Ali İlik

[GooD aNd EvıL]

Demlerim Ruhumu Her An
Demlikten yeni dökülür
her gün ruhum
bedenim yorgun
incecik çay bardağı
terlemez hiç vücudum

tavşanların kanı soluk olur
yapışır durur durmadan!
inanın hiç yorulmaz
ruhumdur bedene tutunur

ben koşarsam ayaklarım koşmaz
çiçekler bitse bir kaldırım kenarında
sevişse karıncalar arılarla
en çalışkan hayvanlar toplantısında
bakmaz gözlerim asla!
kavuşmaya uçarken Taksim Metrosu'nda
ruhumdur bakan
koşan ruhumdur
kanat takıp uçan
sevgilime..

okuyan odur sessizce
bilinçler ülkesinde
kavrayan kitapları kucağında

dudaklarım çalışmaz
her nedense
an gelir uçkura vurur dudaklarım
ruhumdur işte dinlenen
dilden dönen

çağırılınca bir davete
bedenim istifa eder
ruhum atanır nereyeyse

duyarım duyarım ki
içine yüklediğim duygularım
vagonlar dolusu
his taşıdığım içine
zamanıdır ruhumu kutlamanın!

kulaklarım köpeklere yem edilse bile duyarım!
mendilden olsa da gözlerim
ağlamamı kusarım sevinçle!
çünkü ruhum var dedim derinimde
her an ama her an
taptaze bir demlikte!


Ali İlik