Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

İstanbul
İstanbul gibi adım yalnız
Karaborsada satılmış biletlerim
Çarpık kentleşmiş yüreğim
İçinde korlar,alevler
Kız kulesi gibi
dünyadan bihaber,
darmadağın,
tükenmiş
Adına şiirler yazılmış
Cinayetler işlenmiş adına...

Ömrüm ayaklar altında
Kavuşmaz,
Böyle gider bilirim
Sığmaz içim içime
Dalgalıdır rüyalarım
İstanbul sokakları gibi
İstanbul İstanbul olalı İstanbul gibi.

Feryat eder beyoğlunda
Bir akşam vakti
Sabahında meyhaneler sokağında
Boğaziçinde,büyükadanda
Beraberce cengaverler savaşır yüreğimde
Ve kül oldu kalbim
bir balat yangınında...

Küt sesiyle irkildi kalbimin
Cihangir,Maltepe,Kadıköy
Yedek parçalarla götürülmüş hayat
Kavimlerden beri hep dağınık hep perişan
Sokakları sanki ruhumun dar aralıkları..
Sultanahmette,Süleymaniye de
ölümün en güzel rüzgarı.

Sevdim seni ömrümün başkenti
Ruhum bedenimden ayrıldı
bir kadıköy yangınında
Ve şimdi ulaşmak vaktidir sana...

Oy isyanların başkenti
Esirdir ruhum sokakların arasında.


Ünal Çağabey