Hasan Ulusoy

[GooD aNd EvıL]

Ayırma/ Ayrılma

Bu yersiz zamansız bir ayrılık/ ve erken
Düşürdüğün durumu düşün mü sen/ giderken
Titrerken dudaklarım ayrılığın kışında
Her hücrem matem tutar sana veda ederken

Musallada bekleyen cesede can ne gelsin
Canı candan ayırıp beni bende arama
Sersefil duygularım gizli değil el bilsin
Bir yiğide yakınmak yakışmazmış ar ama

Kovulduğum kapılar senden öte de değil
Gitti sandığın zaman yine sana gelmişim
Sessiz ve sensiz olmak çekilmiyor bunu bil
Yar kapında kalmayı bana görev bilmişim

Ayrılığın ruhundan ızdırabı sök çıkar
Ayrılığın derdine ayrı düşen yanmasın
Ayrılmamı isterken gözüm gönlüne akar
Ayrılmamı isteyen gönlün gama kanmasın

Ayırma ayrılığın derdi çetin çekilmez
Ayırma ayrılığın eğdiği bel kırılır
Ayrılma ayrılan mutluluk nedir bilmez
Ayrılma ayrılan mihnet ile yorulur