Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Çıka çıka usandım içimdeki dağlara...
Harcadım tüm gücümü, menzile eremedim!
Kaptırdım benliğimi hülyamdaki çığlara...
Kardelenleri rüzgar derdi ben deremedim!
Atıldım değersiz bir pul misali sığlara.

Ne sebepse, yaz günü tutuldum tipilere?
Karıncalandı ruhum, yüreğimse paslandı...
Ne kadar çok istedim, çıkamadım göklere!
Gökkuşağım boş yere duygulara yaslandı...
Ağladım teselliye duygusuz şimşeklere.

05-07-1999

[GooD aNd EvıL]

Karlar yağdı üzerime, tipi misali
Buz tuttum,kımıldamaz oldum,dondum
Baharı bekledim zamanla soldum
Kalkmaz oldu karlar üzerimden
Kardelenleri bekledim,açmaz oldular
Umutlarıma kokular saçmaz oldular
Küstün mü kardelenim?
Güneş ısıtmadı mı seni?
Benim gibi darda mısın?
Yoksa sen de çıkmazda mısın?
Hayat küsmeye değmez be kardelenim
Kimse seni senin gibi bilmez be kardelenim
Beklediğin gözyaşın silmez be kardelenim
Ne olursun sıyrıl arasından karların
İnadına aç ta tepesinde dağların
Ziyan etme şu en güzel çağların
Aç kardelenim,inadına inadına
Seni sevmeyenlerin,görmeyenlerin
Görüp de sevgisin esirgeyenlerin
İnadına inadına aç be kardelenim
Güzelliğin dört bir yana saç be kardelenim
Üzerimde karlar,gözümde yaşlar
Önümde aşılması güç dağlar
Yalnız benim için,bir kez daha aç be Kardelenim...

[GooD aNd EvıL]

Bu dağ başında komşu olmuşum
Ermeni mezarlığına
Yalnızlık sinmiş katmer katmer
Her yanıma
Bir sen çıkmışsın ki karşıma
Deli divane olmuşum ,
Arzu arzu dolmuşum
tepeden tırnağa.

Yüreğimin atışından korkarsın
En olmadık zamanlarda
Nükseder uzman hekimliğin
Ahh..ahh
Bir açsan da görsen yüreğimdeki
Kan kırmızı açan kardelenlerimi
Kan tükürürken

ARALIK/1988

[GooD aNd EvıL]

Ansızın bir ateş topu düşer yanı başıma
Yakar içimi, dağlarcasına kor alevi
Anlarım bir parçam varmış dışımda
Taşıdığım gövdeden ayrı, biraz uzakta

Farklı zamanlarda beni doğurmuş anam
Farklı ad koymuşlar bana her defasında
Bir ağaç imişim, ayrı meyve salınır her dalında
Düşmeye görsün biri, titrer ardından diğerleri

Kuralı mı değişti matematiğin, sayıyorum
Görüyorum ki, sekiz bir ediyor, bir sekiz
Kitaplar karıştırıyor, bilgelere soruyorum,
Çözüyorum tılsımı: çünkü biz sekiz kardeşiz...

29.02.2000 Kadıköy 17:29

[GooD aNd EvıL]

Kardeşim

Bugün yalnız sana,sana yazmak istedim
Duygu yüklü kalbimin kilidini açarak
Tüm hissettiklerimi, paylaşmayı istedim
Mutlu olmam mümkün mü,senden ayrı ,kaçarak.

Ben seni sevmedim mi,öyle mi sanıyorsun
Oldum sari çizmeli,dalgayla anıyorsun
Sunu unutma canim,inan aldanıyorsun
Huzur bulmam mümkün mü,başka kapı açarak

Bana umut olmuştun,amaç,gaye olmuştun
Her anımda sen vardın,dünyamı doldurmuştun
O sevecen sesinle,cennette sandırmıştın
Kaçar mıydım yanından,bir kus gibi uçarak

Yanındayken başladı,yokluğun ve hasretin
Simdi uzaklardasın,biter mi artık derdim
Ben sana veremedim,ama sen çok şey verdin
Nasıl alışacağım,sensizliği içerek

Beni hep konuşmamla,muhabbetlerle andın
Seninle alay eden,kalpsiz duygusuz sandın
İtiraf etmeliyim,bu konuda aldandın
Şimdi tek başımayım, hem kendimden geçerek

Sana anlatamadım,duygu ve düşüncemi
Hep senle dolu olan,gündüzümü, gecemi
Bilmem çok mu karışık,hayatim bilmecemi
Çözüm kolay mi oldu,bensizliği seçerek

Yirmi üç gül demiştin,binleri olsun feda
Simdi karsımda resmin,kulaklarımda sesin yasadığımız günler ve kalan hoş seda
Artık etmeli miyiz,birbirimize veda
Yalnızlık topluyorum,mutsuzluğu biçerek.
Ama şunu unutma ki seni asla ve asla unutmayacağım.
Yaşadığımız günleri hatırlayıp tebessümle kardeşim
Sen unutsan da....

[GooD aNd EvıL]

Çıkmaz sokaklarda uğur olurum
Çaresizliğinde umut solurum
Derini soymadan, dertten korurum
Deryalarda hicran bulur yokluğun

Dilerim dostların kalır vefakâr
Sevda derman olur, mahşere kadar
Ümidim; olmazsın sende cefakâr
Deryalarda hicran bulur yokluğun

Tebessüm yüzünden kayıp düşmesin
Boyun büküp güller asla küsmesin
Şansın uzaklara kaçıp yüzmesin
Deryalarda hicran bulur yokluğun

Mutluluk ruhuna essin dolansın
Nakış, nakış canda neşe çoğalsın
Efkâr ile hüzün kara bulansın
Deryalarda hicran bulur yokluğun

Sevgi yüreğinde çağlayıp coşsun
Çile sonsuzluğa uzanıp koşsun
Gönüllerde meltem misali hoşsun
Deryalarda hicran bulur yokluğun

[GooD aNd EvıL]

Bir hain hıçkırıkla düğümlendi boğazım,
yanıyor her bir yanım ateşler içinde,
bağıra bağıra kesildi bak avazım,
bunca kavgalar niye kardeşler içinde.

Biri vurdumu birisine,dönüp bakmıyor bile,
gün geçtikçe artıyor yalan dolan ve hile,
yurdum tertemizken dönüyor kanlı bir güle,
bunca düzenbazlık niye kardeşler içinde.

Hınzırlar sırıtıyor,görmüyor musun tepende?
Susmuyor doğru yolda olanda,yanlışa sapanda,
insanlarım tutsak kalmış insafsız bir kapanda,
bunca art niyet niye kardeşler içinde.

Artık vakit tamamdır,
hepimizin kökü ademdir,
birbirini yiyen yamyamdır,
kucaklaşsın herkes kardeşler içinde.

[GooD aNd EvıL]

Kapasam gözlerimi
Ve uyansam uykumdan
Hissetsem tenimde
Güneşin serinliğini
Yağmurun sıcaklığını
Ay batsa üzerime
Işıldasam, mat bir şekilde
Ve sesini görebilsem hayallerimde
Sessiz sessiz haykırsam ismini
Sesim kısılsa fısıldamaktan
Ve bir güneşli bahar akşamı
Karla karışık aşk yağsa üzerime…

[GooD aNd EvıL]

Benim adım insanların hizasına yazılmıştır.
Hergün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu.
Keşke yağmuru çağıracak kadar güzel olsaydım
ölüm ve acılar çatsaydı beni
düşüncem yapma çiçekler kadar gösterişli ve parlak
sözlerim ihanete varacak doğrulukta olsaydı.
Anmaya gücüm yetseydi de konuşsaydım
diri-gergin kasları konuşsaydım
"Kardeşler! " deseydim "Kardeşlerim! "
"Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan
"Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan
Bakın yaklaşıyor..."
yazık, şairler kadar cesur değilim
çoçukların üşüdükleri anlaşılıyor bütün yaşadıklarımdan
gövdem kuduz yarasalarla birazcık yatışıyor.

Benim gövdem yıllar boyu sevmekle tarazlandı
öyle bir çalımlarla gecenin çitlerinden atlardım
bir güneş sayardım kendimi denizin karşısında
çünkü çam kokularına sürtünüp ağırlaşan ruhların
inanmazdım dosyalara sığacağına
gittikçe ışıldardım dükkanlar kararırken
hüznün o beyaz etrafına sakallarım batardı.

Benim adım bilinen bütün cevapların üstüne mühürlenmiş
ellerim tütsülenmiş
evlerin yeni yıkanmış serin taşlıklarında
dirgenler, bakraçlar, tornavidalar
bende kül, bende kanat, bende gizem bırakmadılar
ve içinden bir baş ağrısı gibi çınlamaktansa
gövdem açık bir hedef kılındı belâlara.
Ve bu yüzden yakışıksız oluyor
insanları hummalı baharlar olarak tanımlamak
ve bu yüzden göğsümde dakikalar
ince parmaklar halinde geziniyor
konvoylar geçiyor meşelikler arasından
bir yaprak kapatıyorum hayatımın nemli taraflarına
ölümden anlayani ciddi bir yaprak
unutulacak diyorum, iyice unutulsun
neden büyük ırmaklardan bile heyecanlıydı
karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak

[GooD aNd EvıL]

Sen gittin
Ve burada kırık kalpler bıraktığını sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Seni yutmak istiyorum
Ben karmaşanın şehri
Dört gözle yolunu gözlüyorum

Sen gittin
Ve sinsi bir gülümseme farkettim ağlarken gözlerin
Görmediğimi sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Kılıçlarımı çıkardım ortaya
Ben karmaşanın şehri
Ölüm toplarım hazır

Sen gittin
ve kendi gidişin seni özgür kıldı sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Kelepçeler bekliyor seni
Ben karmaşanın şehri
İdam fermanın hazır

Sen gittin
ve kendine ait bir şarkın olur sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Melodin ölüm marşı
Ben karmaşanın şehri
Sözlerin kendine ağıtın

Sen gittin
Güzel havalar seninle olur sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Bütün fırtınalarımla seni bekliyorum
Ben karmaşanın şehri
Diken dolularım sırtına hasret

Sen gittin
Seninle birlikte yıkılırım sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Senin gibikaç kişiyi eskittim
Ben karmaşanın şehri
Hiçbiri sökemedi tuğlalarımı

Sen gittin
Ben karmaşanın şehri
Karahan seni korur sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Efendisiyim nice Karahanların
Ben karmaşanın şehri
Bedelini ödetirim isyanların

Sen gittin
Görünmez olursun sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Tepelerdir meskenim görürüm
Ben karmaşanın şehri
Köklerim yerlerin dibinde duyarım

Sen gittin
Ağlarım sandın
Yanılmadın
Ben karmaşanın şehri
İlk kez bir insanoğluna ağladım
Ben karmaşanın şehri
Ölümsüzlüğüm aktı gözlerimden