Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Şu gönül bahçemde açan kıpkızıl bir gülsün
Dönder de yüzünü bir kez bu yüzüm gülsün

Bir çıkıp gelsen ah, akan gözyaşımı silsen
Nasıl sevinir şu kalbim, nasıl sevinir bir bilsen

Sürünür gezerim sensiz, bu uzak diyarlarda
Geçip gitti seneler, gelmedin bu sonbaharda

Özlenen bir diyar gibi, bir vefalı yar gibi
Çiçekler açtırsan bahçeme, bir serin bahar gibi

Bu kaçıncı yaz geçti, kaç sonbahar bekledim
Soldu bütün yapraklar, sen hala gelmedin

[GooD aNd EvıL]

Dayanmak Zor Bu Acıya Bu Sensizliğe,
Yoksun Bilmem ki Neden?
Bıktım Artık Böyle Yaşamaktan,
Her Ayrılık Şarkısında
Seni Yeniden Hatırlamaktan.

Unuturum Diyorum Kendi Kendime,
Olmuyor, Olmuyor İşte.
Ne Bir Başka Sevgili Ne Masum Bir Aşk,
Tutmuyor Yerini Sevgini Asla.

Yasamak İstemiyorum Sensiz Bu Gezegende,
Doğmuyor Güneş Sensiz *******de.
Sabahlar Olmuyor ,Günler Geçmiyor,
Ruhum Yokken Bedenimde.

[GooD aNd EvıL]

Her yalnız anımda sırdaşım oldu,
İçimi kâğıda döktü bu kalem.
Kimi eğlendirdi, kimi güldürdü,
Kimi yaraya tuz ekti bu kalem.

Ne olup bittiyse her şeyi gördü
Yanlışa uzanan elleri kırdı
Uymadı batıla, hakkı haykırdı,
Hep doğrudan yana çıktı bu kalem.

Dönmez o, rüzgârın estiği yöne
Ayak uyduramaz kaygan zemine
Yazdığı doğrular battı kimine,
Kimi sahibini yaktı bu kalem.

Gönül bahçesinden muhabbet derin,
Alın, kıymetini bilene verin
Ayrık otlarının, çatlak seslerin,
Hep çanlarına ot tıktı bu kalem.

Haklıya, çalınan hakkını verdi
Mazlumu savundu, zalimi yerdi
Batılı haklayıp yerlere serdi,
Küfür kalesini yıktı bu kalem.

Kin ve nefret yalan, sevgidir gerçek
İnsan olan kadir-kıymet bilecek
Dostlara sunulan bir buket çiçek,
Düşmana atılan oktu bu kalem.

Onlarla huzuru bulurdu cihan
Onlarsız bu dünya karanlık, zindan
Nice gönül ehli insan ardından,
Ağladı, gözyaşı döktü bu kalem.

Mürekkebi mermi, her harfi gülle
Geri adım atmaz, gitse de kelle
Sesini duyurdu yedi düvele,
Bu hakkın sesiydi, hak’tı bu kalem.

O, asla kem gözle bakmazdı ele
Dikenine rağmen su verdi güle
Dostluğa susayan cümle gönüle,
Sevgi seli oldu, aktı bu kalem.

[GooD aNd EvıL]

Bu Kalp Seni Unutur mu



Yıllar geçse de üstünden bu kalp seni unutur mu
Kader gibi istemeden bu kalp seni unutur mu
Bir hasretlik yüzün vardı
Içinde bir hüzün vardı söyleyecek sözüm vardı
Bu kalp seni unutur mu, bu kalp seni unutur mu
Kalbim seni unutur mu
Anlamı yok tüm sözlerin sensiz geçen *******in
Yaşanacak senelerin bu kalp seni unutur mu
Bambaşka bir halin vardı
Farketmeden beni sardı benliğimi benden aldı
Bu kalp seni unutur mu, bu kalp seni unutur mu
Kalbim seni unutur mu
Bana aşkı veren sendin sonra alıp giden sendin
Yollarımız ayrı derdin bu kalp seni unutur mu
Oysa düşlerim başkaydı
Birden bire yarım kaldı benliğimi benden aldı
Bu kalp seni unutur mu, bu kalp seni unutur mu
Kalbim seni unutur mu



Fikret Kızılok

[GooD aNd EvıL]

Öyle bir yalnızlığın ortasındayım ki;
Neden herkes suskun
Neden hiç kimse yok buralarda;
Niye kaldım gene onunla; yalnızlıkla..
Herkes gitti bir ben kaldım buralarda
Yeri göğü inleten bir çığlık atmak geliyor içimden
Belki ışıklar yanar evlerde,
Belki bozulur sessizlik, sesimle..
Gidiyorum, düşünüyorum,
Sanki karanlık olan bu kenti
İçinde hayalleriyle, fahişeleriyle
Üzerimde taşıyorum..
Bu kentte mi paylaştım dostluğumu
Bu kentte mi paylaştım aşkımı
Bu kent mi aldı varımı, yoğumu
Öyle bir yoğundu ki trafik
Gidemiyorduk ileri,
Herkes mutlutdu, her taraf ışıklara esir..
Belki de yolumu kaybettim,
Bilmiyorum ben nerdeyim,
İşte gene geldi aklıma gidişin
Feryatlarda, çığlıklarda kalbim,
Niye gitmiştin..
Ve sen öyle bir sevgiliydin ki sevgilim
Giderken elveda bile demedin..
Sen sevdiğimdin benim..
Aklıma geldiğinde huzurla dolardı içim
Gitmişsin... Niye gitmişsin..
Bu kent neler aldı benden,
Ben ona seni verdim
Sen sadece seni almadın giderken
Şimdi içimdeki külleri yok etmeyeceğim,
Yok etmeyeceğim ki;
Bir gün alev aldığında
Yangınım göklere vardığında;
Seni de yaksın, tıpkı beni taktığın gibi..
Bir gün verecek mi bu kent bana seni
Verse de ben alacak mıyım geri
Gidişin bu kadar yıktı beni
Niye gitmişsin? Niye.. Niye

[GooD aNd EvıL]

Bu kente hiçbir zaman alışamadım,
Etrafımda yüzlerce, binlerce insan var.
Ancak çok yalnızım…
Çocukların gürültüsü,
Komşunun müzik sesi,
İnsanların konuşmaları,
Tüm bunlara rağmen,
Etraf çok sessiz geliyor,
Hiçbir şey duyamıyorum…
Niçin mi?
Sesin yokta ondan…
Güneşin batışı,
Denizdeki yakamoz,
Ne güzel değil mi?
Ama anlamsız geliyor bana,
En güzeli olan sen yoksun ya ondan…
Bahar geldi, doğa canlandı,
Çiçekler ne güzel kokuyor,
Ancak pek anlamsız geliyor,
Güzel kokun yok ya ondan…
Herkes ne güzel gülüyor,
Parklar, bahçeler dolup taşıyor,
Ben tebessüm dahi edemiyorum,
O güzel gülümsemen,
Seni seviyorum demen yok ya ondan…

[GooD aNd EvıL]

Bu kent öldürüldü diyorlar
kurşuna dizildi bir geceyarısı

Hayaletler geziniyormuş şimdi
sokak aralarında ve caddelerde
baykuş tüneği olmmuş alanlar
ve yarasalar uçuşuyormuş

Silah ve esrar kaçakçıları
altın çağını yaşarlarken
artıyormuş bir yandan da
kumarhaneler, meyhaneler

Borsa oyunları, hileli iflaslar
birbirini kovalayıp dururken
nasıl çıkmışsa pek bilinmiyor
yaygınmış şimdilerde rus ruleti

İntiharların sayısı bilinmiyor
çoğalıp duruyormuş fahişeler
ve artık bunların hiçbiri
olay bile sayılmıyormuş şimdi

Bu kent öldürüldü diyorlar
bahar gelmez artık buraya

[GooD aNd EvıL]

Giden gelen yok. Bir titreşimdir bu.
Duragan fulyanın üstünde arı
Bir diyapazon gibi titremekte. Kırlangıç
Tarihsizdir. Belleğim sarsılıp duruyor denizde.
Martı bir uçta kanat, bir uçta ses.
Ya sabah, ya öğle. Gemici ve bulut,
Güneş ve yağmur kıl payı bir dengede.
Dolu bir boşluğu doldurup boşaltmak işimiz
Ölülerle, *******le, sümbüllerle

[GooD aNd EvıL]

Bu mektup sana…hani eskiden canım dediğim sen vardın ya işte ona bu mektup…
Belki hüzünlenirsin diye göz yaşlarımı akıtmadım korkma mektuba…
Bakarsın hatanı anlarsın incitmezsin bir daha kalpleri diye yazıyorum
Korkma ben alıştım yaşamaya senin bıraktığın o kırık kalple…
Şimdi nerdesin ne yapıyorsun kimin elini tutuyorsun yada kime aşkım diyorsun bilmiyorum...
Ama sakın incitme onların kalplerini…
Benim suçum demek ki seni çok sevmemmiş…
Yoksa sen bunları yapacak biri değildin,belkide…
Hatırlıyor musun o günleri hani birbirimize seni çok seviyorum derdik…
Ne kadar güzeldi o günler sana anlatamam çünkü anlamazsın!
Hiç düşündün mü bilmiyorum bensiz yapabilir mi acaba diye
Ama hiç zannetmiyorum çünkü sen bencil bir kalp taşıyorsun biliyorum…
Hani senin için her şeyi yaparım derdim, bende yaparım derdin hatırlıyor musun?
Ama sen hiçbir şey yapamazsın çünkü sen sadece arkadan vurursun…
Belki hüzünlenmişsindir, dur bekle pencereden dışarıya bak gözünü kapat
Ve biraz bekle… Evet unuttun değil mi yazdıklarımı!
Hayır deme kendini kandırırsın, beni kandırdığın gibi…
Bu arada bizim şarkımız vardı hatırladın mı?
Ben hiç unutmadım ki çünkü hep onu dinliyorum…
Yalnızlık… Bilir misin bu duyguyu?
Ben çok iyi bilirim çünkü aldatan bir kadın gibidir yalnızlık…
Karanlığı bilir misin peki?
Çok çaresiz kalırsın hani tutunacak dalın kalmaz ya işde öyle bir şey…
Nerden bileceksin ki..!
Şimdi ben hem yalnızlığı hem de karanlığı yaşıyorum senin umurunda olmasada…
Belki geri dönmek isteyeceksin bana
Sanacaksın ki bende döneceğim sana
Ama yanılıyorsun,sana bir sözüm var ve tüm cesaretinle kazı beynine;
- BAZI ŞEYLER AFFEDİLEMEYECEK KADAR BÜYÜKTÜR,
AMA AFFETMEK BÜYÜKLÜKTÜR…
SENİ AFFETMEK BÜYÜKLÜKSE,BIRAK YALAN DÜNYADA BEN KÜÇÜK KALAYIM!..
Evet…bir şelale kadar hırçın geldi sana belki yazdıklarım;
Ama su kadar berrak duygularımla akıttım sayfaya merak etme!
Sen zaten merak etmezsin ki!

[GooD aNd EvıL]

Bu Memleket Bizim
Dört nala gelip uzak Asya`dan
Akdeniz`e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket bizim

kapansın el kapıları
bir daha açılmasın
yok edin insanın insana kulluğunu
bu davet bizim

bilekler kan içinde dişler kenetli
bilekler kan içinde ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benzeyen toprak
bu cehennem, bu cennet bizim

yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine
bu hasret bizim



ALINTI - NAZIM HİKMET