Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Ne Olur Bırakma

Yüreğimin doruklarından kopup geldi bu sevda.
Karşı koyulmaz bir çığdı,
Önüne ne çıktıysa yıktı yıktı...
Hiç acımadı...
Öylesine hızlıydı ki...
Bir ses duyabilse,
Biri bir ses duyurabilse belki de duracaktı.
Kimseyi bulamadım çığımdan kurtaracak.
Kimseye soramadım benim çığımı kim durduracak.
Tam dondum diyorken,
Güneşe,muhtaç gözlerle yalvarırken,
Bir ses duydum sonunda,
Düşüp durduğum doruklardan.
Üç heceydi adın...
Bütün harfler,
Bütün kelimeler,
Bütüm cümleler hep senin yanın.
Konuşmak hiç böyle olmamıştı.
Hiç bu kadar can bulmamıştı.
Ya da bir ömürlük sevda,
Bir insana hiç bu kadar yakışmamıştı.
Ne bileyim,
Yüreğim iki değil de,
Adın gibi hep üç hece attı.
Bu yürek koskoca bir dağa ihanet edip,
Yaramaz insanlar gibi çğını yarı yolda bıraktı.
Ve güneşin ilk ışıklarına sarılıp,
Yüreğine sımsıcacık bir sevda damlası bıraktı.
Karıştırma sakın onu koca bir okyanusla,
Bir damla da olsa avuçlarındaki,
Yüreğimden senin için firar etmiştir unutma.
Unutma onu başka kışlarda.
Ve bırakma onu avuçlarından toprağa.
Yoksa bir çiçek yetiştirirsin,
Bedenimin zar zor sığdığı bir karış toprakta.

Ali Yeşil