Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Senli Sensizlik
Gidişinin acısı belkide içimi yakan
Biliyorum olsanda yanacak kalbim, yanlızım
Bak, geceden düştü bu yıldız, can çekiyor bahçemde
Almayacağım içeri yansın ve sönsün tıpkı kalbim gibi
Güneş doğacak, alacakaranlık bitmek üzere
Kapatacak güneş tüm karanlıkları ve hatta daha sönük ışıkları
O zaman gidecek bu yıldız göz ufkumdan
Garip mutluluklar yaratıyorsun içimde, olmayacaksın hiç
Gidişine sürgün kalacak kalbim
Gelişini bekleyecek ellerim ve gözlerim
Sevgini hisset diye söylemeden susuyorum
Kalbimde yangını bilecek kadar keskin,
Anlamamış gibi dalacak kadar kurşuni bakışların
Ve sabredecek kadar olgun,
Ezilmeyecek kadar haşmetli kalbim...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Sevdam İki Sarmaşık Gülü
İki sarmaşık gülü vücuduma dolanan
Dikenleri; adımları
Uçları garip değnek anlayacağın
Büyütmek istesen, sevgin güneş olsa
Büyüdükçe adımlayan;
Adımladıkça acıtan sevda
Gözyaşlarımla daha da büyüyen
Büyüdükçe kana boğan yara


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Sevdam Sevecek Seni
Sesini fısıldadı meltemi sabahın
Ve sonra uzaklaştı
Ardımdan gel der gibi

Sen;
Sesini aleme sunup da benden sakınan yar!
Bir dön, bir bak yüzüme!
Haykırışlarımı duymaz mısın?
Mayışsın sevdam, ruhuna dolaşsın.
Dolaşsın da damarlarında kana bulaşsın.

Varlığını ben kılmaksa sevgi;
Sen, sadece orda kal...
Sevdam sevecek seni.
Seni ve damar damar benliğini!

Sesini uğuldadı rüzgarı efkarın
Ve sonra uzaklaştı
Seni de talan etsinler ben gibi


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Sevgili Günlük
Aydınlık bir boşluk artık adın.
Oysa önceleri;
Satır aralarına gizlediğim bir hayat vardı
belki de ünvanın;
Sessiz bakışların sultanı...

Hissediyorum boş sayfalarında
Sözcükleri işlediğim günleri anıp;
Beni özlüyorsun...

Ne kadar da arıyorum
Karalamayıp unuttuğum o silik anıları...
Senden çok düşlüyorum
Mürekkepsiz satır yokluklarını

Keşke hissedebilsen,
Bildiklerinden daha acıları var şimdi...
Cesaretsizlikten yazamıyorum!


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Sevgim
Zamanın en gerisinde bir yerlerde
Sadece canımı acıtan değil gözyaşı
Beynimi uyuşturan o koku,
Senden kopup gelen.
O dört meleği bile şaşırtan sevda;
Yani gözlerin...
Bilmediğim, görmediğim, duymadığım, sadece hissettiğim;
Yani sevgim...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Sevgini Pişirdim
Bir sancı biriktirdim dün gece yüreğimde
İçine bir iki dirhem gözyaşı kattım
Sensizliği hissedene kadar çırpıp
Senli günlerin anılarına yatırdım
Bekledi bir süre, uyuya kalmışım
Uyandığımda
Son halini yumurdum karışımımla
Çok mağrur ve çok acılı oldu duruşun
Kalbime aldım binlerce santigratta
Acıyı yaşamış ve pişman olmuş
Gitmenin sancısıyla yoğrulmuş,
Bensizliğin ateşiyle yüreğin kavrulmuş
Bambaşka lezzet oldu birden hayalin
Dönüşünü zevkli hale getirdim
Ve gidişini de tabi
Binbir harenin altındaki alevin
Adını sen koydum içimde pişirdiğim sevginin


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Sevgiye (Yazı)
Biliyor musun sevgi, sana bağıra bağıra küfretmek, seni içimden kopartıp kilometrelerce uzağa sürüklemek, en has işkenceleri yapıp en has zindanlarda ölümünü izlemek istiyorum. Yüreğimin peşini bırak diye yalvarmam mı lazım illa...
Sen acımasız güzelliklerini her üstüme salışında senden daha çok nefret ediyorum. Peşimi bırak, gelme... Hayır hayır, yalan söyleme sensizde yaşanıyor. Ben hissediyorum. Sensizde mutlu olanlar var. Hem sonu ömür boyu mutsuzlukta olsa seni istemiyorum. Senlilik bana, ihaneti, kıskançlığı, hırsı getiriyor. Sensizlikse sadece yalnızlığı... Ben yalnızlığı istiyorum. Acısı senden daha az olanı. Dağların en derin kuytularında tek kalmak, yalvarırcasına da olsa herşeyden kaçmak istiyorum. Beni azad et sevgi. Beni senden uzak tut. Defalarca kez acı çektirmedin mi? Her seferinde peşinden koşan beni hep soruna itmedin mi? Sen beni hak etmiyorsun.

Tek isteğim, hayata sadece kendi gözlerimle bakmak. Gökyüzünü, sensiz izlemek. Merak ediyorum tadı nasıl sevgisiz hayatın? Sen geldiğinden bu yana nefret beni bırakmıyor. Artık sadece sadece onun olmak istiyorum. Sadece yalnızlığın... Evet kesinlikle, kesinlikle artık seni istemiyorum. Azad et beni... Yolla kara toprağa... İzin ver ruhum azad olsun. Mutsuzluğa yalnızlığa ama ihanetsizliğe, kıskançsızlığa kavuşsun...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Silinmez Hayalim
Sızısı sesimin
Acıtmaz yüreğini bilirim.
Ama sen farketmez misin?
Yastığında ki çukur benim gölgem
Kokumun büyüsü seni uyutur,
Hayalim uyandırır yeni güne

Yüzünü yıkarsın ve aynadayken bakışların
Diş fırçam sarılmış sana ait olanlara
Bekler;
Yüreğine hançer olayım diye

İçinde yangınlar,
İçinde tüm sızı ve kaybediş...
Dilinde bütün küfürlü sözcükler
Bakışlarında kin...
Düşünmesende sen neden diye?
Ölümünü gizledim ardımdaki adımlara...

Dünyayı yakacak kadar içimdeki sızı
Yangınları gizledim terkedişlerin acısına


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Sızım -,-{@ C*
Ne çiçekler ezdim senin yoluna. Koştuğum her adımı toprağa gömdüm. Gömdüğüm adımlarım çiçek oldu yoluna, ben yine de dönmedim senin uğruna. Yıkılmayan kulelerin en tepesinde durduğumda, ayağımdan kaydı taşlar birbir. Yıktım. Ne onların yıkılmazlığı dert oldu başkasına, ne düşen taşlar. Benim ordalığımı konuştu el. Sen; dinledin. Ağladın. Bağırdın. Ben; bekledim. Savunmanı, bitsede aşkını bekledim.

Yanlızlığımı en iyi dost yaptı gülüşlerin. Oysa onlar içindi tüm şiirlerdeki imgeler. O halini anlatmak içindi doğuşum. Bugüne taşımak içindi hüznünü attığım ilk çığlık. Sen karmaşık kelimeleri birbiri ardına doğru sırala diye gülümsedim sana ben. Sev diye doğdum, nefret et diye öleceğim.

Kalbimdeki sızıya adını koydum. Senin gibi büyüyor, senin gibi yetişiyor. Tüm benliğimi kaplıyor. Keşke ölümsüz olmasaydın. Sızım ölseydi keşke. İçimdeki çocukluğa ait gülüşleri, yüzümdeki tüm çizgileri mutluluğa ait olanlarla anılarım birleştirseydi ve ben hüznün şairi değil, gülücüğün yazarı, masalların en tatlı anlatıldığı kalem olsaydım. Seni tanımasaydım...

Kalbimi delen kurşun olsaydı acım ahirete kalırdı. Yüreğimi kavuran senin kelamın. Acım hem bugün de hem yarın da hem ahirette... Özledim çok herşeyi... Varolanlar gitmeli, özlenenler gelmeli.


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Siyahımsı Sevda - I -
Göğü delmiş bir elim...
Sana uzandım;
yoksun...
İçindekilere talibim dedim;
Sen dedin ki 'boşum...'

Karalarına bu sonsuz çehrelerin,
Yüzlerindeki peçelere lanetim.
Kalbimin ortasındaki hançerde adın!
Kırıldı ucu, kalbimde kaldı acın...

Doğmamış günahların,
Affettirici sevapları;
Yalvarın ve affettirin günahlarımı

(İçimde yanan yangını denizlere bağışladım, kurudu her yer, kalmadı adalar... İçime sızı girdi az önce, sızı beni kustu, kalmadı mısralar...)

ekim sonu, 2004


Gülay Yıldız