İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Hayatini yasa
ben!
alni acik basi dik yururken hayat denen yolda..
sen kivran
ihanet girdaplarinin ortasinda bir basina
kendi acilarinda
sanirmisin ki? mutluluklar yalanlarda sakli?
sanirmisinki sorulmaz sana hatalarinin hesabi?
bilirsin! !
cabucak sinirlenirdim cocukluklarina,
ve kizardim kendi uslubumca
korkardin
aglardin saskinliklarinda susardin sinsi sinsi
ne kadarda cok sevmistim oysa seni
cahildin anlamadin.
dusunmeden uzaklastin.

oylesine kor diki gozlerin ve yilandan zehirli sozlerin
hele hele o anlamsiz kibirin! !
yazik;
bana degil kendi canina ihanet ettin
genede hala dusunuyorum seni!
sebep ortada...yavrumuz
gelecegi simdiden belli
ne cok sevdim seni..
gozlerin bir bebegin gulumsemesi gibiydi
oksardim sen uyudugunda narin tenini
ve saclarin..
ne kadarda onemliydi!
simdi bitti
tukendi tum yasanalar ve yasanacaklar...
anilar duslerimde gelinligin rafta kaldi
artik kizmiyorum sana hatta guluyorum
oturdum kiyisina omrumun sabirla bekliyorum
buyur bir gun umutlarim
buyur yavrumuz
gun gelir sorulur hesabin
hayatini yasa...


İbrahim Atılmış