Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Yağmurun kucağına düşmüşüm
denizin ortasında
Bir tek sen varsın kayıkta
ellerin yoksul
gözlerin tuzlu
Kelimelerini unutmuşsun
evden çıkarken
Sanki hiç görmemişsin beni
ve çocukluktan kalma bir öğüt
yabancılarla konuşma

Bir sevdayı çıkartıp sırtından
denize atarsın
Bir sözü parmağından
Öpüşmeleri tükürürsün tuzlu suya
Yağmur dokunuşlarımı yıkar saçlarından
Gülüşün küreklere takılır.

[GooD aNd EvıL]

Gün biter gülüşün kalır bende
anılar gibi sürüklenir bulutlar
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
yarım kalan bir şiir belki de

Aykırı anlamlar arayıp durma
güz biter sular köpürür de
kapanmaz gülüşünün açtığı yara
uçurum olur cellat olur her gece

Her gece yeniden bir talan başlar
acı ses olur, ses deli bir yağmur
eski bir eylüle gireriz böylece

Sığındığım her yer adınla anılır
ben girerim, sokağı devriyeler basar
bir de gülüşün eklenir kimliğime

[GooD aNd EvıL]

Yaralı bir şiir süzülür kalemimden
Sen kolunda bir ihaneti gezdirirken
Bir tutam saçına karışır boğulurum
Gözlerinden kaçarken köşe bucak
İçimde bir çocuk intihar eder

Bir kağıt falında kaybederim umudu
Düşlerimi güneşe satarım
Ellerin kirlense de her sabah
Ben gülüşüne susarım

Yaşlarımı yakarım
Göz kapaklarıma varamadan
Gölgemi kaybederim
Bir yaz yağmurunun ardından
Tam susturacakken yüreğimi
Sana çarpar gözlerim
Vurulurum

Sen
Her sabah ellerin kirli
Kolunda bir ihanet
Ben
Her gece yaralı bir şiir
İçimde çocuk cesetleri
Gözlerine vurgun
Gülüşüne suskun.

[GooD aNd EvıL]

Yüzüm kayıptır gözlerinde.
Gözlerimde, ışığı karartılmış bir şehir
ve toprağa düşen yağmur damlası günahkar,
doğan güneş suçlu.

Saçı rüzgarda dağılmış bir gökyüzü veriyorum sana.
Tut, karart ve yıldız as karanlığına.
Asmak için karanlığına, yağmursuz bulutlar gelecek sana.

Ve zulüm, tekrardan
cesaretini topla ve kat ömrünü şafaklara.
Bir bağırsan, bir toplasan, bir toplasam...
Toplayamıyoruz!

O, sana rehin yüreğimde,
tüm erken uyanan insanlar da bilir.
Bilirler ki; bozgunum,
her şafak yorgunum.
Lanetli insanlar öksürdü uykularıma.
Bilmem ki
ismim hafızanda durur mu hala?

Şu sıra saati bozuk bir zamandayım.
İliklerimde mevsimin şaşırmış gülleri açar.
Ayrıca
süpürülmüş kuş leşleri ayaklarımda...

Düşünürdüm, gözyaşı neden saydam,
kan niye kırmızı,
insanlar niye gece yatardı,
gece niye sessiz, sensizlik niye karanlık?
Bilsem...
...bilsem iyi olurdu işte.

Nefessiz yaşadım bir süre,
yaşanılabildiği kadar.
Aşksız yaşamaya çalıştım,
yaşanılmıyor hiç, boğazın kilitlenir durur her an.

O gülüşünü cenazeme sakla.

Tut bu elleri dipsiz mezarlara,
gözyaşlarımı gözlerine,
gurbetimi vatanına göm....

[GooD aNd EvıL]

Bu günden,yarını kayırma
Şu gözünü,kulağını
Bu günden ayırma
Kalmasın sessiz
Gün yine doğar ama
Ne belli ya sen'li
Ya da sensiz..

[GooD aNd EvıL]

Ay çöker akşamdan...
Sabah;
Nazlı bir aşıktır,
Umursamaz yeni günü.
Merhaba demeden yarına,
Derinden bir iç çeker sanki.
Gün ağlar gözlerinde;
Üşürsün...
O an,
Gözlerin yağmura benzer
Duru ve nelere hasret!!!
Sonra,
Yağmur ırmak olur gözlerinde
Dökülür sevda denizine...
Her damlasında aşk kervanı,
Oluşturduğu sırsıklam bir sen...
Ay çöker akşamdan...
Sen;
Nazlı bir gelin olursun.
Gün ağlar gözlerinde,
Üşürsün...

[GooD aNd EvıL]

“Telaş bekler gecenin mimoza esintilerini...”


Bir rüzgar gülü sevdası
Bir mavi ürpertiyken düşlerim
Sisler çekilir sanki sensizliğime

Bilsek ki hayat
Bir kahve dönüşü çıplaklığı
O zaman
Hangi fesleğen sarar
Gölge bakışlarını.

Aklım bahar sarnıçlarında
Sevdamsa üç otuza beş halka derken
Bir fırdöndü gülüşü olur yüz dönmelerin

Sana dair yüreğinde ne varsa
Terkine attığı aşk düşleriyle
Bir hicazkar sızmasına sızar içime de;
Gün gelir
Ahir aşkların gardenya kokusunda
İşlenir tual üstü dem-i sevdalar.

Değerken yüreğime bahar kokun
Gün ağlamlarına dökülür melankoli.

Bir yağmur uçuşu kadar yakın
Bir ışık hüzmesi gibi şehvetli
Sararken benliğini
Yakar gözlerin acıyı
Sevda ısmarlamalarında
Ve de gözyaşı olur tanbur
Derin fasıl formlarının mızrap atışlarında

Yüreğim üşürken bir baba yalnızlığında
Al gülümün ver saatleri salınır
Yivli minarenin gün ayıraçlarında.


Işın ERGÜNEY


“Sevgili Güneyliye...”.

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlığımı;
Bir oltanın ucuna takıp
Deryaya salacağım.
Ve
Biliyorumki eylül yüzlüm
Ona
Sadece sen
Takılacaksın...

[GooD aNd EvıL]

Sen;
Bazen bir dalganın görsel yansıması
Bazen buz gibi bir biranın köpük ötesisin.

Sen;
Gün batımı sohbetlerinin nazlı çiçeği
İçimdeki yalnızlığın tek çaresisin.

Ben;
Umutlar ötesi bir yolun yorgun tayfası
Ya da gök kuşağından süzülen sevda neferi

Ben;
Sevdan uğruna yakılan gemilerin direği
Ya da yudum yudum içilen sevda pınarı

Sen ve ben;
Tan yerinde buluşan gizemli aşıklar
Ya da yaşamın kanıt fotoğrafları.

[GooD aNd EvıL]

Gizlenme güneş
Hiç saklanma
Bulutların ardına...
Nasılsa bir gün
Esecek o rüzgar
Ve
Sen yine var olacaksın.
Kaçınılmaz sonların
İçimizi sarsan vedaları
İstemesek de, yaşanacak mı?
Nedense;
Sensizlikte yok oluş
Aydınlıkta karanlığa gömülüş oluyor.
Tıpkı;
Kurumuş bir dalın üstündeki
O beyaz çiçek gibi.
Kahrolmak işte bu!!!
Var olanı yok saymak.
Ama bulut da kapasa
O bir güneş...
Altı üstü ,yeni bir rüzgardır beklenen..


Bu şiir sevgili Serkan BEKTAŞ'a benden yeni yıl armağanı olsun...