Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Anneme

Çiçekler açmış ben doğduğumda yanaklarında
Pembelikler dolaşmış sevinçten,
Gözlerin ışıldamış
Babama bir zafer kazanmış edasıyla bakmışsın
Sonra beni göğsüne basmış
Ben ağlayınca
Sen de ağlamışsın.
Sütünü verdin bana duyguların gibi ak
Başımı okşayan ellerin sevgin gibiydi
Sıcak ve yumuşak,
Hep elimden tutardın,
Düşmesin incinmesin isterdin,
Ona gelecek kötülükler hep bana gelsin der,
Bilirim
Ölüm bile gelse beni öldürtmezdin.
Önce benim karnım doyardı
Önce ben suyumu içerdim
Göğsünde dünyam farklılaşır
Kendimden geçerdim.
Uykum kaçtı mı
İnadına uykunu bölerdim
Sevgini, bir anlaşılmaz sabrını emerdim göğsünden
Ninni söylemezsen uyumazdım, uyutmazdım
Doğmadan önce tanıdığım melek sesleri gibiydi sesin
Güven vericiydi
Öperken alnımda hissettiğim nefesin.
İlk seni çağırmıştım
Büyük bir heyecanla “Anne” demiştim
O an yüzünü seyretmiş
Mutluluğunu görmüştüm.
Sonra konuşmalarım başlamıştı yarım yamalak
Ağzımı her açışta seni çağırmış,
Senden yardım istemiştim.
Hep beni taşımıştın
Önce karnında, sonra göğsünde
Büyüdüğümde sırtına almış,
Dertlerimi hep sen taşımış,
Hamalım olmuştun.
Okul vakti geldi
Okula gidecekmişsin gibi heyecanlanmıştın.
İlk önlüğümü dikip
Yakışmış mı diye kaç defa incelemiş
Sonunda “Evet, oldu! ” demiştin.
Öğretmenimle tanıştırmış
Senden başka birini
Sevmeyi öğretmiştin.
Ben büyüdükçe
Senin sıkıntıların da büyüdü
Benim için korktun, benim için endişelendin
Hep en iyi olayım isterdin
“Oku” dedin, Allah’ın ilk emri
Çalış derdin, başar derdin
Karşılık beklemezdin…
Beni affet annem,
Gitmene engel olamadım
Oysa
Hep korudun beni
Bak öldürtmedin.
Dilerim bütün kızlar
Sen gibi bir anne olur bebeklerine
Allah’ı, vatanı, insanı sevmeyi öğretir
Nur yağar yaşarken de
O güzelim ellerine
Hiç leke gelmez
Sevgilerine.

Turgut Uzdu