Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Gittiğinde

Yüzlerden düşen bin parça oldu
Sen buralardan gittiğinde yar
Semaya bakan acıyıp durdu
Sen buralardan gittiğinde yar.

Bahar gelmişti, ardından bitti
Çiçekler soldu, bülbül terk etti
Papatya bile boynunu büktü
Sen buralardan gittiğinde yar.

Çıldırdı rüzgâr, her yan tarumar
Her şafak vakti bulutlar ağlar
Alı bıraktı, gül kara bağlar
Sen buralardan gittiğinde yar.

Hıncından karlar eriyip durdu
Kıvrımlar yaptı, dere kudurdu
Su içen kuşlar hep seni sordu
Sen buralardan gittiğinde yar.

Hanımelleri sensiz kokmadı
Nar çiçeğini sensiz açmadı
Gece baykuşlar bile susmadı
Sen buralardan gittiğinde yar.

Turgut bir garip, semaya bakar
Hasret, inan ki, gönüller yakar
Dönmen içindi bütün dualar
Sen buralardan gittiğinde yar.

Turgut Uzdu