceğim. Yıllardır biriktirdiğim
hüzün tanelerini tek tek dökebileceğim bir omuz istiyorum.
Ona yaslanınca her şeyi unutmak istiyorum, sıcacık olmak...
İçimi huzur kaplasın istiyorum, hiç konuşmadan saatlerce
orada kalmak, hiç konuşmadan anlaşılabilmek istiyorum...

Biliyorum, ne de çok sey istiyorum...
Bunların sadece puslu bir hayal olduğunu da biliyorum.

Seni bende var edişimi, aslında sadece bende olduğunu,
aslında sadece bir hayal olduğunu çok iyi biliyorum.

Ama yine de seni çok özlüyorum,
yine de çok üşüyorum, ve yine de seni istiyorum...

Ben, hüzünlerime geri dönüyorum...

[PirincBurgeR]

Çengelli İgne Taşıyorum Bugünlerde KaLbimde..!
Hani ucu, girdiği kilit yerinden biraz kısa olur da, ikide bir de acılır ve hiç kapanmaz ya? işte ondan...

Sivri ve kımıldadıkça kalbe batan,benliği hareket ettiren cinsten...

Hiçbir yere atamıyor, yok sayamıyorum. Çengelli bir iğne gibi iğnelendi kalbime ve ben bu delik kalple yaşıyorum sanki...

Delik kalbimin, yüreğimin en ücra köşelerine kadar hissediyorum boşluğu, yokluğu...

Aynı uykuyu uyumak istiyorum aslında onunla...
Aynı anda aynı yatakta beraber uyumak değil kastettiğim. Ayrı coğrafyalarda da olsak, ayrı mekanlarda da bulunsak aynı uykuyu uyumak, aynı rüyayı görmek...Göz bebekleriyle, beynin arasında gidip gelmek, kalbindeki uykuya dalmak istiyorum.

Ve uyandığımda keşke gerçek olsa diyorum...

Bana bıraktığı aşk gibi yarım yaşıyorum şu günlerde herşeyi...

Başlayıp da bitiremediğim yazılarım, sonuna kadar gelip de okuyamadığım kitaplarım, dalgın dalgın yürüdügüm yollarım, son kelimesini bir türlü söylemediğim cümlelerim var.

Her şeyi aşkımız gibi paramparça yaşıyorum. Sanki bütün dünyam, dudağımdaki yarım bir öpücüğün tadında artık...

Saçmalıyorum, saçma sapan cevaplar veriyorum. Acı veren o gerçeği, kimselerle paylaşmadıkça da sevdiklerim korkuyor benden.

Duvar oluyorum bir anda...
Aşamadığım, kimselerin aşmasına izin vermediğim bir duvar!

Ne onu yaşabiliyorum, ne de sevdiklerimle mutlu olabiliyorum.

Hiçbir çözümü olmayan matematik problemi gibi, cevabı olmayan bir soru gibi beynimi kemiren acıtıcı bir duygu bu...

Acı çektikçe mi yazı yazıyorum, yazdıkça mı acı çekiyorum bilmiyorum.

Bunca acıya rağmen hala niye mi seviyorum?

O gidince yalnız kalmayacağımı biliyorum, ama onsuz kalabalıklardan daha büyük bir yalnızlık olamayacağının da farkındayım.....

[PirincBurgeR]

Yok Eden "SeN" İdin...Yok Olan "BeN"...

Neydi yeniden bu kalemi yeniden elime aldıran, herkesten köşe bucak sakladığım, kendime bile itiraf edemediğim duygularımı buraya dökmeme sebep olan şey neydi... Neyse sebebinin ne önemi var... Yazıyorum işte...

Günler, haftalar, aylar geçti.. Yıllar geçti gidişinin ardından. Gidşinle beraber her şey değişti benimle beraber... VArlığınla sahip olduğum ve varlığınla büyüttüğüm o sonu gelmeyecek sandığım ümitlerim de gitti seninle beraber.KEşke gitmekle kalmayıp ölen o umutlarımla beraber sen de ölebilseydin yüreğimde. Hani insanın ancak ölmesiyle beraber yok olan değerleri vardır ya, sen de öyleymişsin meğer de ben bunu hep inkar edermişim...

"Sevgilim" derdin hatırlar mısın bana sarılırken,öperken... Yanımdayken güvende hissederdin kendini. Hayat sendin, can sendin, ömür sendin... Seninle başlamıştı varlığım seninle devam edecekti. Hesaba katmamıştım ki bu varlığın gidişinle sona ereceğini...

Sen varken böyle acımasız değildim.. Bağırmak, haykırmak için yer aramazdım.. Mutluydum yanında, her şeydin, hayattın, neşeydin, mutluluk sendin...

Sen varken böyle sıradan değildi dünya.. Seninle beraber ayrı bir anlam kazanırdı her şey.... Her şeyin ayrı bi lezzeti vardı benim için. Tat sendin...

Sen varken zamanın bir anlamı vardı, bir değeri vardı gözümde.. Zaman seninle değerlenirdi.Her anını yüreğime doldurarak yaşardım senle geçen bütün saniyeleri.Zaman sendin, zamanı anlamlı kılan sendin...

Sen varken aşk vardı.. Farklı bir boyut kazanırdı sıradan olan şeyler. Sen vardın ya yanımda dünya umrumda değildi. Dünyamdın sen benim, varlığım sendin...

Sen varken sevgi vardı.. Sevmeyi öğretirdik sevmek nedir bilmeyen gönüllere... Yürek sendin...

Sen varken her şey kolaydı.. Zor olan tek bir şey yoktu. Çünkü bilirdim yanımda benim "KADINIMIN" olduğunu..Her an güvendeydim, onun için her şeyle ve herkesle savaşmaya hazırdım. Başkalarına zor gelen bana sıradan gelirdi. Savaş sendin, güç sendin...

Sen varken edilen dualar vardı..hepsi seninle başlayıp seninle biten... Hepsi yürekten gelen..Göklere uzattığım ellerim sendin...

Sen varken gece olmazdı.. Günüm hep aydınlıktı.. Her şeyin ayrı bir ışığı vardı. Işığım sendin...

Sen varken tek mevsim yaşanırdı dünyamda... Her güzel şeyin başlangıcı olan ilkbahar.. Zaman salisesine milyonlarca anlam katarak ilerlerdi de, bir an olsun ne gündüzüm gece olurdu; ne de ilkbaharım sonbahar...

Sen yoksun... yine tek mevsimde yaşanıyor günler.. Gidişinle başlattığın sonbahar şimdi yerini karanlık kışlara bıraktı...

Sen yoksun... tek vakit yaşanıyor günler... Her yer karanlık, her yer hüzünlü. Her yer yorgun ve umutsuz...

Sen yoksun ya, aşk yok, sevgi yok, ümit yok, dua yok... Sana çıkan tüm yollar kapalı, zerre kadar ümit yok...

Sen yoksun ya ben de yokum!!! Seninle beraber başlayan varlığım, seninle beraber devam edemedi güzellikleri ve mutlulukları yaşamaya.. Gözlerinde bulduğum hayat yerini soğuk cehennemlere bıraktı...
Kara yazım, gidişinle beraber yok ettin her şeyi.....

[PirincBurgeR]

..:: Gitme, ßedeLi neySe öDerim ::..


Bir duygunun esiri aklım sadece delicesine yaşamak var seni seninle..
özgürlüğün pençesinde kıvranırken düşüncelerim hep sen varsın düşüncelerimde
sen gözlerimdeki hayal bakışlarımdaki tutarsızlık sen gecem sen gündüzüm gibisin
bir yolun başındaki kararsızlığım başlamak istediğim
ama bir o kadar da korktuğum bir yol..
seni istiyorum ******* boyu karşımda korkmadan dokunmak için sana
içimdeki yangınların ötesinde sarılmak hiç bırakmamacasına

git!! git artık sen bana çok gibisin.
kahvemin kokusuna sinme.
aynada seni görmek istemiyorum.
sesini de al git başımdan.
*******de seni istemiyorum.
Yok hayırr gitmee...gidersen yıkılır bu gönül seni ister.
sarhoş bir edayla bakarken başkalarına.
yoo gitme herşeyim senin olsun sen bende kal lütfen.
beni bırakırsan paramparça olur dünyam..
kurduğum sırça köşk yıkılır hayallerimle birlikte.
ama hayır git.
.git ki sana alışmışlığım son bulsun
.artık kokunu burnumda hissetmek ve bununla yaşamak istemiyorum.
aldığım havaya seni sığdırmak, yediğim ekmeğe sen gibi bakmak istemiyorum.
Al anılarını da çek git benden.
Git----me gitme. gidersen yok bedenim ben yokum canımda can gibisin, senin gitmen benim yok olmam demek.
GİTME BEDELİ NEYSE BEN YİNE ÖDERİM!!!..

[PirincBurgeR]

...Beklemek Eskisi Kadar Kolaymı?...

Bir ölüyü suçlamak kadar anlamsız şimdi sana seslenişim..
Üstüme üstüme geliyor hiçbirşey..
Anlatmadan..anlatamadan..Anlayamadan hiçbirşeyi..Senki uzak iklimlerin avazı çıktığı kadar suskun sevdası...
Senki bir "Yağmur masalının" kahramanı..
Desemki

" Kalbim ağrıyor.."

.....

Zaman mı geç kalıyor..Yoksa sen mi geç kalır oldun artık zamana...
Duymak istemezsin ama bitmişlik ve panik var duygularımda..
Ve beklemek...
Eskisi kadar kolay değil..
Eskisi kadar güçlü değilim ben..



"Milyonlarca damlanın altında boğulur gibiyim....."

[PirincBurgeR]

Git Diyorsun Git...

" Ellerinden sunulmuş ayrılık,
Kendince bana verilmiş bir ödülse;
Senin kollarında ölmek,
Bana verebileceğin en güzel hediyedir.."

Zamanı durdurup
Git diyorsun , git...
Neden,
Neden gitmeliydim...
Kelimelerin alev alev,
Sanki yanardağları içirmişsin yüreğine.
Gözlerin bir cellat gibi acımasız,
Bakışların bir o kadar anlamsızdı.
Nefesin kan kokuyordu,
Sanki kör bıçakları giyinmişsin üzerine..

Heybeme yalnızlığı doldurup
Git diyorsun, git...
Nereye,
Sensiz yüreğimi nereye gömmeliydim ?
Aşka ödenmiş tövbelerin yarım yamalak,
Ayrılık kelimelerin bir o kadar çıplak...
Gözlerin, bir fırtına kadar hırçın,
Sesin, bir o kadar kırgın...
Git diyorsun, git....

Tek kelime bile etmeden,
Yalnızlığa gömüyorsun beni.
Ve sonra üzerime geceyi devirip
Karanlığın içinde kayboluyorsun..
Ayrılığınla yüreğimi ezip
Ardına bakmadan gidiyorsun...

Git diyorsun, git...
Sancılar giriyor hücrelerime.
Çicek diye öptüğüm baharlardan,
Günahkâr kurşunlar yağıyor
Sipersiz yüreğime.
Yığılıyorum olduğum yere.
Kanıyorum içten ice..
Son kez hayata tutunmak için
Bulutların eteklerini ararken
Arsız yangınlar sarılıyor dizlerime..

Git diyorsun, git..
Oysa ben " sana" ölüyordum.
Göğsümden boşalan kanlar
Kırık kaldırım taşlarına sarılıyor.
Ruhum kanatlanırken gökyüzüne,
Yalnızlığın iki yüzlü toprağında
Terkedilmiş yüreğim tek başına
Uçurumlara yaslanıp kan ağlıyor....

[PirincBurgeR]

[PirincBurgeR]

Kıyılarımızın boş kumlarında yağmur altında dolaşmayı düşledikçe biz,
Ne kadar istemesek de, inkar etsek de, bir gün her şey geçip gidecekti işte.
Bir sevdanın ruletini çevirdikçe kanadı yüreğimiz, koptu birbirinden ellerimiz
Bedenimizdeki aşk telaşıyla, yüreğimizdeki kıyım ateşlerine attık kendimizi..

[PirincBurgeR]

Ne kötüdür insanın
aklı ile yüreği
arasında sıkışıp kalması.
ne kötüdür;
insanın an kadar yakın
bir asır kadar uzak olması...
ve bilir misin;
ne kötüdür insanın
bildiğini anlatamamsı.
''ben''deyip susması,
''sen'' deyip ağlamaklı olması....

[PirincBurgeR]