Ünal Beşkese

[GooD aNd EvıL]

İstanbul'u Seyrediyorum (nazire)

İstanbul'u seyrediyorum gözlerim kapalı;
Kurşûni gökyüzünde kalorifer dumanları,
Bir araba geçiyor caddeden gümbede-güm bas yaparak,
Havalı kornalar,
Kasetçilerden avaz avaz'Küçük Bilmemkim'in uzun havaları;
İstanbul'u seyrediyorum gözlerim kapalı.

İstanbul'u seyrediyorum gözlerim kapalı;
Ne deniz kalmış,ne martılar,ne dalyanlar.
Eğri-büğrü asfalt yollarda birikmiş yağmur suları,
Bir kadının suya değiyor ayakları;
Ayakkabısı delik olmalı...

İstanbul'u seyrediyorum gözlerim kapalı;
Ne Markiz kalmış,ne Lebon,ne Atlantik,ne Piknik,
Hepsinin yerinde lâhmacuncular,kebap salonları...
Nerede Beyoğlu,hani Nişantaşlılar,Modalılar?
İstanbulla beraber İstanbullular da bitmiş olmalı,
İstanbul'u seyrediyorum gözlerim kapalı...

İstanbul'u seyrediyorum gözlerim kapalı;
Bir Romen kızı geçiyor kaldırımdan;
Lâf atmalar,el atmalar,bıyık burmalar, pazarlıklar
Birşey düşüyor elinden yere;
Gururu olmalı,
İstanbul'u seyrediyorum gözlerim kapalı...

Ben,bu şehrin elli yıl önceki halini bilirim.
Açamam gözlerimi,mümkün değil,ölürüm!
Artık İstanbul bana kapalı,gözlerim İstanbul'a kapalı;
İstanbul'u seyrediyorum gözlerim kapalı...

(1992)

Ünal Beşkese