Korkmaz Bıçkın

[GooD aNd EvıL]

Bana öyle bakma deme
İnan unutmuş şairler yazmayı,
Ben gözlerinde şiir arıyorum.

Bir tek senin israf edilmemiş duyguların
Bir tek senin dokunmamışlar merhametine
Bırak dağınık kalsın saçların
Ben suretinde rüzgar arıyorum

Aldatılmaya aday masumiyetin
İlk aşkını arayan liseli bir sevgili gibi
Sıfır beş uçlu kalemin nezaketiyle
Defterinin arasındaki kalbe, kazısan da Sevdiğinin baş harfini
Senin sandığın gibi değildir bu sevdalar

Unutma! Her ismin yanında soru işareti,
Her kalbin içinden bir ok geçer

Sen daha ilk baharsın, bırak yaz gelmesin gözlerine.
Vazgeçtim
Ben farklıyım desem de inanma benimde sözlerime

Çok erkek tanıdım
Kızlara hususi iltifatlar eden
ama kişiliklerini umumi tuvaletlerin arkasına gizleyen.
Yarı beline kadar çıplak, ellerinde kalem, bir de kapı
Namusu mürekkep, ' bunu yazan tosun 'lafları

İzin verme
Hiçbir sevgili neden olmasın
Biri bitmeden, diğerini yakmana sigaranın
Tiryakisi olursun baş ucundaki kül tablasının
İstesen de söndüremezsin hiçbir aşkı
Çünkü o ciğerini değil, yüreğini yakar.

Nankör olma
Herhangi bir çiçeğe benzetmesinler seni
Onlar, her ayrılıktan geriye kalan, bitkisel bir yalandır sadece..

Sen sakın bağlanma kimselere, boynuna bir ilmik asılır
Geçer Azrail karşına zaferiyle kasılır.

Ölüm gelir aklına

Kaçıncı kattan atlarsan atla, bedenin değil, bir tek ruhun acır
Bir düşün! El alem ne sanır
Çünkü geriye sadece, adı intihar olmayan bir ölüm kalır...

Bana öyle bakma de!
Bırak unutsun şairler yazmayı...

[GooD aNd EvıL]

Çoğunuz için manşetlerde hatırlanmış,
satır başlarında satırlanmış,satırlamış
Eş anlamlı serserilerdik beklide.

Kırmızı size bizi hatırlatıyordu
Oysa biz yeşil yaşamak istedik hayatı

Sandığınız kadar küfür çıkmaz ağzımızdan
Her hakaretimizin ardında tövbe saklıdır.

Saksısında intihar besleyen
Soluk benizli, umutsuz, sevgiye susuz gençler olarak hatırlarsınız bizi.
Ama biz, yan sanayi bir ömrün imalat hatası çocukları olsak da,
Bize estiğiniz poyraza inat, hep güneş açar hayallerimiz.
Ve tutsaydınız, belkide tiner kokmayacaktı ellerimiz!

[GooD aNd EvıL]

Yapayalnız olduğunu gömüldüğünde değil,
sevildiğini sandığı zamanlarda anlayan,
Kırkı çıkmamış bir ölü hüznünün,
korsan omuzlardaki tabutunu
dualarla kanatıp,umutlarını kemiren bir böcek açlığında
Hiçbir yakarışın işe yaramadığı bir korkuda
Ve bir sela sesinde merhametlerine inandığın merhametsizlerin,
işlediğin günahlarda bile kendilerine sevap aradıkları halde
Yinede onlar benim dostum diyen o Aptal yüreğin,
Kimbilir daha kaç acıyı tatmaya gebe...

belki bir bakarsın
Toprağa kavuşmanın heyecanıyla,
bulutların arasından doğan bir yağmur damlası
Göz yaşlarınla yarışır.

Ama sende bu aşk
sende bu sevgi
sende bu gözlerinin içindeki okyanuslarda dans eden
aşk yunusları olduktan sonra,
Değil gözlerinle,yüreğinle ağlasanda
Merhametinin çaresizliği Hep topraklara karışır.

Yolu hasretle kesilmiş sevdalar
Başka feryatların sızısıyla incecik bir rüzgar olup
Fırtınaya bilensede yeniden
Bilirim,üşütmez seni o cesaretin

Zaten sen mantığına meydan okuduğundan beri,
Şeytan pazarında sattılar yüreklerini.
Şimdi dostlarının panzehiri yüreğinle
gölgesine yaslanacağın bir ağaç bul
Ve hep düşlediğin o yeşil dünyanın hayalini kur...

[GooD aNd EvıL]

Adına şiir yazılacak kadar
güzel bir yürek taşıyor musun?
Yâda sevilmeye deyecek
kadar karşılık verip tapıyor musun?
Yoksa aşkını sürgüleyip nefretinle mi bakıyorsun?
Yok yok bilirim;
Sen sadece evlatların için yaşıyorsun.

Bir ana saklanmış gözbebeklerinin içinde
Bakışların koruyor yavrularını
Çırılçıplak masumiyetlerine ve
körpecik bedenlerine nazar değmesin diye,
Kadınsı çekiciliğini unutup, bir baba şefkatiyle
çatışmış kaşlarının arasına gizliyordun
o kimsede olmayan cazibeni

Oysa sana da doğuyordu bu güneş
sende bir ilahın evladıydın

Yalnızlığın mahreminde yaşamaya çalıştığın aşklarını
Sabahın ilk ışıklarında yitir sende
Biliyordun kimsenin senin gibi sevemeyeceğini
biliyordun yorgun aşkların faturası olduğunu...

Gökyüzünden inmiş melek gibi
Hiçbir sevgilinin mutluluğu kapından geçmese de
Sen yine her sevgiliyi mutlu edercesine
isteklerini ruhuna gömüp, yine o anne şefkatinle
karşına çıkan her hatanın yüzünü yıkıyordun.

Soğuk bedeninin içine gizlediğin sımsıcak bir şarkıyı
O anlaşılmaz sevdalara söylemekten vazgeçip,
hayalinde dans ettiğin,
teninden değilde, ruhundan öpmeyi başaran,
Ulaşılmaz yükseklerden sarkıttığın saçlarından tutup,
yüreğine tırmanan prensine söylüyordun...
Ve söyle!
Çünkü içindeki mecnun kadar
kimse sevemeyecek seni öyle...

VE UNUTMA GÜZEL
Seni anlamayanların ülkesinde yaşadığını unutup,
mutluluk aradığın sürece, hep fedakâr kalacaksın...

[GooD aNd EvıL]

Şakağına nefret dayamışlar ülkemin
Hangi dilde selam versen insanlara,
Başka bir ülkenin lisanıyla somurtuyorlar.
Paylaşılamayan bir sevgili gibi
Kıskanılan bir lokma ekmek, bir yudum su...

Oysa atalarımız vardı bizim.

Gülüşleri gökyüzünü
Pamuk elleri bembeyaz bulutları andırırdı.
Kerpiç evlerindeki seccadelerine nurlar yağar,
Sohbetleri gül suyu kokardı

Hangi dilde selam versen insanlara
Bakışları zemheriyi bıçaklıyor.

Oysa atalarımız vardı bizim.

Tarlasına kırağı düşmüş,
Komşusuyla buğdayını bölüşmüş
Bir ayağı toprakta olsada
Her rüyasında hep mekkeyi görürmüş.

Hangi dilde selam versen insanlara
Gözyaşların tecavüze uğruyor.

Oysa atalarımız vardı bizim.

Mayası sevgiyle karılmış
Yokluğa sarılıp varlığa darılmış
Yaşlı bakışlarındaki cennet ışığı ile
Her gördüğü dostunu melek sanırmış...

Artık güneşin farkında değil hiçbir çiçek
Karşılıksız alın teri yağmurlarında telef olmuş emekler.
Mutlu olmak için edilen sahte dualar,
Azrail’in hançerine takılıp birgün geri dönecekler...

Şakağına nefret dayamışlar ülkemin
Ne olur, biraz olsun sevelim...

[GooD aNd EvıL]

Bir gün yüreğimin kapısı çalındı ve
Şiir kokan, türkü kokan bir sevda girdi içeriye
EYVAAAH !
Ya umudum ile hasretim
arasındaki köprünün basamakları kırılırsa..
Ya benim oyuncakları kırıldı diye ağlamaktan
göz pınarları kurumuş içimdeki çocuk uyanırsa..
Korkularım ve kırılganlıklarım hep bu yüzden
Hep kendime pişmanlıklarım..
Şimdi bir uçurumun kenarından bakıyorum aşka
Bir adım atsam, annesinden uçmayı öğrenmeye çalışan
yavru bir kuş gibi düşecek umudum yere..
Artık sevdam sana da yenildi
Aşk dedim, sevgi dedim,
Sen ise BİR DOST..
Sana olan sevdamı
Simge durumunda küçültüp
ardından bir umut diyerek
Kalbimin geri dönüşüm kutusuna kaldırdım.
Belki bir gün yanlış adreslerde mutluluk aramaktan
sıkılır da geri dönersin diye..
Gönlümdeki güneşin batışını seyrederken
Üzerime yağan karlar,
Bana duygularına yenilmiş mantığımdan yadigar
Bu yüzden midir bilmiyorum
Vazgeçilmezlerim arasında oluşun
Yoksa bir meleğin kanatlarının ardına
saklanmak için mi seviyordum seni ?

[GooD aNd EvıL]

Sana yar diyebilmek çırılçıplak bir ağaçta meyva olmaktı
Kör bir kurtçuğun aşkını aradığı bedenimde
kemirilmiş ne kadar duygu varsa,
çürütülme korkusuyla teninde kışı yaşarken
yüreğinin yapraksız dallarına tutunmak kadar çaresiz,
bir daha geri dönemeyecek kadar yorgun,
ve sevgisiz yaşayamayacak kadar ölümdü,
Sana yar demeden yardan düşmek.

Sana yar demeden; yardım edin çaresizliğime dememek için
son bir cesaretin kılıksız kıyafetsiz korkularıyla ilk kez haykırıyorum.

Rengi senin olsun okyanusların,bana gözlerin yeter
Vazgeçtim ilkbaharın ılık rüzgarından,bana nefesin yeter
Söz verdim kendime,
sen yoksan deymeyecek tenime topraktan başkası
Sana yar diyeyim yeter.
Ve bilki,sana yar demeden yardan düşmek ölmektende beter..

[GooD aNd EvıL]

Gene hangi dua’yı okudun anne,
Vurulduğum yerde güneş açtı
Yine mi ağlıyorsun anne,
Cennetime yağmur yağdı

Üzülme anne ağlama, sırtımdan yedim kurşunu kalbimden değil.
Öylece duruyor hayallerim, vatanım şerefsizlere yar değil.

İzin günümde be anam.
Yârime mektup yazdım o gün.
Kınalı ellerinin kokusunu özledim demiş,
Bir kalp çizip içine de şafağımı yazmıştım.

Birliğe döndüğümde erkenden yatmış,
Gece beni bir üç nöbetine uyandırmaya gelen çavuşla
Rüyamda seni gördüğüm ve beni uyandırdığı için tartışmıştım.

Sıkı giyin oğlum, hasta olma sakın ve paran varmı diye soruyordun
Bende her zamanki gibi var anne diyordum, var.
Hiç olmadı be anam, hiç olmadı
Nasıl isterdim, ardımda bir yar birde ana bırakmıştım.

Sağ olsun tertibim cemil memleketinden tütün getirmiş, sigarasız kalmıyorduk.

O gece birlikte gittik nöbete.
Yolda bana "Sanki bu gece bir şeyler olacak" der gibi bakıyordu
Ama yiğitti söylemiyordu.
Nöbeti devraldığımızda garip bir sızı çöktü benimde içime.
Sanki terli terli su içiyor, seni üzüyordum be anam, öyle bir şeydi işte.

Nasıl oldu anlamadım!
Cemil " yere yat " dediğinde çoktan yerde bulmuştum kendimi.
Anlamadım vurulduğumu, sıcacık bir şey hissettim sırtımda
Terliyordum, sanki yaz gelmiş öğlen sıcağı çökmüştü tepeme.

Dudaklarım kurudu birden
Cemil " dayan " diyordu, ama ağlıyordu
Gözyaşları yüzüme damladığında verdim son nefesimi.

İşte o an sana ilk ihanetimi ettim anne.
Önce atalarım, sonra yârim canlandı birden gözümde.
Hoş gör be anam, kızma. Bende baba olacaktım
Daha adını bile koymamıştık oğlumuzun, iki ay vardı doğmasına.

Bilmiyorum duyuyor musunuz sesimizi
Korkmayın, ağlamayın, gurur duyun.
Vasiyetimizdir.
Öyle evlatlar yetiştirin ki, adları Mehmet, soyadları Şehit olsun.

[GooD aNd EvıL]

Sen benim gecem olsan, ben senin hecen
Aşk kelimeleri dökülse dudaklarından,
Seyretse gelip geçen.
Kalbine giremedim ya; sen olmalısın illa ki seçen!

[GooD aNd EvıL]

Ben çok yangında kül oldum,
Senin hasretin ne ki
Ben her dürüstlüğümde kayboldum,
Senin vicdanın ne ki

Yar derdim hep sevdiğime
Meğer yan dermişim yüreğime,
Senin yangının ne ki

Rüzgâr oldum duruldum Gül oldum solduruldum
Bu karamsarlığımı insafıma sordum,
Senin bakışların ne ki

Yaşardım aşkı çaresiz, severdim yâri bedensiz
Yeter ki benim olsun, ölüme giderdim kefensiz...

Ben çok şarap içtim, aşkının sarhoşluğu ne ki!