Hasan Ulusoy

[GooD aNd EvıL]

Bu Yağmur

Bulutlar kahırlı, dudaklar yanık
Korkarım dolanır yağmaz bu yağmur.
Haşmetli heybetli gezer göklerde
Yağarsa dünyaya sığmaz bu yağmur.

Örgüleri çözük bakışlar soluk
Kül rengi zeminde nakışlar soluk
Harman yerlerinde almadan soluk
O garip yüreği boğmaz bu yağmur.

Yangının özünde sönen bir alev
Dolanıp gönlüme inen bir alev
Bu sevda içimde yanan bir alev
Sel olsa bir damla değmez bu yağmur

Saçlarına düğüm vurdum göklerin
Zirvesine badal kurdum göklerin
Ağrısına yanıp durdum göklerin
Bir an bile dosttan saymaz bu yağmur

Avuç açtım bir damlası gelmedi
Kader böyle bir gün yüzüm gülmedi
Yıllar yılı yanıp durdum bilmedi
Feryadımı bilmez duymaz bu yağmur

[GooD aNd EvıL]

Bu Zamanın İlleti

Bu Zamanın İlleti

*******de ay derdine yıldızların yanışı
Kirlenen kumaşlara desen olan yaşlar var
Can bilmeyen hayata, camdan mamül gönüller
Kaç bağıra basılan, nice gamsız taşlar var
Arılar yurt bilmezse, kovanı akrep sarar
Arıların yağması, farenin işine yarar

Kayalar su dökerdi, bayram yeri boz toprak
Tırpan önünde seken, başaklarda bereket
Dalında şarkı söyler böceklerle her yaprak
Dik başlı koç yiğitler, Mevla’ya açık eller
Saf tutan müminlerin, mabede sıralanışı
Her gönülde açılır billur benizli güller

Ağıtların gurbeti, gam bilmeyen gönüller
Çıldıran *******de ağızlarda leş kokar
Lif lif olmuş sevdalar, saklanacak yurt arar
Gönüllerin gönülsüz gönüllere yanışı
Ak perçemli güzeller, koç bakışlı mert arar.
Bağlanmış hardallara, bahtın döver bülbüller.

Hanelerde büyük yok, huzursuz evde yatar
Dört atanın hakkını, zamana kurban ettik
Merhametsiz vicdanlar, dünya hırsıyla yanar
Nefislerin şehvete, kapılıp aldanışı
Asır fitne pazarı, öfke alan kin satar
Kırılmış hamiyetli, bereket yüklü eller.

Hep yokuşlara yönelen, yoların şaşkınıyım
İnandığım değerler, çelik çomak oyunu
Vicdanıma kan döker, merhem bilmez yaralar
Aslanların itlere inanıp aldanışı
Bu zamanın illeti marazı acı vermez
Vicdan kördür, izan yok, kimse kendini görmez

[GooD aNd EvıL]

Buldum

En berbat rengine büründü dünya
Kendimi bir zalim, elinde buldum
Akşam ki şiirler, kaybolup gitti,
Sabah sevgilinin dilinde buldum...

Ahına ağladım yananla yandım
Kayan yıldızların aşkına kandım
Sahralara inip Leyla’ya kandım
Gönlümü sevdanın çölünde buldum...

Hevesim asılı kaldı ardında
Umudum gariptir gönül yurdunda
Düşündüm yıllarca, zihin yordumda
Çareyi sevdanın yolunda buldum...

Yorulmuş umudum hayalim bitmiş,
Hasretin umudu, alarak gitmiş
Nerede kışlamış, nerede yatmış
Bülbülü gülünün dalında buldum

Ah be gönül yaktı durdu bu seni
Hasret artırıyor, gamla tasanı
Aradım yıllarca eski Hasan’ı
Bir kenarda kendi halında buldum...

[GooD aNd EvıL]

Buralarda Olsaydın

Buralarda olsaydın belki böyle olmazdım
Sonbahar kederiyle, incitmezdi gönlümü
Hain bakışlarına, verir miydim zamanın
Verir miydim uğruna, ona olan ömrümü
Neyleyim ki uzakta, hala beni anlamaz
Hala beni bilmezsin...

Bir turna dalışıyla, indin gönül dünyama
Gidişin o gidiştir, konacak yer mi yoktu
Güz gülleri geç açar, okşarken şevke gelir
Dudaklarım dokunsa, domur iken açılır
Neden yolum uğradı, bu nasipsiz akşama
Sabah oldu gelmezsin...

Bakımsız yüreğimde, baykuşlara yer açtın
Bu hasrete dayanmak, kolay olmaz bilirsin
Kaç geceye direnen gözlerimde gözlerim
Bıraktığın umudu, gidişinle bitirdin
Yoksun gelmeyeceksin, yüreğinde adım yok
Bilirim yâr olmazsın

Buralarda olsaydın belki böyle olmazdım
Kül ettiğin umutlar, bağlardı eşiğine
Beklerdim kapısında, sevdam ile gönlünün
Atsanda uzaklaşmaz, bağlanırdım bahtına
Değdiğimde saçların, titretir yüreğini
Belki uzak kalmazsın

[GooD aNd EvıL]

Bülbül

Baharın gelişi çile mi sana,
Başlarsın bir dertli avâza bülbül
Her derdin dermanı haktandır mutlak
El kaldırıp başla niyâza bülbül.

Gönlüm derde müştâk, seni kıskanır,
Yılar hicrânından, yârdan usanır.
Ne dost beni anar, ne gönül tanır,
Bu gönül olurken divâne bülbül.

Hoş gönül, ehl-i dil, bir dost iken yâr,
Şimdi ise gönlünde, öfkeyle, kini var.
Gözlerim yaşlıdır, özüm kan ağlar,
Bu hâle bir sevda bahâne bülbül.

Yâr gönüle kızgın, gönülde yâre,
Bu yüzden hasretim, ben o diyâra,
Ben dosta mahcubum, yüzlerim kara,
Yâr dönüp bakar mı, bu yana bülbül.

Yol menzile yakın, dünya daraldı,
Olanca tutkumu nazlı yâr aldı,
Yolculuk vaktidir, işim zoraldı,
Selâm olsun, dosta yârana bülbül.

[GooD aNd EvıL]

Cahit Yeşilyurt'a

CAHİT YEŞİLYURT'A

İzlerine can döktüğün hikaye şimdi bitti,
Unuttun mu türküsünü yazdığın yağmurları.
Yüreğinde sürünen o kavruk kuşlar gücenmiş,
Durduğu dallarda seni, yanık ağıtlarla arar.
Seyrederken gözlerinde öğretmensiz çocukları.

Dağ kovuklarında tuttun, ecel eşkıyasını
Yolunu kestiği gece gönderene şükrettin.
Bu eşkıya ötekiler gibi değil elbette,
İtirazın olmadı bak, göndereni fark ettin.
En keskin acılara da, teslim oldun sabrettin.

Anılarını boşaltırken, köhneleşen bu kente,
Küskün düştü çocukluğun, onaran yağmurları.
Belki bu yüzden iyileşmek bilmedi yaraların.
Belki bu yüzden sancısı yakıyor yüreğini
Bu yüzden özledin ezel ve ebed olan yari.

Yeşilyurdun kederlere, gençliğinle büründü,
Aksakallı ihtiyarın imrendiği ölüme.
Bir hazret elinden tutup, çıktığın kutlu yolda,
Örselenen varlığında, başka bir şey bilmedin,
Bir yürekli dost ağrısı, çıktı benim yoluma.

Yollar yamacı sararken, en düzünde ben kaldım.
Vuslatın meyin tadarken, ben burada tükendim.
Acılara dudak büktüm, o tarakta bezim yok.
Sızıları sen götürdün, yer yüzünde bir şey yok,
Rüya alemindeyken, dostlarından biri bendim.

[GooD aNd EvıL]

Can oğul,

Can oğul,

bildiğin babanım işte.
göğsümden mahzunca
_________bir sersem yürek
___________________vuruyor.
o yürek vurdukça
_________ağrıları o yüreği
___________________ağır ağır vuruyor.
ya baban yine sağ.

Belki de hayatı sevdiği için
______yaşıyor da
__________ölümüne yaşıyor.
ağrılar, acılar onun için uğraşıyor.
tükenmemesine, bitmemesine.
tebelleş olan çileler
____bir türlü bitmemesine.

tükendim yavrucuğum
tu dumanlı sisli yolda tükettim varlığımı,
ne sağlamca bir niyetim var
ne bedenimde etim var,
her şeyimde n bakiye
em talih iskeletim var.
bittim
yokluğum varlığımdan diyet ister
kendimden razı değil
________söz dinlemez ruhum.

Ama
ölümüne direneceğim her şeye
bir ölüm mangası karşısında
söyleyeceğim
____ülkümün türkülerini
_________en yanık havalarla.

Sen geleceksin
gelebilirsen geçtiğim çığırlardan
aşabilirsen benliğini
aşabilirsen nefsi engelleri
yalnız sen
___kanındaki heyecan
_______ölmez sağ kalırsa.

Yoksa
ne bir ses bekliyorum
____ne bir başka yürek
________ne bir insan.
gideceğim yolların sarp yamaçlarında
kalacak izim
______kaybolacak asrın fırtınaları ile
unutulacağım öndekiler gibi.
unutularak kaybolacağım dehlizlerin derinliklerinde.

[GooD aNd EvıL]

Can tatlı dünya güzel

koy azığı güzelim yolumu gördüm artık
sesimde acı vardır soluğum sayılmıyor
kuşların sesindeki kederde can bıraktık
o seslerin içinde benimki duyulmuyor

suyun indiği toprak gücenmeden götürdü
sıfırdan aldı beni bu yaşıma getirdi
gördüğüm acı mihnet gülüşümü bitirdi
söyleyecek sözüm var ya başım ayılmıyor

rüzgarlarla yarışan nefesini sal bazen
indiğin mevsimlerde açıversin gül bazen
hasretin zor geliyor düşlerime gel bazen
gönlündeki sevdalar bir yana koyulmuyor

bir serseri sevdaya yılmadım yeldim gülüm
sensiz olan hayatı ölümden bildim gülüm
yol uzak gönül buruk ölümle öldüm gülüm
can tatlı dünya güzel hayata doyulmuyor

söz verdiğim zamanlar sözüme özür oldu
aşk namına diktiğim henüz açmadan soldu
yol göründü güzelim belli ki vade doldu
boşta olsa geride kalana kıyılmıyor

[GooD aNd EvıL]

Cananın Can Yakışı

sağ olsaydı Aslı’yı sana gönderirdim ben
sahrada gezen mecnun cennette dolaşırken
kırk mecnun mihnetine düşürürken beni sen
kerem’in Aslı’sından çektiği de çile mi

titreşen yüreklerin yelpazeye bakışı
bir sıcak nefes için cananın can yakışı
gördüğüm her eşyada aşkın mahzun nakışı
yoksa bunlar asılsız ilizyon mu hile mi

beynimdeki düşünce senden yağan kar gibi
tuttun benliğimi sen çekilmez efkar gibi
umut verme gönül ver sanki çare var gibi
kargaların öfkesi bülbüle mi güle mi

masasında karanfil sevdiğini seyreden
bir karamsar aşığa insaf etmez yar neden
bir hatası mı var ki yari bakmıyor neden
sen sevgimi bilirsin çağırırsam gel, e mi

mihnet yüklü şairler şiirinde ne gezer
içinde ki sevdayı sevilen bilir sezer
senin soğuk duruşun gönlümü yıkar ezer
saplarsın yüreğime hançer gibi elemi

[GooD aNd EvıL]

Çağdaşlık Denen İllet

Çağdaşlık Denen İllet

Kahır yükler gönlüme, yaprakların inişi
Elveda sözü gibi acı verir yanarım
Bir köşede üşüyen güz gülüyle donarım
Dikenden yol açılır yol boyunca önüme
Bulutlar engel olur, yeni doğan günüme

Sandalları seyreder, kendimce eğlenirdim
Karşı ki çoraklaşan topraklarda bir zaman
Ağlarım üzerine, diz çökerek her zaman
Fosilleşen balıklar, kahrından yakan güneş
Zamane insanının, zehrinden bıkan güneş...

Koynunda kurbağalar, bağrında gövel ördek
Çay ağzında oynayan, deniz renkli balıklar
Hepsi muhterislerin yüzünden yok oldular
Dur diyen yok onlara, ne devlet ne de millet
Bitirdi tabiatı, çağdaşlık denen illet