Süleyman Karacabey

[F.S.Mehmet1453]

Alırmısın selamımı efendim.

Ey alemlere rahmet olan canım efendim
Senden şefaat bekler bu kemter ümmetin
Esen yellerle hep gönderirim salavat-ı
Lutfedip te alırmısın selamımı.

Bilmem kaçınçı ağlayışım sensiz *******de
Hep çaresiz hep hüzne şayan bir şekilde
Hasretim daim yakar içimi katre katre
Göz yaşlarımla göndersem alırmısın selamımı

Sensizliğinle muzdarip şu yaban ellerde
Kelimeler çaresiz tıkanıp kalır dilimde
Güller hep garip sensiz şimdi mevsimlerde
Garip ümmetinden kerem ile alırmısın selamımı

Canım,Cananım,hasretim, efendim
İdrake sığmazsın,vasfını anlatamaz kelamım
Ravzana yöneldim aşkınla kor gibi yandım efendim
Aşkınla Yanan şu gönlümden verdiğim selamı alırmısın.

Divane gönlüme nakış nakış işledim sevgini
Şefaat et ey nebi sevindir şu garip ümmetini
Azabiyem aşkına verdim tüm cismimi
Vuslata eripte versem acep alırmısın selamımı.

Süleyman Karacabey