Abdullah Karabağ

[GooD aNd EvıL]

Analar Ağlamasın

Sekiz fidandık
Coşardık
Boz-bulanık seller gibi
Kürtdağı’nın doruklarında

Yüzümüz dağa doğru
Dağ uzanır ülke’ye doğru

Buralar
Sınır boyu
Dörde bölünür yürek
Gecesi
tuzak
Deminde değilse
Konuşmaz namlu
Takibe alırlar kaçağı
uzaktan uzağa

Ansızın sarıldık
Gün ağaranda vurulduk
Selvi fidan dizildik
Kürtdağı’nın ormanında

Sözümüz öze doğru
Öz çağırır öze doğru

Zalimce doğrandık
Görülmedik
Çiğnendi bedenlerimiz
Duyulmadık
Toplu mezar olduk
Bilinmedik

Bir baş yükselir
Ovadan göğe
‘Ulu derviş’e yorulur
Mekânı Ökkeşiye
Ağlar yorulur

Söyleyin babalara
Babalar ağlamasın

Unutmadık gidenleri
Gelenler unutmasın bizi

Canlara söyleyin
Canlar boyun eğmesin
Boyun eğmek için
Düşmedik toprağa

Söyleyin analara
Analar ağlamasın!


Şarkım Karanfilde Kalsın

Abdullah Karabağ