|
|
|
10-13-2008, 06:29 PM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57895
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Aklım Betimleyemez Oldu Seni
Aklım yokluğunda betimleyemez oldu seni Ağlamam lazım, yerine gülümsüyormuşum izlenimine kapılıyorum Düşünüyorum sonra, sözcüklerim yokluğunu tanımlıyor Geleceğe ilettiğim duygularım, hayallerim nerde Sanki şimdiki zamanda her şey dağılıyor Benliğim dışarıyla temas halinde Haz ve hoşnutsuzluk bir arada ikilemlere kalıyorum Saldırgan dürtülerime yeniliyorum sonra Neye isyan etmeliyim bilmiyorum Korku mu bu Bütünüyle yazıya aktarılamayan duygu; içimdeki Yada arzu ettiğimi sandığım kadar katışıksız değil mi aşkım Aslında duygum aklımın kalesinde kapıda kaldı da yabancılaştı mı içimdeki aşka Neden bu zihinsel karmaşa Özlemlere gebe yolların sonunda yanına geldim Bak,bitti yokluğun zaferi, bıraktım kendimi sana Dağılıyorum sanki imgelemlerim arasında Bastırılanların geri dönüşü varlığın oluyor sonra yarı yolda kalıyor kaygılarım Varoluş ve bir o kadar yokoluş hikayesi görünürdeki Gizil sandıklarım açıldı, sen değilsin sanki içindeki Bir yalnızlık oyunu, sessizlikleri ve baştan çıkarıcı soruları aldım yanıma Zaaflarıma yenik düşüyorum ara sıra Aldırmaksızın bir resim çiziyorum zamana Her şeye rağmen sensin yanıma aldığım Öznel sorgulamalarım bitti de endişelerim kaldı geriye Süslenmiş ve sunuma hazır bir paket gibi aşk Düşünüyorum Ben sana âşık değil miyim yoksa Kapsanan veya kapsayan, hangisi bana kalan bu oyunda Her şey normaldi düne kadar, oysa şimdi seçim yapmak başa bela Anımsamaya çalışıyorum sen miydin dün gece düşümdeki Bekledim, ateş basan sabahlara geldim yine Bir gemi sanki dumanı tüten ufukta Anımsayamıyorum inan, nerde karıştı aklım nerde yüzleştim yokluğunla Öteki dediğim karşısına aldı seni, sürekliydi varoluşun hani Saldırılar, yalnızlıklar, peş peşe gelen cevapsız sorular Baş edemediğim yerde sürekliliğin bozuldu galiba, sekte vurdu hayat varoluşuna Oysa ruhumun ihtiyacı var aşkına sarılmaya Öznel bir duygumdun, sahiplendiğim Aşka dönüktü yüzüm varlığın kadar yokluğunda da Aşk sendin baştan aşağıya Aşk sensin bilinçaltı yolculularımın dışa açılan durağında Sanki dört günlük kısa bir yolculukla anlam arayışına girdim Gittim geldim, senden uzakta aklım aşkımdan çıkacak sandım Dedim ya korkum bu galiba Nerden çıktı şimdi bu karmaşa Sonsuz dünyalar yarattık aşkla, kıyısında denize taş atan çocuk yüreklerdik orda Düşlemsel bir uzaklık girdi aramıza, en kötü bu ya Betimleyemez oldum sevgilim seni, rüyalar da dağılmada Hadi tut gerçeğimi, düşlerimden başla ama Hadi tut da evvel zaman içinden yürüyelim aşka çocuk adımlarımızla Hatta eskisi gibi tutkuyla bağlanalım masalımıza Hadi tutkudan söz et bana Kuşkusuz ve koşulsuz bir aktarım başlasın sonra Tüm nesnel hallerim, iç yada dış tüm yolculuklarım sana çıkmalı Değişen sadece dilim, ifade tarzım belki Köklü bir bakışım var hala ilişkisel alanımıza Aşk ektik ruhumuzun topraklarına Derin bir yerden yara aldım biliyorum Adeta bir intikam duygusuyla çalışıyor zihnim Kılıcımı kuşandım seni yağmalayacak tüm korsanlara Hatta kendiliğime bile kalkanım var Sensin düşümdeki gerçeğimdeki kadar Değişiyor sandıklarım yorgunluğa ait yanılsama Sana dönük yüzüm İşte şimdi bitti yokluğun sandığım boşluk Şimdi bitti bu karmaşık oyun Döndüm şehr-i İstanbul’a Gülümsüyorum gözlerine aşkla
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|
|
|
  |
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Hibrit Mod
