Senİ Sevİyorum

[ÇaKıR-]

YOL VERDİM SANA

Yol verdim sana..
Ve sanki ayak seslerini duyuyorum yüreğimden giden..
Her geçen gün sanki bir öncesinden çalıyor..
Gözü yaşlı bir sevgili rolündeyim sonrasında gidişinden..
Yanına aldığın bana dair cümleleri çıkartma bavulundan, sakla..
Gün olur tersine döner yaşananlar ve aşk var olur yeniden..
Ve ben durgunum bu sefer..
Yalnızım..
Sensizim de ama seyirciyim ardından sadece..
Sevmiyor olduğumdan değil, aksine öyle deli sevdiğimden,
Yol verdim sana yüreğimden…

[ÇaKıR-]

özleneceksin....

Boşluğun büyüyor sen yürüyüp gittikçe,
Sızlayan yerine basıyorum kalbimin ,
Acın dökülüyor gözlerimden
Dayanıyorum taşlı bir duvara
Soğuğumu onun soğuğuna veriyorum
Yinede çaresisizim.
Her şey yanıbaşımdayken gidişini İzlemek çok güç,
Sen istemesende unuttuğun bir yürek Olacak arkanda ,
Senin uzağında senin için olan
Ve sen dönene kadar saklanan.....

[ÇaKıR-]

Şimdi Sen Gidiyorsun

İçimde yaralı bir aşk kaldı senden sonra.
Kaybetmek zormuş.
Oysa ne kadar da kolaydı sevdalanmaya çalışmak.
Aslında yoktun ya başta.
Niye o yokluk şimdi anlamsız bir boşluk yaratıyor.
Beni hayata bağlayan şeyler dönüp arkalarını gittiler.
Hayat dedim de, üç beş kırık dökük kelimeyle anlatmaya çalıştığım herhangi bir şey.
Hayat sana yakın, benden uzak şimdilerde.

Nefes almak güç müydü eskiden.
Yokluk, sensizlikle eş anlamlı değildi.
Öncesi ve sonrası kayıp bir duygu bu.
Unutmaktan bahsediyor şimdi içimde hareket halindeki yalnızlık.
Öfke var birde ara sıra çıkıp gösteriyor kendini.
Baktığım yerler boşluk.
İçimden ağlamak gelmiyor.
Gözyaşı yok. Düğümlenmiş boğazım.
Sevdaya yakındı adın önceleri.
Şimdi perişan halim seni sıradanlaştırıyor.
Her şey koca bir yokluk.
Peki var olan ne?
Nedir şimdi yaşamak dediğin.
Ya sevmek gerçekten eskiden kalma bir yalan mı.
Düşlemeye bile korkuyorum seni.

Şimdi sen gidiyorsun.
Git.
Kal diyemem.
Tükettiklerim acıya yakın.
Özlemlerim maskeli.
Gözlerimde sisli bir şehir.
İçimde yıkılıyor mabetler.
Yüreğim enkaz.
Şimdi sen gidiyorsun ya
Boşlukta dağılıyorum ben.

[ÇaKıR-]

UNUTTUM SANMA

Seni unuttuğumu sanma sakın
Bir bulut güneşi nasıl arkasında sakladıysa
Bende seni kalbimde öyle sakladım
Çok istedim belki seni unutmayı
Çok istedim belki bir saçak altında
Gözyaşlarından korunmayı
Olmadı unutamadım
Ve her çaresizce kaçışımda
Gözyaşlarında ıslanmaktan kurtalamadım
Olmadı unutamadım
Meğer ne çok seviyormuşum seni
Unutmak isterken yalnızca bunu anladım

[ÇaKıR-]

BENİM SEVGİMİN BİTTİĞİ YERDE AŞK BAŞLAR

öyle korkuyorum ki sevgimden iyice beni esir aldı daha önceleri böyle diil di
her şey cok farklı oldu sanki herşey günden güne daha iyiye gidiyor
hatta o kadar iyiki bazen korkuyorum her güzel şeyi sonunda kötü bir şeyler olacakmış gibi
bilirsin sana olan sevgimi hiç değişmedi hala ilk günkü gibi
seni seviyorum dum du oldu daha sonraları asılında öyle olmuyacak tı
gerçi herşey bi rüya diilmiydi ikimiz içinde biz aslında var olmuyan bir
rüya yı yaşıyorduk yada yaşatmaya çalışıyorduk
kader diyorduk yaşadıklarımıza evet kaderdi
kendi elimizle yazdığımız bir kader
günlerce aynı şeyden bahsediyorduk ve her konuştuğumuzda
sanki ilk konuşuyormuşuz gibi susuyorduk bizim muhabbetimiz sessizliğimizdi
çok uğraştım senin için çok
senin üzülmeni istemiyorum demiştin son gün evet beni hiç üzmedin
sadece yaşayan vücudum oldu kalbim ve aklımı coktan gömmüştüm
cenazeye okadar cok kişi katıldıki aralarında bi tek sen yoktun
olsun dedim kendi kendime benim sevgimin bittiği yerde aşk başlar
öylede oldu seneler gecti benim rüyam bitmedi
seni unutmak için uyudum seni gördüm hiç uyanmak istemedim
uyandım evdeki her eşya seni yaşattı bana olmadı
cok uzaklaştım senden insanların birbirini tanımadığı ülkelere
orda bile kader karşıma çıktı senin isminle yaşayan biriyle tanıştım
ordan da kaçtım
sonradan anladım ne kadar uzaklaşsamda senden
ben sen olmuşum herşeye senin gözünle bakmışım
döndüm evet artık seni görsemde aşkımın ateş alacağını bile bile döndüm
beni ona götürün dediğim zaman beni götürdükleri yer .........
aslında pek üzülmemiştim burda kavuşamıştık o hala sadece benim di hep te öyle kalmıştı
artık o beni bekliyor

[ÇaKıR-]

BİR HİÇ VE BİR CİSİM
kalbime bir yara
aldım bir anda
tarifsiz o duyguya
yenildim zor zamanda
kendimi kaybettim
attım sokaklara
ama çoktan bitmişti
ışıklar sönmüştü
kendimden çıkardım
o tek bitişi
geriye kalan bir hiçti
ama görünen bir cisimdi

[ÇaKıR-]

karatoprak ben geliyorum

yolların cıkmazına hapsettim yuregımı
ve ellerımdekı son sewgı parcacıkları idi yere dokulen
ne bir ümidim nede bir haykırısım vardı artık
bir kez sewebıldım
binkez ölüyordum hergün
özlemek basit bir cümle artık gozlerımde
susmak ise bir mühür sözlerime
yemınlerın ortasında bir çöl hayatı belkı hayellerım
yada ıssız bır sokaktakı kayboluş
ama adı herneyse bendekı sana karsı buyuk bır ozlem..
sözlerimde, gözlerimde ve garip yuregımde bir haykırış
senın ıcın yasadım hep
ve senın ıcın ölüyorum
yeter artık aç kollarını kara toprak ben geliyorum ..........