Nilüfer Aydur

[GooD aNd EvıL]

Adam Düşünerek Uyandı Yılanlı Uykusundan

Kim sevmez doğduğu yeri
Hele karnı doyduysa
Bağbanı olduysa salkımların
Sevdalandıysa üzüm tadında
Bir de uzandıysa toprağına boylu boyunca

Yollarında hayatımı sektirdim
Çakıl taşlarında umutlarımı
Göğsümü yardı dalgaların
Turuncunu içtim yeşil dalların

Dutların lezzetinden düştüm
Ağaçların sızısı aktı yaramdan
Anamdan ayırmadım seni
Sevgini kendimle büyüttüm vatan

Kötücül rüyaların şavkı vurdu ellerine

Kara günler seğirdi gözlerimde
Evde çoluk çocuk aç mı kalacak
Loğusa kadınlar sütten kesildi
Bu neslin dişleri siyah mı olacak

Top sahalarında kustum ateşimi
Küfürlerimle dövdüm kendimi
Her yuvarlak dünya gibi
Haykırarak savurdum tekmemi

Kıvrandı bağrında bozyılanı

Anamdan emdiğim süt ağzımda acıdı
Dizgine gelmez oldu korkularım
Otlaklarım kuruyup sarardı
Gayrı uyku tutmaz bu sancı

Erenler istihare yatsın
Tımarlansın öfkenin sağrıları
İlahlar koşuma hazır
Yayından çıktı bu kaygı

Sabah olmuyordu horozu ölü kümeste

Azaptan aşka geldi şeytan
Değişti kavganın yüzü
Peşimde izi sürülemez bir çift sansar
Bileğim kuvvetten düştü

Kaderim çağdaş bir envanter artık
Gürzü toprağa gömdük çoktan
Ecelim uydudan göründü
Cesedim fotoğraflara gömüldü hiç yoktan

Dayanamadı
Dur dedi bozyılan
Davrandı rahatından
Toprağa akıttı kendini
Ayrıldı adamın bağrından

Ve adam düşündü
Ve gitti yılan
Adam düşünerek uyandı yılanlı uykusundan