İsmet Zeren

[GooD aNd EvıL]

Çiziverdin Sessizce Suskunluğumu

Eskilerde vardı eskiciler
Antika satardı
Denize düşen
Ay ışığı izlerinde
Dul bir kadın
Gözlerinde tarihin karanlığı dolaşırdı
Ağlardı bir bebek
Loş karanlığında ıssız yolların
Kurt sesleri karışırdı
Çakal ulumalarının dehşetine
Ve antikalar ayaklanırdı
Mezar taşlarını delerek
Bir kilisenin bahçesinde
Beşiğini oyuncak yapardı
Vampirellanın
Derinine saklanırdı herşey
Bir çığlığa dönüşürdü
Bir başka çığlık
Yarasaların ağlayan haykırışlarında
Kan dökülürdü çiçeklerden
Isırık izlerinden fışkırıp
Dişlerimin et obur açlığına
Kadına dönerdi adam
Göz bebekleri beyazlaşarak
Bir yılan tıslamasına benzerdi
Kuş sesleri korkudan
Bıçağın sesinde saklıydı söyleteceklerim
Çiziverdin sessizce suskunluğumu
Döküldü sokaklarına düşlerim
En masum ve en unutulmaz sırları çocukluğumun
Gecenin karanlık bir yerinde
Bir yanlız adamın omuzlarında